فضیلت زیارت امام رضا علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

فضیلت زیارت امام رضا علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

جوینی از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

٤٦٧- أنبأني الشيخ كمال الدين عليّ بن محمد بن محمد بن محمد بن وضّاح الشهرباني، أنبأنا مؤرخ بغداد الإمام محبّ الدين محمد بن محمود بن الحسين بن النجار إجازة، قال: أنبأنا الإمام أبو الفتوح ناصر بن أبي المكارم المطرّزي إجازة، أنبأنا الإمام أخطب خوارزم أبو المؤيّد الموفّق بن أحمد المكي، ثم الخوارزمي، قال: أخبرني الشيخ الزاهد الحافظ أبو الحسن عليّ بن أحمد العاصمي الخوارزمي، أنبأنا الإمام شيخ القضاة إسماعيل بن أحمد الواعظ رحمه اللّه، قال: أنبأنا الإمام أبو بكر أحمد بن الحسين البيهقي، قال: أنبأنا الحاكم أبو عبد اللّه محمد بن عبد اللّه البيّع الحافظ رحمه اللّه، قال: أخبرني عليّ بن محمد بن موسى الواعظ، قال: حدثنا أبو جعفر محمد بن عليّ بن الحسين الرازي [عن أحمد بن زياد بن جعفر الهمداني] قال: حدثنا عليّ بن إبراهيم بن هاشم، قال: حدثنا محمد بن عيسى بن عبيد، قال: حدثنا محمد بن سليمان المصري عن أبيه عن إبراهيم بن أبي حجر الأسلمي، [عن قبيصة] عن جابر بن يزيد [الجعفي] قال: سمعت وارث علم الأنبياء أبا جعفر محمد بن عليّ بن الحسين بن عليّ بن أبي طالب يقول: حدثني سيد العابدين عليّ بن الحسين، عن سيد الشهداء الحسين بن عليّ، عن سيد الأوصياء عليّ بن أبي طالب عليه السلام، قال: قال رسول اللّه صلى اللّه عليه وآله وسلم: ستدفن بضعة مني بأرض خراسان، ما زارها مكروب إلاّ نفّس اللّه كربته، و لا مذنب إلاّ غفر اللّه ذنوبه.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «به زودی قطعه‌ای از وجود من در زمین خراسان دفن خواهد شد؛ هیچ غمگینی او را زیارت نمی‌کند، مگر آن‌ که خداوند غمش را از بین می‌برد و هیچ گناهکاری به زیارتش نمی‌رود، جز این که خدای تعالی گناهانش را می‌آمرزد.»

فرائد السمطین، تالیف جوینی، جلد ۲، صفحه ۱۹۰، حدیث ۴۶۷، چاپ دار الحبیب

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیهما السلام

اعتراف عجیب فخر رازی ناصبی به صاحب الزمان و غائب بودن امام زمان عجل الله فرجه

اعتراف عجیب فخر رازی ناصبی به صاحب الزمان و غائب بودن امام زمان عجل الله فرجه

فخر الدین رازى، از علمای بزرگ و مفسرین نامدار اهل تسنن در مورد امام حسن عسکرى علیه السلام و فرزندان آن حضرت مى‌نویسد:

أما الحسن العسكري الإمام عليه السلام فله إبنان وبنتان ، أما الإبنان فأحدهما صاحب الزمان عجل الله فرجه الشريف.

اما [امام] حسن عسکرى علیه السلام، داراى دو پسر و دو دختر بود، اما پسران آن حضرت؛ پس یکى از آن‌ها صاحب الزمان عجل الله تعالى فرجه الشریف است.

