تقویم شیعه: پنجم محرم

تقویم شیعه

پنجم محرم

ورود حصین بن نمیر لعنت الله علیه به کربلا

در این روز حصین بن نمیر لعنت الله علیه به دستور عبید الله بن زیاد لعنت الله علیه با چهار هزار سواره وارد کربلا شدند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۰

ماه محرم در کلام امام رضا علیه السلام

ماه محرم در کلام امام رضا علیه السلام

شیخ صدوق رضوان الله عليه روایت کرده است:

حدثنا جعفر بن محمد بن مسرور رحمه الله ، قال: حدثنا الحسين بن محمد بن عامر ، عن عمه عبد الله بن عامر ، عن إبراهيم بن أبي محمود ، قال : قال الرضا عليه السلام : إن المحرم شهر كان أهل الجاهلية يحرمون فيه القتال ، فاستحلت فيه دماؤنا ، وهتكت فيه حرمتنا ، وسبي فيه ذرارينا ونساؤنا ، وأضرمت النيران في مضاربنا ، وانتهب ما فيها من ثقلنا ، ولم ترع لرسول الله صلى الله عليه وآله حرمة في أمرنا. إن يوم الحسين أقرح جفوننا ، وأسبل دموعنا ، وأذل عزيزنا ، بأرض كرب وبلاء ، أورثتنا الكرب والبلاء ، إلى يوم الانقضاء ، فعلى مثل الحسين فليبك الباكون ، فإن البكاء يحط الذنوب العظام. ثم قال عليه السلام : كان أبي صلوات الله عليه إذا دخل شهر المحرم لا يرى ضاحكا ، وكانت الكآبة تغلب عليه حتى يمضي منه عشرة أيام ، فإذا كان يوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته وحزنه وبكائه ، ويقول: هو اليوم الذي قتل فيه الحسين صلوات الله عليه .

امام رضا علیه السلام فرمودند: محرم ماهى بود که اهل جاهلیت جنگ را در آن حرام می‌دانستند؛ ولی خون ما را در آن حلال شمردند و حرمت ما را هتک کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر کردند و آتش به خیمه‏‌های ما زدند و آنچه در آن بود به تاراج بردند و در امر ما رعایتی از رسول خدا صلی الله علیه و آله نکردند، روز شهادت امام حسین علیه السلام چشمان ما را آزرده است و اشک ما را روان ساخت و عزیز ما را در زمین کربلا خوار کردند و گرفتاری و بلا به ما دچار ساخت تا روز قیامت، بر مانند حسین علیه السلام باید گریست، این گریه گناهان بزرگ را می‌ریزد. پدرم (حضرت امام کاظم علیه السلام) اینگونه بود که هنگامی ماه محرم می‌شد خنده بر لب نداشتند و اندوه بر ایشان غالب بود تا روز دهم، روز دهم روز مصیبت و حزن و گریه‏‌اش بود و می‌فرمودند: در این روز حسین کشته شد.

امالی شیخ صدوق، مجلس ۲۷، حدیث ۲، صفحه ۱۰۱، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

تقویم شیعه: شب یازدهم محرم

تقویم شیعه

شب یازدهم محرم

۱- شام غریبان کربلا

نخستین شب عزا و سوگ خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله پس از شهادت سید الشهداء علیه السلام است. شبی تیره‌تر از سیاهی ! شبی جانسوز که در آن تلخ‌ترین لحظات بر خاندان امام حسین علیه السلام گذشت. آیا می‌شود رنج و سوز و مصیبت بازماندگان حضرت را در آن شب بیان کرد و یا حتی تصور نمود؟ آیا کسی درک می‌کند که دیدگان خونفشان عمه‌ی امام زمان علیه السلام و اهل بیت چقدر و چگونه بر آن حضرت گریستند؟ آیا می‌تواند تصور کند که آه و ناله‌ی سوزناک آن عزیزان چگونه بوده است؟ با چه زبانی و با چه لفظی می توان دل‌های شکسته، قلب‌های جریحه‌دار، ناله و نوای بلبلان بال و پر سوخته‌ی گلستان نبوی و علوی، و سوز دل یتیمان و بانوان حسینی را بیان کرد؟ شام غریبان است ! کودکان یتیم که دیشب پدر داشتند، و بانوان بی‌سرپرست که دیشب سرپرست و کاشانه داشتند؛ امشب با آشیانه‌ی سوخته و دل‌های داغدار، بدون سرورشان حضرت ابا عبد الله علیه السلام چه می‌کنند؟ تفاوت بین این دو شب چقدر است: شب عاشورا و شب یازدهم؟ دیشب چه سالاری داشتند؟ دیشب چه کسی از خیمه‌ها محافظت می‌کرد؟ دیشب چه کسانی در خیمه‌ها بودند؟ امروز اما بدن مبارکشان بدون سر روی زمین است ! آن شب چه کسی سرپرستی علویات و فاطمیات را بر عهده داشت؟ زینب کبری علیها السلام آن شب چه حالی داشت؟ از یک سو مراقبت از حجت خدا زین العابدین علیه السلام و همسران و یتیمان برادر، و از سوی دیگر به دنبال دختران گمشده !! همه‌ی اینها در سرزمینی که بدن برادرش و عزیزانش با آن وضع روی زمین افتاده باشند ! آه چه شبی بود آن شب و چه حالی داشت دختر امیر المومنین علیه السلام. «سَلامٌ علی قَلبِ زَینبِ الصَّبُورِ وَ لِسانِهَا الشَّکُورِ».

