تقویم شیعه: پنجم جمادی الاول

تقویم شیعه

پنجم جمادی الاول

ولادت حضرت زینب علیها السلام

ولادت با سعادت حضرت زینب علیها السلام در مدینه‌ی طیبه در سال پنجم یا ششم هجری قمری در این روز واقع شده است. اقوال دیگر در ولادت آن حضرت عبارت است از ۵ جمادی الاولی سال ششم هجری قمری، اوایل شعبان سال ششم هجری قمری، ماه رمضان سال ششم هجری قمری و دهه آخر ربیع الثانی در سال پنجم یا ششم یا هفتم هجری قمری. پدر بزرگوار آن حضرت امیر المومنین علیه السلام، و مادر گرامی‌اش حضرت صدیقه‌ی طاهره علیها السلام است. همسر آن حضرت جناب عبد الله بن جعفر بن ابی طالب علیهم السلام، و فرزندان آن حضرت، علی، عون، عباس، محمد و ام کلثوم هستند که عون و محمد در کربلا شهید شدند. کنیه آن مخدره ام کلثوم، ام عبد الله و ام الحسن است، ولی کنیه‌های خاص حضرت ام المصائب، ام الرزایا و ام النوائب است. القاب آن مخدره بسیار است، و از آن جمله: عقیله‌ی بنی هاشم، عقیلة الطالبیین، صدیقه‌ی صغری (اشاره به مادرش که صدیقه‌ی کبری است و پدرش که صدیق اکبر است)، عصمت صغری، ولیة الله، الراضیة بالقدر و القضاء، صابرة البلوی من غیر جزع و لا شکوی، امینة الله، عالمة غیر معلمة، فهمة غیر مفهمة، محبوبة المصطفی صلی الله علیه و آله، ثانیة الزهرا علیها السلام، الشریفة. از نسل علی فرزند حضرت زینب علیهما السلام که معروف به زینبی است فرزندان زیادی به دنیا آمده‌اند، که سیوطی رساله‌ی زینبیه را در باره‌ی آن‌ها تألیف کرده است.

ماجرای ولادت حضرت

هنگام ولادت آن حضرت، پیامبر صلی الله علیه و آله در سفر بودند. امیر المومنین علیه السلام برای نامگذاری این مولود فرمودند: بر پیامبر صلی الله علیه و آله سبقت نمی‌گیرم. تا آنکه حضرت آمدند و منتظر وحی شدند. جبرئیل نازل شد و عرض کرد: خداوند سلام می‌رساند و می‌فرماید: این دختر را زینب نام بگذار، چه اینکه نام را در لوح محفوظ نوشته‌ایم. پیامبر صلی الله علیه و آله حضرت زینب علیها السلام را طلب کرده بوسیدند و فرمودند: وصیت می‌کنم به حاضرین و غایبین که این دختر را به خاطر من پاس بدارید، که همانا وی به خدیجه کبری علیها السلام مانند است. سکینه و وقار آن حضرت را به خدیجه کبری علیها السلام و عصمت و حیائش را به فاطمه زهرا علیها السلام و فصاحت و بلاغتش را به علی مرتضی علیه السلام و حلم و بردباریش را به حسن مجتبی علیه السلام و شجاعت و قوت قلبش را به حضرت سید الشهداء علیه السلام همانند نموده‌اند. ابن حجر در اصابة و ابن اثیر در اسد الغابة در حالات آن حضرت نوشته‌اند: در مجلس یزید لعنت الله علیه حضرت زینب علیها السلام کلماتی فرمودند که دلالت بر قوت قلب آن حضرت دارد. آن حضرت در کرم و بصیرت و حلم مشهور خاندان بنی هاشم و عرب بوده، و بین جمال و جلال، سیرت و صورت و اخلاق و فضیلت جمع کرد. شب‌ها در عبادت بود و روزها روزه، و او به اهل تقوی معروف بود.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۴۷-۱۴۹

تقویم شیعه: جمادی الاول

تقویم شیعه

جمادی الاول

در این ماه تنها روزهای ۵، ۶، ۱۰، ۱۳، ۱۵، ۲۵، ۲۷ و ۲۹ مقارن وقایع مهمی از تاریخ است.