الشجرة المبارکة فی انساب الطالبیة، تالیف فخر رازی، صفحه ۹۲، چاپ مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی

جالب است که فخر رازی پس از ذکر نام شریف صاحب الزمان، عبارت «عجل الله تعالی فرجه الشریف» را می‌آورد و این بسا نشانه‌ای باشد که وی حضرت بن الحسن العسکری (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را همان مهدی موعود می‌داند که چنین دعایی برایش می‌کند؛ زیرا اگر او نیز مانند بسیاری از علمای اهل تسنن، معتقد بود که حضرت حجت بن الحسن العسکری (علیهما السلام) صاحب الزمان و مهدی موعود نیست، هرگز برای ظهور و فرج او دعا نمی‌کرد. و نیز شاید بتوان گفت که او غیرمستقیم به حیات حضرت نیز اذعان کرده است چرا که فرج و ظهور، متوقف بر حیات است و اگر او قائل به حیات مهدی صاحب الزمان فرزند امام حسن عسکری (علیه السلام) نمی‌بود در این‌صورت غیرمنطقی به نظر می‌رسد که بخواهد برای تعجیل در فرج و ظهور ایشان دعا کند.

موید دیگری که می‌توان از عبارات او برای اعتقادش به حیات صاحب الزمان علیه السلام یافت آن‌جاست که در ادامه می‌‌نویسد: امام حسن عسکری علیه‌السلام دو پسر و دو دختر داشته، که هر دو دختر به نام فاطمه و ام موسی و نیز پسر دیگر امام حسن عسکری علیه السلام به نام موسی، در زمان حیات پدرشان وفات یافتند، هر چند این قول با اقوال معتبر نزد شیعه منافات دارد ولیکن مهم این است که هیچ سخنی از وفات صاحب الزمان علیه السلام به میان نمی‌آورد و نه تنها به مانند بسیاری از علمای اهل تسنن که قائلند حضرت در کودکی وفات یافته، هرگز سخنی از وفات ایشان نمی‌گوید، بلکه بالعکس حتی برای تعجیل فرجشان دعا می‌کند.

پی نوشت: قول داشتن فرزندان دیگر برای حضرت امام حسن عسکری علیه السلام به جز حضرت مهدی علیه السلام از نظر مکتب اهل بیت علیهم السلام شاذ و مردود است.

به روایت اهل تسنن جواز ورود به بهشت فقط ولایت امیر المومنین علیه السلام است

به روایت اهل تسنن جواز ورود به بهشت فقط ولایت امیر المومنین علیه السلام است

موفق بن احمد خوارزمی، ابن مردویه و ابو شجاع دیلمی از علمای اهل تسنن روایت کرده‌اند:

٤٠ـ وأخبرني شهردار هذا أجازة أخبرني أبو الفتح عبدوس بن عبد الله بن عبدوس الهمداني كتابة. أخبرنا الشيخ أبو طاهر الحسين بن علي بن سلمة من مسند زيد بن علي حدثنا الفضل بن العباس ، حدثنا أبو عبد الله محمد بن سهل حدثنا محمد بن عبد الله الباكري ، حدثني إبراهيم بن عبيد الله بن العلاء حدثني أبي عن زيد بن علي ، عن أبيه ، عن جده ، عن علي بن أبي طالب ، عن النبي أنه قال لعلي : يا علي لو ان عبداً عبد الله عزوجل مثل ما قام نوح في قومه وكان له مثل أحد ذهباً فانفقه في سبيل الله ومد في عمره حتى حج الف عام على قدميه ثم قتل بين الصفا والمروة مظلوماً ثم لم يوالك يا علي لم يشم رائحة الجنة ولم يدخلها .

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: یا علی! اگر بنده‌ای عبادت کند خدای عز و جل را به اندازه عمر نوح و به اندازه کوه احد طلا داشته باشد و در راه خدا انفاق کند و به قدری عمرش طولانی شود که هزار بار پیاده به مکه رود، و عمل حج انجام دهد، بعد هم در بین صفا و مروه در راه خدا مظلومانه شهید شود، ولی ولایت تو را نداشته باشد، بوی بهشت به مشامش نخواهد رسید و وارد بهشت هم نخواهد شد.

