دیدن نور ائمه معصومین علیهم السلام توسط حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله در معراج
میرزای نوری قدس سره می‌نویسد:
در غیبت شیخ جليل، فضل بن شاذان قدس سره مروی است به دو سند، از عبد الله بن عباس، از رسول خدا صلی الله علیه و آله که چون مرا عروج به معارج سماوات فرمودند به سدرة المنتهی رسیدم. خطاب از حضرت رب الارباب رسیده: یا محمد! گفتم: لبیک لبیک! ای پروردگار من! خداوند عالميان فرمود: ما هیچ پیغمبری به دنیا و اهل دنیا نفرستادیم که منقضی شود ایام حیات و نبوت او، الا آن که به پای داشت به امر دعوت و به جای خود برای هدایت امت پس از خود، وصی خود را به جهت نگاهبانی شریعت و ما قرار دادیم علی بن ابی طالب را خلیفه تو و امام امت تو، پس حسن و پس حسین، پس علی بن الحسین، پس محمد بن علی، پس جعفر بن محمد، پس موسی بن جعفر، پس علی بن موسی، پس محمد بن على، پس علی بن محمد، پس حسن بن علی، پس حجة بن الحسن صلوات الله عليهم اجمعین. ای محمد! سر بالا کن! چون سر بالا کردم، انوار على و حسن و حسین و نه تن از فرزندان حسین را دیدم و حجت (امام زمان علیه السلام) را دیدم در میان ایشان می‌درخشید که گویا ستاره‌ای درخشنده است. پس خدای تعالی فرمود: این‌ها خليفه‌ها و حجت‌های من هستند در زمین و خلیفه‌ها و اوصیای تو هستند بعد از تو. پس خوشا حال کسی که دوست دارد ایشان را و، وای بر کسی که دشمن دارد ایشان را.
نجم ثاقب، تالیف میرزای نوری، جلد ۱، صفحه ۱۸۷-۱۸۸، چاپ انتشارات کتاب جمکران
- ۰ نظر
- ۱۹ آبان ۹۹ ، ۱۶:۱۶