ولادت حضرت زینب علیها السلام خبر خوش این ماه است.

جنگ موته و جنگ جمل دو اتفاق مهم این ماه است. 

شهادت حضرت زهرا علیها السلام و تحویل پیراهن امام حسین علیه السلام به حضرت زینب علیها السلام دو واقعه جانسوز این ماه است. وفات جناب عبد المطلب علیه السلام و وفات محمد بن عثمان عمری نیز از حوادث تلخ این ماه است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۴۵

تقویم شیعه: بیست و پنجم ربیع الثانی

تقویم شیعه

بیست و پنجم ربیع الثانی

کناره‌گیری معاویه بن یزید از خلافت

هنگامی که یزید بن معاویه در ۱۴ ربیع الاول سال ۶۴ هجری قمری به درکات جحیم رفت، فرزندش معاویه به جای وی نشست. او پس از چهل روز در ۲۵ ربیع الثانی بر فراز منبر رفت و خطبه خواند و اعمال پدران خود را یاد کرد، و بر جد و پدر خود لعنت کرد و از افعال ایشان تبری جست و گریه شدیدی نمود، و آنگاه خود را از خلافت خلع نمود. مروان بن حکم لعنت الله علیه از پای منبر بر خاست و گفت: «الحال که طالب خلافت نیستی پس امر خلافت را به سویی بیفکن.» معاویه بن یزید گفت: «من حلاوت خلافت را نچشیدم، چگونه راضی شوم که اوزار آن را بچشم؟» به هر صورت در خانه نشست و مشغول گریه شد و ۲۵ یا ۳۰ و یا ۴۰ روز بعد از این واقعه فوت کرد و به قولی او را مسموم کردند. پس از او خلافت اولاد ابو سفیان تمام شد و به مروان و آل او منتقل شد.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۳۸

تقویم شیعه: بیست و دوم ربیع الثانی

تقویم شیعه

بیست و دوم ربیع الثانی

وفات جناب موسی مبرقع علیه السلام

جناب موسی مبرقع علیه السلام پسر حضرت جواد علیه السلام در سال ۲۹۶ هجری قمری در شب چهارشنبه در شهر قم وفات یافت. به نقلی وفات آن جناب در ۸ ربیع الثانی بوده است. بنا بر قول دیگری در ۱۴ ربیع الثانی وفات موسی مبرقع واقع شده است. قبر آن بزرگوار در چهل اختران قم خیابان آذر مشهور است. 

نام: موسی، کنیه: ابو جعفر، لقب: مبرقع که از فرط زیبایی بر جمال مبارک نقاب میزد. نام پدر: جواد الائمه علیه السلام و مادر آن حضرت کنیز بود.

ایشان از اولین سادات رضوی بود که در سال ۲۵۶ هجری قمری وارد قم گردید. او دائماً بر صورت خود برقعی (نقاب) داشت، ولی مردم عرب ساکن قم او را از قم بیرون کردند، و او به کاشان رفت و در آنجا مورد احترام قرار گرفت. بعد از آمدن ابو الصدیم حسین بن علی بن آدم و مرد دیگری از روسای قم، عرب‌های قم متوجه شدند موسی چه کسی بوده است، و آن بزرگوار را به قم باز گرداندند و خانه‌ای برای او آماده کردند. همچنین در روستاهای متعدد زمین و باغ برای او خریدند و خواهرانش زینب و ام محمد و میمونه، دختران حضرت جواد علیه السلام به قم آمدند، و بر او وارد شدند. هنگامی که جناب موسی مبرقع در قم از دنیا رفت، امیر قم عباس بن عمرو غنوی بر او نماز خواند، و در محل کنونی که در قم معروف است و قبلا خانه محمد بن حسن بن ابی خالد اشعری ملقب به شنبوله بود، دفن شد. کلینی رحمه الله در کافی به سند معتبر نقل کرده که جناب موسی مبرقع تولیت اوقاف را از جانب امام علیه السلام داشته‌اند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۳۷-۱۳۸

