اذعان غزالی به اجماع و اتفاق نظر همه مسلمانان بر متن خطبه غدیر
ابو حامد غزالی از علمای بزرگ اهل تسنن و از دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام می‌نویسد:
واجمع الجماهیر على متن الحدیث من خطبته فی یوم عید غدیر خم باتفاق الجمیع .
تمامی مسلمانان بر متن حدیث خطبه پیامبر (صلی الله علیه و آله) در روز عید غدیر خم اجماع و اتفاق نظر دارند.
مجموعة رسائل الغزالی، سر العالمین، صفحه ۴۸۳، چاپ المکتبة التوفیقیة
وجوب تبلیغ غدیر در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله
در قسمتی از انتهای خطبه شریف غدیر حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند:
مَعاشِرَ النّاسِ، إنّي أَدَعُها إمامَةً وَوِراثَةً في عَقِبي إلى يَوْمِ الْقِيامَةِ، وَقَدْ بَلَّغْتُ ما أُمِرْتُ بِتَبْليغِهِ حُجَّةً عَلى كُلِّ حاضِر وَغائِب، وَعَلى كُلِّ أَحَد مِمَّنْ شَهِدَ أَوْ لَمْ يَشْهَدْ، وُلِدَ أَوْ لَمْ يُولَدْ، فَلْيُبَلِّغِ الْحاضِرُ الْغائِبَ وَالْوالِدُ الْوَلَدَ إلى يَوْمِ الْقِيامَةِ.
ای مردم! من امر خلافت را به عنوان امامت و وراثت ان در نسل خودم تا روز قیامت به ودیعه می‌سپارم، و من آنچه مامورش بودم را رساندم تا حجت باشد بر حاضر و غایب و بر همه کسانی که حضور دارند یا ندارند، به دنیا آمده‌اند یا نیامده‌اند؛ پس باید [این سخنانم] را حاضران به غایبان و پدران به فرزندان تا روز قیامت برسانند.
خطبة الغدیر، النص الکامل، صفحه ۴۸، چاپ مرکز المنتظر الثقافیة
پی نوشت: تبلیغ غدیر واجب است و شیعیان فریب بلندگوهای وهابیت (ابلیس) را نخواهند خورد.
اذعان البانی وهابی به تواتر حدیث غدیر
البانی از بزرگ‌ترین علما و محدثین وهابیت در مورد حدیث غدیر می‌نویسد:
وللحدیث طرق أخرى کثیرة جمع طائفة کبیرة منها الهیثمی فی " المجمع " (۹ / ۱۰۳ - ۱۰۸) وقد ذکرت وخرجت ما تیسر لی منها مما یقطع الواقف علیها بعد تحقیق الکلام على أسانیدها بصحة الحدیث یقینا، وإلا فهی کثیرة جدا، وقد استوعبها ابن عقدة فی کتاب مفرد، قال الحافظ ابن حجر: منها صحاح ومنها حسان. وجملة القول أن حدیث الترجمة حدیث صحیح بشطریه، بل الأول منه متواتر عنه صلى الله علیه وسلم کما ظهر لمن تتبع أسانیده وطرقه، وما ذکرت منها کفایة.
برای حدیث غدیر سند‌های بسیاری ذکر شده است، که افراد زیادی مانند هیثمی در کتابش المجمع اسناد آن را ذکر کرده‌اند، و من آنچه آورده‌ام اندکی از آن است که هر کسی پس از آشنایی با اسناد آن یقین به صحت پیدا می‌کند. ابن عقده همه راه‌های نقل آن را در کتابی مستقل جمع کرده است و ابن حجر بنا بر بعضی از اسناد، آن را صحیح و بر بعضی از اسناد، حسن دانسته است. خلاصه سخن آن که هر دو قسمت این روایت [هر کس من مولای اویم پس علی نیز مولای اوست؛ خدایا دوست بدار آنکه او را دوست بدارد] صحیح هستند، بلکه قسمت اول آن به صورت متواتر از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل شده است.
سلسلة الاحادیث الصحیحة، تالیف البانی، جلد ۴، صفحه ۳۴۳، چاپ مکتبة المعارف
نزول آیه ابلاغ در شان امیر المومنین علیه السلام (به روایت اهل تسنن)
ابن ابی حاتم رازی از مفسرین و علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:
٦٦٠٩ - حَدَّثَنَا أَبِي ، ثنا عُثْمَانُ بْنُ خُرَّزَاذَ ، ثنا إِسْمَاعِيلُ بْنُ زَكَرِيَّا ، ثنا عَلِيُّ بْنُ عَابِسٍ ، عَنِ الْأَعْمَشِ ، عَنْ عَطِيَّةَ الْعَوْفِيِّ ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ ، قَالَ: نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ {يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ} [المائدة: ٦٧] فِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ .
از ابی سعید خدری نقل شده است که آیه «ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد به مردم ابلاغ کن» (آیه شصت و هفتم سوره مائده) در مورد علی بن ابی طالب (علیهما السلام) نازل شده است.
تفسیر القرآن العظیم، تالیف ابن ابی حاتم رازی، جلد ۴، صفحه ۱۱۷۲، چاپ مکتبة نزار مصطفی الباز
ابن ابی حاتم در مقدمه کتاب تصریح می‌کند که تمام اخبار کتابش هم از نظر سند و هم از نظر متن صحیح هستند.
تفسیر القرآن العظیم، تالیف ابن ابی حاتم رازی، جلد ۱، صفحه ۱۴، چاپ مکتبة نزار مصطفی الباز
اعتراف ملا علی قاری هروی به تواتر حدیث غدیر
ملا علی قاری هروی از علمای اهل تسنن می‌نویسد:
أَنَّ هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحٌ لَا مِرْيَةَ فِيهِ، بَلْ بَعْضُ الْحُفَّاظِ عَدَّهُ مُتَوَاتِرًا إِذْ فِي رِوَايَةٍ لِأَحْمَدَ أَنَّهُ سَمِعَهُ مِنَ النَّبِيِّ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - ثَلَاثُونَ صَحَابِيًّا، وَشَهِدُوا بِهِ لِعَلِيٍّ لَمَّا نُوزِعَ أَيَّامَ خِلَافَتِهِ، وَسَيَأْتِي زِيَادَةُ تَحْقِيقٍ فِي الْفَصْلِ الثَّالِثِ عِنْدَ حَدِيثِ الْبَرَاءِ.
حدیث غدیر بدون شک صحیح است، بلکه بعضی از حافظان آن را متواتر دانسته‌اند، چون در نقل احمد بن حنبل آمده است: این حدیث را در زمان خلافت علی (علیه السلام) بعد از اختلافی که درباره آن پیش آمد، سی تن از صحابه شهادت دادند که آن را از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیده‌اند.
مرقاة المفاتیح، تالیف ملا علی قاری، جلد ۱۱، صفحه ۲۴۸، چاپ دار الکتب العلمیة