مقام امام حسین علیه السلام در رجعت
مرحوم شیخ حر عاملی می‌نویسد:
السادس والستّون بعد المائة : ما رواه جعفر بن محمّد بن قولويه في « المزار » : عن الحسين بن محمّد ، عن معلّى بن محمّد ، عن أبي الفضل ، عن ابن صدقة ، عن المفضّل بن عمر ، عن أبي عبدالله عليه‌السلام ، قال : « كأنّي بسرير من نور قد وضع ، وقد ضربت عليه قبّة من ياقوتة حمراء مكلّلة بالجوهر ، وكأنّي بالحسين عليه‌السلام جالساً على ذلك السرير ، وحوله تسعون ألف قبّة خضراء ، وكأنّي بالمؤمنين يزورونه ويسلّمون عليه ، فيقول الله عزّوجلّ لهم : أوليائي سلوني فطالما اُوذيتم وذلّلتم واضطهدتّم ، فهذا يوم لا تسألوني حاجة من حوائج الدنيا والآخرة إلا قضيتها لكم ، فيكون أكلهم وشربهم من الجنّة » .
ابن قولویه قمی رضوان الله علیه در کتاب المزار روایت کرده است که حضرت امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند: گویا می‌بینم که تختی از نور گذاشته باشند و قبه‌ای از یاقوت سرخ بر آن زده باشند مزین به انواع جواهر دیگر و حضرت امام حسین صلوات الله عليه بر آن تخت نشسته باشد و در دور و کنار آن نود هزار قبه سبز باشد و مومنان فوج فوج به دیدن آن حضرت آیند و سلام کنند و ندا از جانب حق تعالی به ایشان رسد که ای دوستان من! هر چه خواهید از من درخواست کنید که بسیار آزار کشیدید و خواری کشیدید و مظلوم شدید، امروز روزی است که هیچ حاجتی از دنیا و آخرت درخواست نکنید مگر آن که برآورم و غذا و آب ایشان از بهشت برای ایشان آید.
شیخ حر عاملی در ادامه می‌نویسد:
أقول : سؤال حوائج الدنيا يدلّ على أنّ هذا في الرجعة إذ هي لا تسأل في الآخرة.
چون خواهش حاجت‌های دنیا در آخرت معنی ندارد، پس حدیث مربوط به رجعت است.
الایقاظ من الهجعة، تالیف شیخ حر عاملی، صفحه ۳۸۷، حدیث ۱۶۷، چاپ انتشارات دلیل ما
کتاب رجعت، تالیف علامه محمد باقر مجلسی، صفحه ۲۱۲، چاپ انتشارات دلیل ما
بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، جلد ۵۳، صفحه ۱۱۶، حدیث ۱۴۰، چاپ دار احیاء التراث العربی