تقویم شیعه: چهاردهم ربیع الثانی

تقویم شیعه

چهاردهم ربیع الثانی

قیام مختار رحمه الله

در این روز مختار شادکننده‌ی دل‌های اهل بیت علیهم السلام با ندای «یا لثارات الحسین» در کوفه قیام کرد.

مختار در سال اول هجرت در طائف به دنیا آمد و در سال ۶۷ هجری قمری در کوفه به دست مصعب بن زبیر به شهادت رسید. کنیه‌ی او ابو اسحاق بود. مختار در هجده ماه حکومتش، هجده هزار نفر از قاتلین سید الشهدا علیه السلام را به جهنم فرستاد. این به غیر از کسانی است که به دست اصحاب و یاران او و ابراهیم بن مالک اشتر در بیرون کوفه و در کنار نهر خازر کشته شدند.

سعد عموی مختار از طرف امیر المومنین‌ و امام حسن علیهما السلام والی مداین بود، و هرگاه جایی می‌رفت مختار را به جای خود می‌گذاشت. امیر المومنین‌ علیه السلام به او خبر از فتح و ظفر دادند، و میثم تمار در زندان کوفه او را بشارت داد. در روز عید قربان حکم پسر مختار خدمت امام باقر علیه السلام آمد. بعد از اینکه خود را معرفی کرد، امام باقر علیه السلام او را نزد خود خواند و او عرض کرد: آقای من، مردم در باره‌ی پدر من بسیار سخن می‌گویند. به خدا قسم سخن درست کلام شماست. امام علیه السلام فرمودند: مردم چه می‌گویند؟ پسر مختار گفت: می‌گویند پدرم دروغگو بوده است. اکنون هر چه شما بفرمایید آن را قبول دارم. امام علیه السلام فرمودند: سبحان الله، پدرم خبر داد که مهریه‌ی مادر من از پولی بود که مختار آن را برای پدرم فرستاد. مختار خانه‌های خراب ما را آباد کرد، و دشمنان ما را به قتل رسانید، و هر خونی که از ما ریخته شد طلب نمود. آنگاه سه مرتبه فرمود : «رَحِمَ اللهُ أباکَ»، حقی از ما نزد احدی نماند مگر اینکه آن را گرفت.

در کودکی امیر المومنین‌ علیه السلام او را روی زانوی خویش می‌نشاند و به او لطف و مرحمت می‌فرمود، و دست بر سر او می‌کشید و به او می‌فرمود: یا کیس یا کیس ! (ای زرنگ، ای زرنگ !)

امام باقر علیه السلام می‌فرماید: به خدا قسم پدرم مرا خبر داد که مختار نزد فاطمه بنت امیر المومنین‌ علیهما السلام می‌آمد، و آن مخدره برای او فرش پهن نموده پشتی برایش می‌گذاشت. سپس فرمود: هر حقی که ما نزد کسی داشتیم او مطالبه نمود. قاتلین ما را کشت و برای ما خونخواهی نمود.

در روایت دیگر می‌فرماید: هنگامی که مختار سر نحس عبید الله را برای امام زین العابدین علیه السلام فرستاد، آن حضرت سر سفره بود و خوشحال شد و برای مختار دعا فرمود.

بنا بر قول دیگری قیام مختار در شب ۱۴ ربیع الاول سال ۶۶ هجری قمری؛ و بنا بر قولی ۱۶ ربیع الثانی بوده است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۵۵-۱۵۶