فضائل امام کاظم علیه السلام در کلام احمد بن یوسف قرمانی

فضائل امام کاظم علیه السلام در کلام احمد بن یوسف قرمانی

احمد بن یوسف قرمانی از علما و مورخین اهل تسنن پیرامون آن حضرت می‌نویسد:

هو الامام الکبیر القدر، الأوحد، الحجة، الساهر لیله قائما، القاطع نهاره صائما، المسمی لفرط حلمه وتجاوزه عن المعتدین کاظما. هوالمعروف عند أهل العراق بباب الحوائج، لأنه ما خاب المتوسل به فی قضاء حجاة قط.

او امامی بلند مرتبه و یگانه و حجت بود. در شب‌ها در حال عبادت و در روزها روزه‌دار بود. به خاطر کثرت بردباری و گذشت از کسانی که به او تعدی کرده‌اند کاظم نامیده شد. و او نزد مردم عراق به باب الحوائج مشهور بود چرا که هر کسی در بر آورده شدن حاجاتش به او متوسل می‌شد به دست می‌آورد.

اخبار الدول و آثار الاول فی التاریخ، تالیف قرمانی، جلد ۱، صفحه ۳۳۷، چاپ عالم الکتب

السلام علیک یا موسی بن جعفر الکاظم علیه السلام

اذعان احمد بن حنبل در مورد تقسیم‌کننده بهشت و جهنم بودن امیر المومنین علیه السلام

اذعان احمد بن حنبل در مورد تقسیم‌کننده بهشت و جهنم بودن امیر المومنین علیه السلام

ابن ابی یعلی حنبلی از علمای اهل تسنن می‌نویسد:

حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ الطُّوسِیُّ ، یَقُولُ : كُنَّا عِنْدَ أَحْمَدَ بْنِ حَنْبَلٍ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ : یَا عَبْدَ اللَّهِ ، مَا تَقُولُ فِی هَذَا الْحَدِیثِ الَّذِی یُرْوَى أَنَّ عَلِیًّا عَلَیْهِ السَّلَامُ ، قَالَ : أَنَا قَسِیمُ النَّارِ ؟ وَمَا تُنْكِرُ مِنْ ذَا أَلَیْسَ رَوَیْنَا أَنَّ النَّبِیَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ قَالَ لِعَلِیٍّ (عَلَیْهِ السَّلَامُ) : " لَا یُحِبُّكَ إِلَّا مُؤْمِنٌ وَلَا یُبْغِضُكَ إِلَّا مُنَافِقٌ ".قُلْنَا بَلَى ، قَالَ : أَیْنَ الْمُؤْمِنُ ؟ قُلْنَا : فِی الْجَنَّةِ ، قَالَ : فَأَیْنَ الْمُنَافِقُ ؟ قُلْنَا : فِی النَّارِ ، قَالَ : فَعَلِیُّ قَسِیمُ النَّارِ .

محمد بن منصور طوسی می‌گفت: نزد احمد بن حنبل نشسته بودیم که مردی سوال کرد چگونه علی بن ابی طالب (علیهما السلام) می‌گوید من قسمت‌کننده بهشت و جهنم هستم؟ احمد بن حنبل (رئیس مذهب حنابله از مذاهب اهل تسنن) در پاسخ می‌گوید: چرا منكر این حدیث می‌شوید؟ مگر از نبى اكرم (صلی الله علیه و آله) براى ما روایت نشده است كه به على (علیه السلام) فرمود: تو را دوست ندارد مگر مومن و دشمن ندارد مگر منافق؟ گفتند: آری. احمد بن حنبل گفت: منافق كجاست؟ گفتند: در دوزخ. گفت: پس علی تقسیم‌كننده دوزخ و بهشت است.

طبقات الحنابلة، تالیف ابن ابی یعلی حنبلی، جلد ۲، صفحه ۳۵۸، چاپ جامعه ام القری

فضائل بی‌شمار امیر المومنین علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

فضائل بی‌شمار امیر المومنین علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

سبط بن جوزی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

و قد روى مجاهد قال سأل رجل عن ابن عباس فقال ما أكثر فضائل علي بن أبي طالب و إني لاظنها ثلاثة آلاف فقال له ابن عباس هي الى الثلاثين الفا أقرب من ثلاثة آلاف ثم قال ابن عباس لو ان الشجر اقلام و البحور مداد و الانس و الجن كتاب و حساب ما احصوا فضائل أمير المؤمنين علي عليه السلام.

مردی از ابن عباس پرسید: راستی که چقدر فضائل على بن ابی طالب (علیهما السلام) زياد است! فکر می‌کنم که به سه هزار فضیلت رسیده باشد. ابن عباس در جواب گفت: فضائل علی (علیه السلام) به سی هزار نزدیک‌تر است تا به سه هزار. سپس در ادامه گفت: اگر درخت‌ها قلم گردند و دریاها مرکب و جن و انس نویسنده و حسابگر آن شوند نمی‌توانند فضائل امیر المومنین علی علیه السلام را شمارش کنند.

تذکرة الخواص، تالیف سبط بن جوزی، صفحه ۱۳، چاپ مکتبة نینوی الحدیثة

اعتراف خنجی اصفهانی به فضائل امام جواد علیه السلام

اعتراف خنجی اصفهانی به فضائل امام جواد علیه السلام

خنجی اصفهانی از علمای اهل تسنن و از دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام در مورد امام جواد علیه السلام می‌نویسد:

آن حضرت اقتباس‌کننده است از نور علم‌های او یکان یکان از ابدال اولیاء و اوتاد عالم.

وسیلة الخادم الی المخدوم، تالیف خنجی اصفهانی، صفحه ۲۵۲، چاپ انتشارات انصاریان 

حرامزادگی دشمنان امیر المومنین علیه السلام به اذعان انصار (به روایت اهل تسنن)

حرامزادگی دشمنان امیر المومنین علیه السلام به اذعان انصار (به روایت اهل تسنن)

ابن عساکر دمشقی از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

أخبرنا أبو القاسم هبة الله بن عبد الله أنا أبو بكر الخطيب أخبرني أبو القاسم عبد العزيز بن محمد بن علي المطرز نا عبد الرحمن بن عمر بن محمد المعدل بمصر نا محمد بن الحارث بن الأبيض القرشي نا عبد السلام بن أحمد نا إبراهيم بن صالح أبو صالح أنا مالك بن أنس عن محبوب بن أبي الزناد قال قالت الأنصار إن كنا لنعرف الرجل إلى غير أبيه ببغضه علي بن أبي طالب .

انصار گفتند: ما حرام زاده بودن شخص را به وسیله‌ی بغض وی به علی بن ابی طالب (علیهما السلام) می‌شناختیم.

تاریخ مدینة دمشق، تالیف ابن عساکر دمشقی، جلد ۴۲، صفحه‌ ۲۸۷، چاپ دار الفکر