مخالف اهل بیت علیهم السلام از حزب ابلیس است!!! (به روایت اهل تسنن)

مخالف اهل بیت علیهم السلام از حزب ابلیس است!!! (به روایت اهل تسنن)

ابن حجر مکی از علمای بزرگ اهل تسنن و دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام در کتابی که بر ضد شیعه نوشته است می‌نویسد:

وَفِي رِوَايَة صححها الْحَاكِم على شَرط الشَّيْخَيْنِ النُّجُوم أَمَان لأهل الأَرْض من الْغَرق وَأهل بَيْتِي أَمَان لأمتي من الِاخْتِلَاف فَإِذا خالفتها قَبيلَة من الْعَرَب اخْتلفُوا فصاروا حزب إِبْلِيس.

در روایتی که حاکم نیشابوری آن را بنا بر شرایط دو شیخ (بخاری و مسلم) صحیح می‌داند آمده است که پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: ستارگان موجب امان زمینیان از غرق شدن هستند و اهل بیت من موجب امان امتم از تفرقه می‌باشند؛ پس هر گاه گروهی با ایشان مخالفت کند آن گروه در شمار حزب ابلیس قرار می‌گیرد.

الصواعق المحرقة، تألیف ابن حجر مکی، جلد ۲، صفحه ۴۴۵، چاپ موسسه الرسالة

علم امیر المومنین علیه السلام به تمام اتفاقات آینده (به روایت اهل تسنن)

علم امیر المومنین علیه السلام به تمام اتفاقات آینده (به روایت اهل تسنن)

عبد الرزاق صنعانى، از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

۲۹۷۰- عَنْ مَعْمَرٍ ، عَنْ وَهْبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ ، عَنْ أَبِي الطُّفَيْلِ ، قَالَ شَهِدْتُ عَلِيًّا وَهُوَ يَخْطُبُ وَيَقُولُ : سَلُونِي فَوَاللَّهِ لَا تَسْأَلُونِي عَنْ شَيْءٍ يَكُونُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ إِلَّا حَدَّثْتُكُمْ بِهِ وَسَلُونِي عَنْ كِتَابِ اللَّهِ ، فَوَاللَّهِ مَا مِنْ آيَةٍ إِلَّا وَأَنَا أَعْلَمُ بِلَيْلٍ نَزَلَتْ أَمْ بِنَهَارٍ وَأَمْ فِي سَهْلٍ ، أَمْ فِي جَبَلٍ .

ابو طفيل (رضوان الله علیه) گفت: شاهد بودم که علی (علیه السلام) خطبه می‌خواند و می‌فرمود: از من بپرسید، به خدا سوگند! از هر چه که تا روز قیامت به وجود می‌آيد و اتفاق می‌افتد، سوال نمی‌کنید، مگر اینکه تمام آن‌ها را پاسخ می‌گویم. از کتاب خدا بپرسید؛ به خدا سوگند! هیچ آیه‏‌ای نازل نشده است؛ مگر اینکه از همه‌ی شما داناترم که شب نازل شده است يا روز، در صحرا نازل شده است يا در کوه‏.

تفسیر عبد الرزاق، جلد ۳، صفحه ۲۳۴، چاپ دار الكتب العلمية

تفسیر آیه ۷۴ سوره الفرقان (به روایت اهل تسنن)

تفسیر آیه ۷۴ سوره الفرقان (به روایت اهل تسنن)

حاکم حسکانی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

۵۷۶- فرات قال: حدّثني عليّ بن حمدون قال: حدّثنا عليّ بن محمّد بن مروان قال: عليّ بن يزيد، عن جرير، عن عبد اللّه بن وهب، عن أبي هارون عن أبي سعيد في قوله تعالى: هب لنا الآية- قال: [قال] النّبيّ صلى الله عليه وآله قلت: يا جبرئيل من أزواجنا؟ قال: خديجة. قال: و [من] ذرّيّاتنا قال: فاطمة. و «قرّة أعين» قال: الحسن و الحسين. قال: و اجعلنا للمتّقين إماما قال: عليّ عليه السلام.

