نظر علامه فیض کاشانی رضوان الله علیه در مورد دعای صنمی قریش

نظر علامه فیض کاشانی رضوان الله علیه در مورد دعای صنمی قریش

فیض کاشانی از علمای بزرگ شیعه و صاحب تفسیر صافی و استاد علامه مجلسی رضوان الله علیه در کتاب الکلمات الطریفة می‌نویسد:

[کلمه ۲۰] تایید: آیا نشنیدی آنچه در شأن دعای «صنمی قریش» آمده است که هر آن کس با آن، دعا کند، مانند کسی است که در کنار پیامبر صلی الله علیه و آله در بدر و حنین هزار هزار تیر به سوی دشمن پرتاب کرده باشد؟ و شاید راز آن در این باشد، آن گاه که دست او از جهاد با سنان کوتاه شد باید به سوی نفرین با زبان روی آورد و آن گاه که از نبرد با نیزه‌ها ناتوان ماند با تیرهای نفرین به سوی ارواح آنان به جنگ پردازد و بدین گونه سزاوار است که با بدان و بدکاران برخورد شود، همان کسانی که از راه خداوند منع می‌نمایند. امیر مؤمنان علیه السلام در نمازها و نافله‌هایش با این دعا [یعنی دعای صنمی قریش] به نفرین گروهی از اشقیا می‌پرداخت و این بدان علت است که آنان موجبات خشم خداوندی را پذیره گشتند و خشنودی او را ناخوش داشتند و خداوند اعمال آنان را باطل کرد. آنان کسانی‌اند که خدای آنان را لعنت کرد و گوش آن‌ها را کر و چشمانشان را نابینا ساخت.

الکلمات الطریفة، تالیف فیض کاشانی، صفحه ۵۹، کلمه ۲۰

اعتقاد شیعه در مورد انکار هر کدام از دوازده امام علیهم السلام در کلام شیخ صدوق رحمه الله

اعتقاد شیعه در مورد انکار هر کدام از دوازده امام علیهم السلام در کلام شیخ صدوق رحمه الله

علامه مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد:

ابن بابویه (شیخ صدوق رحمه الله) در رساله عقاید گفته است که: هرکه دعوی امامت کند و امام نباشد ظالم و ملعون است، و هرکه امامت را در غیر اهلش قائل شود ظالم و ملعون است. و حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرموده است که: هر که انکار کند امامت علی را بعد از من انکار پیغمبری من کرده است و هر که انکار پیغمبری من کند انکار پروردگاری خدا کرده است. و [شیخ صدوق] گفته است: اعتقاد ما در حق کسی که انکار امامت امیر المومنین و امامان بعد از او کند به منزله کسی است که انکار پیغمبری پیغمبران کرده است. و اعتقاد ما در باب کسی که اقرار کند به امامت امیر المومنین علیه السلام و انکار کند یکی از امامان بعد از او را (به مانند زیدیه و اسماعیلیه و ...) به منزله کسی است که ایمان بیاورد به جميع پیغمبران و انکار کند پیغمبری محمد صلی الله علیه و آله را، و حضرت صادق علیه السلام فرمود که: منکر آخر ما مثل منکر اول ما است. و حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود که: امامان بعد از من دوازده نفرند اول ایشان حضرت امیر است و آخر ایشان حضرت قائم است، اطاعت ایشان اطاعت من است و معصیت ایشان معصیت من است. هرکه انکار کند یکی از ایشان را انکار من کرده است. وحضرت صادق علیه السلام فرمود که: هرکه شک کند در کفر دشمنان ما و ستم کنندگان بر ما کافر است.

حق الیقین، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۸۳۱، چاپ انتشارات سرور

نظر مرحوم ملا مهدی نراقی در مورد دعای شریف صنمی قریش:

نظر مرحوم ملا مهدی نراقی در مورد دعای شریف صنمی قریش:

در دعای صنمی قریش که به حد یقین رسیده که از کلام معجز نظام حضرت امیر المومنین علیه السلام است و عدول مشایخ شیعه به طرق معتبره این دعا را از آن حضرت روایت کرده‌اند اشاره به این معنی شد و در آن دعا حضرت ابتدا فرموده که: «اللهمّ العن صنمی قریش و جبتیها و طاغوتیها»؛ یعنی باز خدایا لعن کن بر دو صنم قریش و دو جبت و دو طاغوت قریش. بعد از آن به ازاء عمل بدی که ایشان کرده‌اند، لعنی بر ایشان کرده است و آن اعمال را به تفصیل اسم برده از غصب خلافت و منع ارث و منبر پیغمبر صلی الله علیه و آله را از وصی و غیر ذلک از اعمال قبیحه ایشان تا آن که ایشان را لعن کرده و به سبب بالا رفتن ایشان بر عقبه و انداختن دباب بر پیش پای پیغمبر صلی الله علیه و آله، و اکثر فقرات آن دعا نص صریح است که مراد از صنمی قریش اول و ثانی‌اند و هر که ملاحظه فقرات آن را بکند می‌داند که حضرت امیر علیه السلام از ایشان چه در دل داشته است.

شهاب ثاقب، تالیف ملا مهدی نراقی، صفحه ۲۹-۳۰، تالیف کنگره بزرگداشت محققان ملا مهدی و ملا احمد نراقی

اعتقاد شیعه در مورد توحید

اعتقاد شیعه در مورد توحید

شیخ صدوق رضوان الله علیه می‌نویسد:

دين الامامية هو الاقرار بتوحيد الله تعالى ذكره، ونفي التشبيه عنه، وتنزيهه عما لا يليق به.

آیین امامیه یعنی اقرار و شناخت به توحید خداوند متعال و نفی تشبیه از خداوند متعال، و تنزیه خداوند متعال از هرگونه عیب و نقص است.

امالی شیخ صدوق، صفحه ۴۵۴، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

علت شهادت حضرت زهرا علیها السلام در کلام علامه محمد تقی مجلسی قدس سره

علت شهادت حضرت زهرا علیها السلام در کلام علامه محمد تقی مجلسی قدس سره

ایشان در مورد علت شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها می‌نویسند:

و شهادتها صلوات الله عليها كانت من ضرب عمر عليه اللعنة الباب على بطنها عند إرادة أمير المؤمنين لبيعة أبي بكر لعنه الله و ضرب قنفذ غلام عمر، السوط عليها بإذنه و الحكاية مشهورة عند العامة و الخاصة و مفصلة في كتاب لسليم بن قيس الهلالي و سقط بالضرب غلام كان اسمه محسن‏ و هو مذكور في ارشاد المفيد رضي الله عنه.

و سبب شهادت آن حضرت این بود كه عمر علیه اللعنة درب منزل را به شکم آن حضرت زد این در آن هنگام بود که می‌خواستند امیر المومنین حضرت ‌علی علیه السلام را برای بیعت با ابو بکر لعنت الله علیه ببرند و قنفذ غلام عمر بن خطاب هم به دستور او، تازیانه بر حضرت فاطمه سلام الله علیها زد و اين حكايت در نزد عامه (اهل‌ تسنن) و خاصه (شيعه) مشهور است و به صورت مفصل در كتاب سلیم بن قیس هلالی (رضوان الله علیه) نقل شده است و در اثر این ضربه پسری که نامش محسن (عليه السلام) بود سقط شد. و او را شیخ مفید رضی الله عنه در کتاب ارشاد ذکر کرده است.

روضة المتقين في شرح من لا يحضره الفقيه، تالیف علامه محمد تقی مجلسی، جلد ۹، صفحه ۲۷۱-۲۷۲، چاپ دار الکتاب الاسلامی