تقویم شیعه
دهم محرم
۱- شهادت امام حسین علیه السلام
در این روز در سال ۶۱ هجری قمری که روز شنبه یا جمعه بوده، آقا و مولایمان حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام در سن ۵۸ سالگی (و یا ۵۶ و یا ۵۷ سالگی) بعد از نماز ظهر، مظلومانه و با حالت تشنگی و گرسنگی در زمین کربلا به شهادت رسیدند. این روز، روز باریدن خون از آسمان است، و روزی که شهادت اهل بیت و اصحاب امام حسین علیه السلام در آن به وقوع پیوسته است. چهار هزار ملک در این روز به زمین کربلا برای نصرت آن حضرت آمدند، و چون اجازه نیافتند تا ظهور حضرت مهدی علیه السلام گریه کنان نزد قبر آن حضرت ماندگارند. در این روز ترک خوردن و آشامیدن به خصوص از غذاهای لذیذ مناسب است.
۲- شهادت حبیب بن مظاهر اسدی کوفی
۳- شهادت مسلم بن عوسجه
۴- شهادت حر بن یزید ریاحی
۵- شهادت جون مولی ابی ذر الغفاری
۶- شهادت همسر وهب به دست غلام شمر
۷- شهادت شبیه‌ترین مردم به رسول خدا صلی الله علیه و آله، حضرت علی اکبر علیه السلام فرزند بزرگ سید الشهداء علیه السلام عموی والا مقام حضرت صاحب الامر علیه السلام
۸- شهادت قاسم بن الحسن علیه السلام
۹- شهادت عبد الله بن الحسن علیه السلام
۱۰- شهادت قمر منیر بنی هاشم علیه السلام، حضرت عباس بن علی بن ابی طالب علیهم السلام
۱۱- شهادت مولانا الرضیع باب الحوائج علی اصغر علیه السلام
۱۲- آمدن ذو الجناح با یال و کاکل خونین به سوی خیمه فاطمیات برای آوردن خبر شهادت آن حضرت
۱۳- ماتم و ناله و گریه‌ی پردگیان حرم سید الشهداء علیه السلام و اولاد و بستگان و اصحاب آن حضرت
۱۴- غارت اموال از خیام امام حسین علیه السلام
۱۵- فرار فاطمیات و علویات در بیابان‌ها بعد از شهادت آقا و سرورشان ابا عبد الله علیه السلام
۱۶- غارت کردن لباس و زره و ... از بدن مطهر شهدای کربلا
۱۷- جدا شدن سر های مطهر امام حسین علیه السلام و اصحاب آن حضرت
۱۸- به آتش کشیدن خیمه‌های آل الله، فرزندان رسول خدا و علی مرتضی و فاطمه زهرا علیهم السلام
۱۹- شهادت دختران کوچک در کنار خیمه‌ها
۲۰- گریه و ماتم بر سید الشهدا علیه السلام و عزای زمین و زمان، عرش و آسمان، جن و انس و ملک و وحوش بر آن حضرت. در این روز ملکی ندا کرد: ای امت ظالمی که عترت پیامبر خود را کشتید، خداوند شما را موفق به درک عید فطر و قربان نفرماید.
۲۱- رأس مطهر امام حسین علیه السلام در کوفه
عصر عاشورا رأس مطهر و نورانی امام حسین علیه السلام را توسط خولی بن یزید اصبحی ملعون و حمید بن مسلم ازدی به کوفه فرستادند.
۲۲- خونین شدن ریشه‌ی هر گیاهی که از زمین می‌کشیدند، از مصیبت‌های عظمای آن روز.
۲۳- قتل ابن زیاد لعنت الله علیه
ابن زیاد در روز عاشورای سال ۶۷ هجری قمری به فرمان مختار به جزای ظاهری اعمالش رسید و کشته شد. حصین بن نمیر لعنت الله علیه و جمعی از قتله‌ی امام حسین علیه السلام نیز همراه ابن زیاد به قتل رسیدند. ابن زیاد ملعون به دست ابراهیم پسر مالک اشتر نخعی کشته شد، و سر نحسش را برای مختار فرستادند. مختار هم سر او را برای امام زین العابدین علیه السلام فرستاد. هنگام وارد کردن سر ابن زیاد حضرت مشغول غذا خوردن بودند. لذا سجده‌ی شکر به جا آورده فرمودند: «روزی که ما را بر ابن زیاد وارد کردند غذا می‌خورد. من از خدا خواستم که از دنیا نروم تا سر او را در مجلس غذای خود مشاهده کنم، همچنان که سر پدر بزرگوارم مقابل او بود و غذا می‌خورد. خداوند به مختار جزای خیر دهد که خونخواهی ما را نمود». سپس حضرت به اصحاب خود فرمودند: همه شکر کنید.