رسول الله صلی الله علیه و آله در تفسیر آیه «والذين يقولون ربنا هب لنا من أزواجنا وذرياتنا قرّة أعين واجعلنا للمتّقين إماما» (الفرقان / ۷۴) فرمودند‌: بعد از نزول اين آيات از جبرئیل سوال کردم منظور از ازواجنا چه کسی است‌؟ فرمود: منظور حضرت خديجه (سلام الله علیها) است و منظور از ذرياتنا حضرت زهرا (سلام الله علیها) است و منظور از قرة اعين حسنین (علیهما السلام) هستند و منظور از اماماً هم امیر المومنین (علیه السلام) است.

شواهد التنزیل، تالیف حاکم حسکانی، جلد ۱، صفحه ۴۱۶، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

امیر المومنین علیه السلام همراه حق و قرآن و قرآن و حق همراه ایشان (به روایت اهل تسنن)

امیر المومنین علیه السلام همراه حق و قرآن و قرآن و حق همراه ایشان (به روایت اهل تسنن)

محمود بن عمر زمخشری عالم بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

۹۸- استأذن أبو ثابت مولى علی رضی الله عنه على أم سلمة، فقالت: مرحبا بک یا أبا ثابت، ثم قالت: یا أبا ثابت أین طار قلبک حین طارت القلوب مطیرها؟ قال: تبع علیا، قالت: وفقت، والذی نفسی بیده لقد سمعت رسول الله صلّى الله علیه وسلّم یقول: علی مع الحق والقرآن، والحق والقرآن مع علی، ولن یتفرقا حتى یردا علیّ الحوض.

ابو ثابت مولی علی برای ورود بر ام سلمه (رضوان الله علیها) اجازه خواست. ام سلمه گفت: خوش آمدی ای ابا ثابت، وقتی دل‌ها به هر سو پرواز می‌کرد، تو دلت به کدام سو پر کشید؟ ابو ثابت گفت: به دنبال علی بن ابی طالب (علیهما السلام). ام سلمه گفت: سوگند به خدایی که جانم در قبضه قدرت اوست، موفق شدی؛ از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که می‌فرمود: علی همراه حق و قرآن است و حق و قرآن همراه علی، از هم جدا نخواهند بود تا در حوض کوثر به من بازگردند.

ربیع الابرار و نصوص الاخبار، تألیف زمخشری، جلد ۲، صفحه ۱۷۳، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

فضائل بی‌نظیر حضرت امیر المومنین علیه السلام (به اعتراف اهل تسنن)

فضائل بی‌نظیر حضرت امیر المومنین علیه السلام (به اعتراف اهل تسنن)

حاکم نیشابوری از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

سَمِعْتُ الْقَاضِيَ أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ الْحَسَنِ الْجَرَّاحِيَّ، وَأَبَا الْحُسَيْنِ مُحَمَّدَ بْنَ الْمُظَفَّرِ الْحَافِظِ، يَقُولَانِ: سَمِعْنَا أَبَا حَامِدٍ مُحَمَّدَ بْنَ هَارُونَ الْحَضْرَمِيَّ يَقُولُ: سَمِعْتُ مُحَمَّدَ بْنَ مَنْصُورٍ الطُّوسِيَّ يَقُولُ: سَمِعْتُ أَحْمَدَ بْنَ حَنْبَلٍ يَقُولُ: «مَا جَاءَ لِأَحَدٍ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِنَ الْفَضَائِلِ مَا جَاءَ لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ».

احمد بن حنبل (از علمای بزرگ اهل تسنن) گفت: فضائلی که در حق علی بن ابی طالب (علیهما السلام) آمده است، در حق هیچ یک از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله) نیامده است.

المستدرک علی الصحیحین، تالیف حاکم نیشابوری، جلد ۳، صفحه ۱۱۶، چاپ دار الکتب العلمیة