دابة الارض قرآن همان امیر المومنین علیه السلام است

دابة الارض قرآن همان امیر المومنین علیه السلام است

علامه محمد باقر مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد:

و احادیث در باب آن که دابة الارض حضرت امیر المومنین است _ که نزدیک به قیام قیامت ظاهر خواهد شد _ از طریق عامه و خاصه مستفیض است.

و در بعضی از احادیث معراج منقول است که خداوند عالمیان به حضرت رسول صلی الله علیه و آله خطاب فرمود: علی آخر کسی است که قبض روح او خواهم کرد از امامان و اوست دابة الارض که با مردم سخن خواهد گفت.

کتاب رجعت، تالیف علامه محمد باقر مجلسی، صفحه ۲۲۸، چاپ انتشارات دلیل ما

علامه محمد تقی مجلسی رضوان الله علیه نیز می‌نویسد:

روایات در تفسیر دابة الارض بسیار وارد شده است از طرق شیعه که دلالت می‌کنند بر آنکه مراد از دابه حضرت امیر المومنین است صلوات الله علیه.

لوامع صاحبقرانی، تالیف علامه محمد تقی مجلسی، جلد ۸، صفحه ۵۸۵، چاپ موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان

السلام علیک یا دابة الارض

قبول عبادات در گرو شناخت امام است

قبول عبادات در گرو شناخت امام است

علامه محمد تقی مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد:

احادیث متواتره از رسول خدا و ائمه هدی صلوات الله علیهم اجمعین وارد شده است که اگر کسی یک امام از ائمه معصومین صلوات الله علیهم) را نشناسد، هر چند عبادت بسیار کند، همه مردود است.

لوامع صاحبقرانی، تالیف علامه محمد تقی مجلسی، جلد ۱، صفحه ۱۸، چاپ موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان

چگونگی بیان عذاب و رحمت الهی توسط فقها در کلام امیر المومنین علیه السلام

چگونگی بیان عذاب و رحمت الهی توسط فقها در کلام امیر المومنین علیه السلام

علامه محمد تقی مجلسی قدس الله روحه الشریف می‌نویسد:

و دیگر منقول است در حدیث صحیح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه که حضرت امیر المومنین صلوات الله عليه فرمودند که می‌خواهید شما را خبر دهم از فقیه و عالم حقيقی؟، او آن کسی است که آنقدر از عذاب الهی مردم را نترساند که ایشان نا امید شوند از رحمت الهی و آنقدر از رحمت الهی، نقل نکند که مردم ایمن شوند از عذاب الهی، بلکه چنان کند که حق سبحانه و تعالی در قرآن مجید یاد فرموده است، و هر دو را با هم قرین ساخته است، اگر آیه رحمتی بیان فرموده است، در عقب آن آیه عذابی یاد کرده است. و بر عکس.

لوامع صاحبقرانی، تالیف علامه محمد تقی مجلسی، جلد ۱، صفحه ۵۰، چاپ موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان

البته متاسفانه امروزه بسیاری از وعاظ و روحانیون به این حدیث بی‌توجه بوده و به شدت در این موضوع یا افراط یا تفریط می‌کنند.