المناقب، تالیف موفق بن احمد خوارزمی، صفحه ۶۷-۶۸، حدیث ۴۰، چاپ موسسه النشر الاسلامی

مناقب علی بن ابی طالب، تالیف ابن مردویه، صفحه ۷۳، حدیث ۴۹، چاپ دار الحدیث

الفردوس بماثور الخطاب، تالیف ابو شجاع دیلمی، جلد ۳، صفحه ۳۶۴، حدیث ۵۱۰۳، چاپ دار الکتب العلمیة

ولایت امیر المومنین علیه السلام واجبی که ترک شد (به روایت اهل تسنن)

ولایت امیر المومنین علیه السلام واجبی که ترک شد (به روایت اهل تسنن)

ابن مردویه اصفهانی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

٤٨. ابن مردويه، عن أبي هارون العبدي، قال: كنت أرى رأي الخوارج لا رأي لي غيره، حتّى جلست إلى أبي سعيد الخدري فسمعته يقول: أمر الناس بخمس فعملوا بأربع و تركوا واحدة، فقال له رجل: يا أبا سعيد، ما هذه الأربع الّتي عملوا بها؟ قال: الصلاة، و الزكاة، و الحج، و الصوم- صوم شهر رمضان-. قال: فما الواحدة الّتي تركوها؟ قال: ولاية عليّ بن أبي طالب. قال: و إنّها مفترضة معهنّ؟ قال: نعم. قال: فقد كفر الناس!! قال: فما ذنبي!

ابو هارون عبدی گفت: من بر عقیده خوارج بودم و هیچ رایی جز آن نداشتم تا آنکه به نزد ابو سعید خدری رحمه الله رسیدم و از او شنیدم که می‌گفت: مردم مامور به پنج چیز بودند، پس به چهار تای آن عمل نموده و یکی را ترک کردند. یکی به او گفت: ای ابو سعید! چهار چیزی که به آن عمل کردند چیست؟ گفت: نماز، زکات، حج و روزه ماه رمضان. گفت: پس آنچه را رها نمودند چیست؟ گفت: ولایت علی بن ابی طالب علیهما السلام. آن مرد گفت: آیا ولایت همانند آن چهار مورد واجب است؟ ابو سعید گفت: آری به خدای کعبه سوگند! آن مرد گفت: پس با این وجود مردم کافر شده‌اند؟! ابو سعید گفت: گناه من چیست؟

مناقب علی بن ابی طالب، تالیف ابن مردویه، صفحه ۷۲-۷۳، حدیث ۴۸، چاپ دار الحدیث

مشرک به ولايت امیر المومنین علیه السلام مستحق عذاب الهی

مشرک به ولايت امیر المومنین علیه السلام مستحق عذاب الهی

فرات کوفی رضوان الله علیه عالم و مفسر بزرگ شیعه روایت کرده است:

٩٨ ـ ٢٥ ـ فرات قال : حدثني محمد بن الحسن بن إبراهيم الاويسي [ ب : الاوبستي ] معنعنا :

عن جابر قال : قال أبو [ ب : سألت أبا ] جعفر عليه‌السلام عن قول الله تعالى : ( إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ ) [ قال : ب ] : يا جابر إن الله لا يغفر أن يشرك بولاية علي [ بن أبي طالب. ر. عليه‌السلام. ب ، ر ] وطاعته ، [ وأما قوله. ر ، أ ] : ( وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَاءُ ) فانه ولاية علي بن أبي طالب عليه‌السلام [ ر : ولايته ].

جابر انصاری از امام باقر عليه السلام در مورد تفسير آيه ۴۸ سوره نساء نقل می‌فرماید که امام باقر صلوات الله عليه فرمودند: ای جابر مراد از این آیه که فرمود: «خداوند کسانی را که به او مشرک هستند نمی‌آمرزد» یعنی: خداوند نمی‌آمرزد کسی را که در ولایت و اطاعت از امیر المومنين صلوات الله علیه مشرک باشد و دیگران را در آن شریک بداند. و مراد از این آیه که فرمود «هر کس که بخواهد می‌آمرزد» آن‌هایی هستند که دارای ولایت امیر المومنین علیه السلام می‌باشند.

تفسير فرات الكوفی، تالیف فرات بن ابراهیم کوفی، جلد ۱، صفحه ۱۰۵-۱۰۶، چاپ موسسه التاریخ العربی

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، جلد ۳۶، صفحه ۱۳۶، چاپ دار احیاء التراث العربی