۲- سر امام حسین علیه السلام در تنور خولی لعین

شب یازدهم شبی است که سر مطهر امام حسین علیه السلام در تنور منزل خولی بود در حالی که نورانیت آن سر فضا را روشن نموده بود.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۲-۳۳

تقویم شیعه: دوم محرم

تقویم شیعه

دوم محرم

۱- ورود امام حسین علیه السلام به کربلا

۲- بنا بر مشهور در این روز در سال ۶۱ هجری قمری آقا و مولایمان حضرت ابا عبد الله الحسین سید الشهداء علیه السلام با اهل بیت و اصحابشان وارد کربلای معلی شدند. در آنجا اسب حضرت حرکت نکرد. امام علیه السلام پرسیدند: نام این زمین چیست؟ گفتند: غاضریه. نام دیگرش را پرسیدند، گفتند: شاطئی الفرات. فرمودند: اسم دیگر هم دارد؟ گفتند: کربلا هم می‌گویند. در این هنگام حضرت آهی از دل کشیدند و گریه شدیدی نمودند و فرمودند: اللهم انی أعوذ بک من الکرب و البلاء. به خدا قسم زمین کربلا همین است. به خدا اینجا مردان ما را می‌کشند! به خدا قسم اینجا زنان و کودکان ما را به اسیری می‌برند! بخدا قسم اینجا پرده حرمت ما دریده می‌شود. ای جوانمردان، فرود آیید که محل قبرهای ما اینجاست...

۲- نامه امام حسین علیه السلام برای اهل کوفه

در این روز امام حسین علیه السلام برای بزرگان کوفه نامه‌ای نوشتند و آن را به قیس بن مسهر صیداوی دادند که به کوفه برساند. مأمورین بین راه قیس را گرفتند، و پس از آنکه او بر ضد یزید و ابن زیاد سخن گفت، او را به شهادت رساندند. هنگامی که خبر شهادت قیس به امام حسین علیه السلام رسید آن حضرت گریستند و فرمودند: اللهم اجعل لنا و لشیعتنا عندک منزلاً کریماً، و اجمع بیننا و بینهم فی مستقرٍّ و من رحمتک إنّک علی کل شیء قدیر.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۸-۱۹

تقویم شیعه: یکم محرم

تقویم شیعه

یکم محرم

۱- آغاز ایام حسینی

اولین روز از ماه حزن و اندوه آل محمد علیهم السلام است، که همه انبیاء و ملائکه و شیعیان و دوستان اهل بیت علیهم السلام محزون‌اند. باید گفت: ماه حزن و اندوه تمام عالم است، چرا که همه ساله از اول محرم تا روز عاشورا پیراهن پاره پاره سید الشهداء علیه السلام را از عرش خدا رو به زمین می‌آویزند و حزن و اندوه عالم را فرا می گیرد. همچنین آغاز مجالس عزاداری حضرت ابا عبد الله علیه السلام است، که مردم را به امور اعتقادی خویش آشنا می‌کند، و دستورات دین خود را از حسینیه‌ها و تکایا و مساجد به خانه‌های فکر و دل خود به ارمغان می‌برند. شرکت در مراسم عزاداری امام حسین علیه السلام و اشک بر آن حضرت، از وظایف ما در زمان غیبت امام زمان علیه السلام است.

