فضیلت زیارت امام رضا علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

فضیلت زیارت امام رضا علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

جوینی از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

٤٦٧- أنبأني الشيخ كمال الدين عليّ بن محمد بن محمد بن محمد بن وضّاح الشهرباني، أنبأنا مؤرخ بغداد الإمام محبّ الدين محمد بن محمود بن الحسين بن النجار إجازة، قال: أنبأنا الإمام أبو الفتوح ناصر بن أبي المكارم المطرّزي إجازة، أنبأنا الإمام أخطب خوارزم أبو المؤيّد الموفّق بن أحمد المكي، ثم الخوارزمي، قال: أخبرني الشيخ الزاهد الحافظ أبو الحسن عليّ بن أحمد العاصمي الخوارزمي، أنبأنا الإمام شيخ القضاة إسماعيل بن أحمد الواعظ رحمه اللّه، قال: أنبأنا الإمام أبو بكر أحمد بن الحسين البيهقي، قال: أنبأنا الحاكم أبو عبد اللّه محمد بن عبد اللّه البيّع الحافظ رحمه اللّه، قال: أخبرني عليّ بن محمد بن موسى الواعظ، قال: حدثنا أبو جعفر محمد بن عليّ بن الحسين الرازي [عن أحمد بن زياد بن جعفر الهمداني] قال: حدثنا عليّ بن إبراهيم بن هاشم، قال: حدثنا محمد بن عيسى بن عبيد، قال: حدثنا محمد بن سليمان المصري عن أبيه عن إبراهيم بن أبي حجر الأسلمي، [عن قبيصة] عن جابر بن يزيد [الجعفي] قال: سمعت وارث علم الأنبياء أبا جعفر محمد بن عليّ بن الحسين بن عليّ بن أبي طالب يقول: حدثني سيد العابدين عليّ بن الحسين، عن سيد الشهداء الحسين بن عليّ، عن سيد الأوصياء عليّ بن أبي طالب عليه السلام، قال: قال رسول اللّه صلى اللّه عليه وآله وسلم: ستدفن بضعة مني بأرض خراسان، ما زارها مكروب إلاّ نفّس اللّه كربته، و لا مذنب إلاّ غفر اللّه ذنوبه.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «به زودی قطعه‌ای از وجود من در زمین خراسان دفن خواهد شد؛ هیچ غمگینی او را زیارت نمی‌کند، مگر آن‌ که خداوند غمش را از بین می‌برد و هیچ گناهکاری به زیارتش نمی‌رود، جز این که خدای تعالی گناهانش را می‌آمرزد.»

فرائد السمطین، تالیف جوینی، جلد ۲، صفحه ۱۹۰، حدیث ۴۶۷، چاپ دار الحبیب

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیهما السلام

غیبت امام زمان عجل الله فرجه در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت اهل تسنن)

غیبت امام زمان عجل الله فرجه در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت اهل تسنن)

ابراهیم بن محمد جوینی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

و بالإسناد [المتقدّم] إلى ابن بابويه [قال:]حدّثنا محمد بن موسى بن المتوكّل رحمه اللّه، قال: حدّثنا محمد بن أبي عبد اللّه الكوفي، قال:حدّثنا محمد بن إسماعيل، عن عليّ بن عثمان، عن محمد بن الفرات، عن ثابت بن دينار، عن سعيد ابن جبير: عن ابن عباس قال: قال رسول اللّه صلى اللّه عليه و سلم: إنّ عليّ بن أبي طالب إمام أمّتي و خليفتي عليها من بعدي و من ولده القائم المنتظر الذي يملأ اللّه به الأرض عدلا و قسطا كما ملئت ظلما و جورا.و الذي بعثني بالحق بشيرا إن الثابتين على القول [به] في زمان غيبته لأعز من الكبريت الأحمر. فقام إليه جابر بن عبد اللّه الأنصاري فقال: يا رسول اللّه و للقائم من ولدك غيبة قال: إي و ربيّ ليمحّص اللّه [به] الذين آمنوا و يمحق الكافرين. يا جابر إن هذا الأمر من أمر اللّه، و سرّ من سرّ اللّه، علمه مطويّ عن عباده فإيّاك و الشكّ فيه فإن الشكّ في أمر اللّه كفر.

ابن عباس از حضرت پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل کرده است که فرمودند: همانا علی بن ابی طالب (علیهما السلام) امام امت من و خلیفه‌ی من بر امتم پس از من می‌باشد؛ و از فرزندان اوست آن قیام‌کننده که خوبان همه چشم انتظار اویند، او همان کسی است خداوند به وسیله‌ی او زمین را از عدل و داد پر می‌کند همانطور که از ظلم و جور پر شده باشد. قسم به آنکه مرا به حق بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده قرار داد، آن‌ها که در زمان غیبت او بر اعتقاد به او ثابت قدم می‌مانند از گوگرد سرخ (اکسیر) نیز کمیاب‌تر هستند. آنگاه جابر بن عبد الله انصاری برخاست و پیش آمد و گفت: ای پیامبر خدا، آیا قائمی که از فرزندان شماست غیبت دارد؟ حضرت فرمودند: به خدا چنین است تا در آن غیبت مومنان باز شناخته شده و کافران نابود شوند؛ ای جابر! این امر از امور الهی و سری از اسرار ربوبی و مستور از بندگان است؛ مبادا در آن شک کنی که شک در امر خدای متعال کفر است.

