دیدگاه شیعه اثنا عشری در مورد مدعیان دروغین امامت میان اسماعیلیه و زیدیه

دیدگاه شیعه اثنا عشری در مورد مدعیان دروغین امامت میان اسماعیلیه و زیدیه

علامه مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد:

و ائمه اسماعيليه اگر باشند فاسق ملحدی چندند که در ظاهر تابع سلاطین شیعه‌اند و به فسق و فجور و انواع معاصی معروفند، و هیچ عاقلی تجویز امامت ایشان نمی‌کند. و زیدیه نیز در اصول دین خود متمسک به حجتی نیستند، و به اعتقاد ایشان هر فاطمی نسبی که خروج به سیف کند، امام است. و ائمه که الحال ایشان دعوی امامت آن‌ها می‌کنند اگر نسب ایشان ثابت باشد باید که عارف به احکام الهی و معانی قرآن مجید بوده باشند تا آنکه صادق باشد مقارنت ایشان با کتاب، و حال آنکه اکثر ایشان جاهلند به کتاب و سنت و در فروع دین خود در اکثر مسائل مقلد ابو حنیفه‌اند، و بر خصوص امامت خود حجتی و برهانی ندارند، و نه نصی بر امامت خود دارند و نه برهانی و نه اجماعی منعقد شده است بر آن بلکه مانند سایر سلاطین جور به غلبه و استيلاء پادشاه می‌شوند، و این را امامت نام کرده‌اند، و افاضل اهل بیت مانند حضرت باقر و صادق علیهما السلام را سب می‌کنند و ناسزا می‌گویند با آنکه جميع امت به غیر ایشان و خوارج اقرار به فضل و جلالت و عدالت ایشان دارند، و از این جهت ایشان مانند خوارجند. و لهذا در احادیث اهل بیت وارد شده است که زیدیه بدترند از مخالفان زیرا که مخالفان با شیعیان ما عداوت دارند و با ما عداوت نمی‌کنند، و زیدیه با ما عداوت می‌کنند.

حق الیقین، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۴۵۶، نشر سرور

لعن معاویه از ضروریات مذهب شیعه

لعن معاویه از ضروریات مذهب شیعه

علامه کبیر مقدس اردبیلی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه می‌نویسد:

از جمله اصحاب که طعن و لعن او از جمله ضروریات است بلکه آن کسی که سرکرده و سردار ملاعین است، معاویه بن سفیان است.

حدیقة الشیعة، تالیف مقدس اردبیلی، جلد ۱، صفحه ۴۵۰، چاپ انتشارات انصاریان

پاسخ کوبنده جناب مومن الطاق قدس سره به ابی حنیفه در مورد رجعت

پاسخ کوبنده جناب مومن الطاق قدس سره به ابی حنیفه در مورد رجعت

علامه مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد:

شیخ نجاشی رحمه الله در کتاب رجال نقل کرده است که ابو حنیفه به نزد مومن الطاق (از اصحاب ارجمند امام صادق علیه السلام) که از اکابر محدثین شیعه است آمد و بر سبیل سخریه (تمسخر) گفت که تو چون به رجعت اعتقاد داری پانصد درهم به من قرض بده تا در رجعت به تو پس دهم. او در جواب گفت که تو ضامنی بده که به صورت آدم بر خواهی گشت، بلکه به صورت میمون و خوک برگردی!!!

کتاب رجعت، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۲۱۴-۲۱۵، چاپ انتشارات دلیل ما

اعتقاد مذهب شیعه در مورد مرکب و جسم و جوهر و عرض نبودن خداوند

اعتقاد مذهب شیعه در مورد مرکب و جسم و جوهر و عرض نبودن خداوند

علامه مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد:

حق تعالی مرکب نیست، و جسم و جوهر و عرض نیست، او را مکانی نیست. باید دانست که موجود یا مرکب است یا بسیط: و مرکب آن است که اجزاء داشته باشد. یا در خارج مانند آدمی که مرکب است از اعضاء و اخلاط بدنی و عناصر اربعه، یا در ذهن مانند جنس و فصل؛ و بسیط آن است که جزئی نداشته باشد. و حق تعالی بسیط مطلق است، و او را جزئی نیست، زیرا که اگر جزئی داشته باشد محتاج به آن جزء خواهد بود در وجود، و ممکن خواهد بود، و جوهر نیست زیرا که جوهر از اقسام ممکن است و او واجب الوجود بالذات است و عرض نیست مانند سفیدی و سیاهی زیرا که عرض محتاج است به محل، و هر محتاجی ممکن است. و جسم نیست زیرا که جسم مرکب است از اجزاء، و محتاج است به اجزاء. و در مکان و جهت نیست زیرا که هرجه در مکان و جهت است یا جسم است یا در جسم حلول کرده است، و خدا منزه است از هر دو. و حرکت و انتقال از مکانی به مکانی یا از محلی به محلی بر او محال است زیرا که اینها از لوازم جسم و جسمانی است.

حق الیقین، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۲۵، چاپ انتشارات سرور

تواتر و علت شهادت حضرت زهرا علیها السلام در کلام علامه مجلسی قدس سره

تواتر و علت شهادت حضرت زهرا علیها السلام در کلام علامه مجلسی قدس سره

علامه محمد باقر مجلسی قدس الله روحه الشریف پس از نقل حدیث امام کاظم علیه السلام در مورد صدیقه و شهیده بودن حضرت زهرا سلام الله علیها و تصریح به صحیح بودن حدیث می‌نویسد:

ثم إن هذا الخبر يدل على أن فاطمة صلوات الله عليها كانت شهيدة وهو من المتواترات وكان سبب ذلك أنهم لما غصبوا الخلافة وبايعهم أكثر الناس بعثوا إلى أمير المؤمنين عليه السلام ليحضر للبيعة ، فأبى فبعث عمر بنار ليحرق على أهل البيت بيتهم وأرادوا الدخول عليه قهرا ، فمنعتهم فاطمة عند الباب فضرب قنفذ غلام عمر الباب على بطن فاطمة عليها‌ السلام فكسر جنبيها وأسقطت لذلك جنينا كان سماه رسول الله صلى الله عليه وآله محسنا عليه السلام ، فمرضت لذلك وتوفيت صلوات الله عليها في ذلك المرض.

 

این روایت دلالت می‌کند که حضرت فاطمه که صلوات خدا بر او باد، شهیده بوده و این مساله از متواترات است. سبب شهادت آن حضرت این بوده است که وقتی آن‌ها خلافت را غصب کردند و اکثر مردم با آن‌ها بیعت کردند، به دنبال امیر المومنین علیه السلام فرستادند تا او را برای بیعت بیاوردند. آن حضرت امتناع کرد. پس عمر را به همراه آتش فرستاد تا خانه را بر سر اهل بیت علیهم السلام به آتش بکشد، آن‌ها می‌خواستند به زور وارد خانه شوند که فاطمه که نزدیک در بود، مانع آنان شد، پس قنفذ غلام عمر در خانه به شکم فاطمه علیها السلام زد. در این اثر این ضربه پهلوی آن حضرت شکست و جنینش که رسول خدا صلی الله علیه و آله آن را محسن علیه السلام نامیده بود سقط شد. به همین خاطر بیمار شد و از همین بیماری نیز از دنیا رفت.

 

مرآة العقول، تالیف علامه مجلسی، جلد ۵، صفحه ۳۱۸، چاپ دار الکتب الاسلامیة