مرحوم حسن بن فضل طبرسی و ابو منصور طبرسی روایت کردهاند:
وجدت بخط أمين الدين - رحمة الله عليه - عن الصادق (عليه السلام) قال: قال لعلي بن الحسين (عليه السلام): إن فلانا ينسبك إلى أنك ضال مبتدع، فقال له علي بن الحسين (عليه السلام): ما رعيت حق مجالسة الرجل حيث نقلت إلينا حديثه، ولا أديت حقي حيث أبلغتني عن أخي مالست أعلمه، إن الموت يعمنا والبعث محشرنا والقيامة موعدنا والله يحكم بيننا، إياك والغيبة فإنها إدام كلاب أهل النار، واعلم أن من أكثر من ذكر عيوب الناس شهد عليه الإكثار أنه أنما يطلبها بقدر ما فيه.
امام صادق علیه السلام فرمودند: مردی به امام سجاد علیه السلام عرض کرد: فلانی تو را به گمراهی و بدعتگزاری متهم میکند. امام سجاد علیه السلام فرمودند: تو حق همنشینی او را مراعات نکردی که گفته او را برای من نقل نمودی، و حق مرا هم ادا نکردی که گفته برادرم را که من از آن خبر نداشتم برایم نقل نمودی، همه ما خواهیم مرد و همه ما روز قیامت برانگیخته خواهیم شد و خداوند بین ما قضاوت مینماید، پس از غیبت دوری کن! زیرا غیبت خورش سگهای دوزخ است و بدان هر کس عیبهای مردم را بین دیگران شایع کند، غیبتکننده او نیز بسیار میگردند و از او هم به اندازهای که در اوست طلب میشود.
مشکاة الانوار فی غرر الاخبار، تالیف حسن بن فضل بن حسن طبرسی، ترجمه فارسی از مهدی هوشمند و عبد الله محمدی، صفحه ۶۹۲-۶۹۳، حدیث ۱۹۰۰، چاپ دار الثقلین
الاحتجاج، تالیف ابو منصور طبرسی، جلد ۲، صفحه ۳۱۵، چاپ انتشارات مرتضی
- ۰ نظر
- ۲۲ آبان ۰۳ ، ۰۰:۴۳