فرائد السمطین، تالیف جوینی، جلد ۲، صفحه ۳۳۵-۳۳۶، چاپ دار الحبیب

مدح امام حسین علیه السلام توسط خداوند در حدیث شریف لوح

مدح امام حسین علیه السلام توسط خداوند در حدیث شریف لوح

شیخ صدوق رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه و هم چنین جوینی عالم بزرگ اهل تسنن روایت کرده‌اند که خدای تبارک و تعالی در حدیث لوح فرمود:

جَعَلتُ حُسَيناً خازِنَ وَحيي وَ أكرَمتُهُ بِالشَّهادَةِ وَ خَتَمتُ لَهُ بِالسَّعادَةِ فَهُوَ أفضَلُ مَن استُشهِدَ وَ أرفَعُ الشُّهَداءِ دَرَجَةً عِندي ، وَ جَعَلتُ كَلِمَتِيَ التّامَّةَ مَعَهُ وَ الحُجَّةَ البالِغَةَ عِندَهُ ، بِعِترَتِهِ اُثيبُ وَ اُعاقِبُ. 

حسین را خزانه‌دار وحی خود نمودم و او را با شهادت اکرام کردم و عاقبتش را به سعادت ختم نمودم؛ پس او والاترین کسی است که شهید شده و در بین شهداء بالاترین درجه را نزد من داراست، و من کلمه‌ی تامه خود را (علم یا قدرت) را همراه او کرده و حجت بالغه را نزد او قرار دادم؛ به خاطر عترت اوست که ثواب می‌دهم و عقاب می‌نمایم.

کمال الدین و تمام النعمة، تألیف شیخ صدوق رحمه الله، جلد ۱، صفحه ۲۹۱، باب ۲۸، حدیث ۱، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

بحار الانوار، تألیف علامه مجلسی رحمه الله، جلد ۳۶، حدیث ۱۹۵، باب ۴۰، حدیث ۳، صفحه ۱۹۶، چاپ موسسه احیاء الکتب الاسلامیة

فرائد السمطین، تألیف جوینی، جلد ۲، باب ۳۲، صفحه ۱۳۷-۱۳۸، چاپ دار الحبیب

السلام علیک یا سید الشهدا امام حسین علیه السلام

راه رفتن دشمنان امیر المومنین علیه السلام بر روی زمین حرام است (به روایت اهل تسنن)

راه رفتن دشمنان امیر المومنین علیه السلام بر روی زمین حرام است (به روایت اهل تسنن)

جوینی از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

٦٤- أنبأني الشيخ تاج الدين علي بن أنجب أبو طالب الخازن البغدادي بها، عن جدي شيخ الإسلام جمال السنة أبي عبد اللّه محمد بن حمويه بن محمد الجويني بواسطة واحدة قال: أنبأني شيخ الشيوخ ضياء الدين أبو أحمد عبد الوهاب بن علي إجازة، عن شيخ الإسلام إجازة عن الشيخ أبي الحسن علي بن أحمد المديني إجازة، قال: أنبأنا الشيخ أبو عبد الرحمن محمد بن الحسن بن موسى السلامي إجازة و إملاء، قال:حدثنا أبو المفضّل: محمّد بن عبد اللّه الشيباني، حدثنا محمد بن يزيد بن أبي الأزهر البوشنجي النحوي أنبأنا أبو هاشم داوود بن القاسم بن إسحاق بن عبد اللّه بن جعفر بن أبي طالب حدثنا أبي القاسم بن إسحاق، حدّثني أبي إسحاق بن عبد اللّه قال: سمعت أبي عبد اللّه بن جعفر يحدث علي بن الحسين صلوات اللّه عليهما، قال: سمعت عمي أمير المؤمنين علي بن أبي طالب عليه السّلام يقول: قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله: يا علي إِنَّ الْأَرْضَ لِلّٰهِ يُورِثُهٰا مَنْ يَشٰاءُ، مِنْ عِبٰادِهِ، و إنّه أوحى إليّ أن أزوجك فاطمة على خمس الأرض فهي صداقها، فمن مشى على الأرض و هو لكم مبغض فالأرض حرام عليه أن يمشي عليها .

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به امیر المومنین (علیه السلام) فرمودند: به درستی که خداوند فاطمه سلام الله علیها را به ازدواج تو در آورد و مهریه او را همه زمین قرار داد. پس هر کس روی زمین راه رود و با تو دشمن باشد راه رفتن او حرام می‌باشد.

فرائد السمطین، تالیف جوینی، جلد ۱، صفحه ۹۴-۹۵، حدیث ۶۴، چاپ دار الحبیب

بر دشمنان امیر المومنین علیه السلام لعنت

نام امیر المومنین علیه السلام بر ساق عرش (به روایت اهل تسنن)

نام امیر المومنین علیه السلام بر ساق عرش (به روایت اهل تسنن)

ابن مغازلی و جوینی از علمای اهل تسنن روایت کرده‌اند:

أخبرنا محمد بن أحمد بن سهل النحوي إذناً قال: أخبرنا أبو الحسين محمد بن أحمد بن الطيب بن كماري الفقيه قال حدثنا العباد، قال: حدثنا محمد بن إسحاق، قال حدثنا أبو بكر الغرافي، قال: حدثنا إسماعيل ابن علية يرفعه إلى أبي الحمراء قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: «لما أسري بي إلى السماء رأيت على ساق العرش الأيمن: أنا وحدي لا إله غيري غرست جنة عدن بيدي، محمد صفوتي أيدته بعلي».

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: وقتی به آسمان برده شدم، دیدم که بر ساق راست عرش نوشته شده بود: من خدای یگانه‌ای هستم که معبود دیگری با من نیست؛ بهشت جاودان را به دست خودم کشت نمودم و حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) برگزیده‌ی من است که او را به وسیله‌ی علی (علیه السلام) تایید و کمک کردم.

مناقب امیر المومنین علی بن ابی طالب (علیهما السلام)، تألیف ابن مغازلی، صفحه ۶۹

فرائد السمطین، تالیف جوینی، جلد ۱، صفحه ۲۳۷