۲- ماجرای شعب ابی طالب علیه السلام

در پی بالا گرفتن قدرت اسلام پس از بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله، قریش پیمان‌نامه‌ای نوشتند و طی آن قرار گذاشتند با بنی هاشم تکلم نکنند و با آنان هم سفره و همنشین نشوند و معامله ننمایند؛ و آنان را به گونه‌ای در فشار قرار دهند که پیامبر صلی الله علیه و آله را به قریش تحویل دهند تا آن حضرت را به قتل برسانند. حضرت ابو طالب علیه السلام بنی هاشم را به دره‌ای که منتسب به آن حضرت بود برد، و اطراف آن را محکم کرده و برای حفظ جان پیامبر صلی الله علیه و آله شبانه روز کمر همت بست. آن حضرت شب‌ها با شمشیر پروانه‌وار گرد شمع وجود پیامبر صلی الله علیه و آله می‌گردید و می‌فرمود: تا زنده‌ام دست از یاری او بر نمی‌دارم. او در هر شب چند بار محل خواب پیامبر صلی الله علیه و آله را تغییر می‌داد و عزیزترین فرزند خود یعنی امیر المومنین علیه السلام را به جای آن حضرت می‌خوابانید، و روز فرزندان خود و فرزندان برادرانش را به حفاظت از آن حضرت می‌گماشت. در مدتی که در شعب بودند بر آن حضرت و مسلمانان بسیار سخت گذشت، تا آنجا که شب‌ها صدای گریه اطفال گرسنه اطفال بنی هاشم را ساکنین اطراف شعب می‌شنیدند. پس از دو سال و چند ماه خداوند موریانه را مأمور کرد، و پیمان‌نامه آنان را از بین برد به جز اسماء الهی که در آن بود. حضرت ابو طالب علیه السلام این خبر را به کفار داد، و آنان با دیدن چنین معجزه‌ای دست از تصمیم خود برداشتند و بنی هاشم به خانه‌های خود بازگشتند.

۳- جنگ ذات الرقاع

در سال چهارم هجرت - به تحریک کفار قریش - بین مسلمانان و قبایلی که اطراف مدینه زندگی می‌کردند و قصد محاصره مدینه را داشتند جنگی در گرفت. پیامبر صلی الله علیه و آله با ۴۰۰ یا ۷۹۰ نفر از مدینه بیرون رفتند. در این غزوه حضرت نماز خوف خواندند و جنگ تا سه روز طول کشید تا شر آنان دفع شد. این واقعه به قولی در ۱۵ جمادی الاولی بوده است.

۴- اولین جمع آوری زکات

در روز اول محرم پیامبر صلی الله علیه و آله برای اولین بار مأمورانی را برای جمع آوری زکات و صدقات به اطراف مدینه فرستاد.

۵- منازل امام حسین علیهم السلام تا کربلا: ۲۱- قصر مقاتل

در این روز که چهارشنبه بود امام حسین علیه السلام به قصر مقاتل نزول اجلال فرمودند. مشهور است که در این منزل امام حسین علیه السلام با عبید الله بن حر جعفی ملاقات نمودند و دعوت به یاری نمودند، ولی او اجابت نکرد و بعداً پشیمان شد. و در ادامه این روز حضرت به نینوا رسیدند.

کلام عاشورایی امام رضا علیه السلام

در روز اول محرم ریان بن شبیب خدمت امام رضا علیه السلام رسید. حضرت به او فرمودند: ای پسر شبیب، مردم عرب در زمان جاهلیت جنگ را در ایام محرم حرام می‌دانستند؛ ولی این امت احترام این ماه را از بین بردند و حرمت پیامبر صلی الله علیه و آله را رعایت نکردند. در این ماه خون ما را حلال دانستند، و هتک حرمت ما را کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر نمودند، و سراپرده ما را آتش زدند و اموال ما را غارت کردند و رعایت احترام رسول خدا صلی الله علیه و آله را در باره ما ننمودند. همانا روز شهادت حسین علیه السلام پلک چشمان ما را مجروح کرد و اشک‌های ما را روان ساخت و دل ما را سوزاند؛ و عزیز ما را در زمین کربلا ذلیل کرد و نزد ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد. پس گریه کنندگان باید بر حسین علیه السلام بگریند، زیرا که گریه بر او گناهان بزرگ را از بین می برد. ای پسر شبیب، اگر خواستی بر چیزی گریه کنی بر حسین بن علی علیهما السلام گریه کن، چه اینکه آن حضرت را کشتند چنانکه گوسفند را می‌کشند، و با آن حضرت ۱۸ نفر از اهل بیت او کشته شدند که روی زمین شبیه و نظیری نداشتند. آسمان‌های هفتگانه و زمین ها در شهادت آن حضرت گریستند. چهار هزار ملک روز عاشورا برای نصرت آن حضرت آمده بودند و دیدند حضرت شهید شده‌اند. لذا پریشان و غبار آلود به مجاورت آن قبر مطهر مأمور شدند، تا حضرت قائم علیه السلام ظهور کند و از یاران او باشند و شعارشان «یا لثارت الحسین» است. ای پسر شبیب، اگر دوست داری که با ما در درجات عالی بهشت باشی محزون باش برای حزن ما و شاد باش در شادی ما؛ و بر تو باد ولایت ما که اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد خداوند متعال او را با همان سنگ محشور می‌کند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۵-۱۸