۲۴- قیام حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه
به روایتی حضرت بقیة الله اعظم حجة بن الحسن العسکری ارواحنا فداه در این روز قیام خواهند کرد.
۲۵- وفات ام سلمه رضوان الله علیها
در این روز در سال ۶۲-۶۳ هجری قمری ام سلمه همسر پیامبر صلی الله علیه و آله از دنیا رحلت فرمود. نام او هند، پدرش ابی امیة، مادرش عاتکه دختر عبد المطلب بود. شوهر اول او پسر خاله‌اش ابو سلمة بن عبد الاسد بن مغیرة بود. چون به شرف اسلام مشرف شد با همسرش ام سلمه به حبشه هجرت کردند. پس از بازگشت از حبشه بر اثر زخمی که در یکی از جنگ‌ها بر او وارد شده بود، بعد از مدتی شهید شد. سلمه، عمر، زینب و دره، فرزندان او بودند؛ و عمر در جمیع جنگ‌های امیر المومنین علیه السلام شرکت کرد و مدتی از طرف آن حضرت والی بحرین بود. بعد از اینکه عده‌ی ام سلمه در وفات شوهرش سر آمد، ابو بکر و عمر جداگانه به خواستگاری او رفتند، ولی ام سلمه اجابت نکرد. سپس پیامبر صلی الله علیه و آله از او خواستگاری کرد و ام سلمه قبول کرد، و به فرزند خود عمر بن ابی سلمه گفت: عقد را جاری کن. عایشه وقتی دید پیامبر صلی الله علیه و آله ام سلمه را به عقد خویش در آورد بسیار ناراحت شد، چه اینکه ام سلمه در جمال کم‌نظیر بود. عایشه به حفصه گفت: ام سلمه چقدر زیباست ! او باور نکرد تا اینکه ام سلمه را دید. از همین جهت حسادت این دو با ام سلمه بسیار زیاد بود. ام سلمه فضایلی دارد که او را از دیگر همسران پیامبر صلی الله علیه و آله ـ به جز حضرت خدیجه کبری علیها السلام ـ ممتاز کرده است:
۱- بارها ام سلمه عایشه را نصیحت می‌کرد در پیروی از علی بن ابی طالب علیهما السلام، ولی او نمی پذیرفت. فضایل و مناقب آن حضرت را برای عایشه می‌گفت ولی او قبول نمی‌کرد، او تا لحظه‌ای که زنده بود با عایشه سخن نگفت چون مردم را برای جنگ با علی بن ابی طالب علیهما السلام در جنگ جمل جمع کرد.
۲- ام سلمه شهادت داد که عایشه دشمن امیر المومنین علیه السلام است.
۳- ام سلمه شنید که یکی از آزاد شده‌هایش امیر المومنین علیه السلام را ناسزا گفته است. آن شخص را فراخواند و آنقدر از فضایل و مناقب علی علیه السلام که از پیامبر صلی الله علیه و آله شنیده بود برای آن شخص بازگو کرد، تا او توبه نمود.
۴- ام سلمه حدیث «نحن معاشر النبیاء لانورِّث ...» را ـ که ابو بکر آن را به دروغ به رسول خدا صلی الله علیه و آله نسبت داد ـ تکذیب کرد.
۵- هنگامی که امیر المومنین علیه السلام برای جنگ جمل حرکت کردند، پسرش عمر بن ابی سلمه را برای یاری آن حضرت فرستاد، و به آن حضرت پیغام داد: «اگر پیامبر صلی الله علیه و آله همسرانش را به ملازمت خانه‌ها امر نفرموده بود می‌آمدم و در نصرت و یاری شما کوتاهی نمی‌کردم».
۶- بعد از رحلت خدیجه کبری علیها السلام مراقبت حضرت زهرا علیها السلام با فاطمه بنت اسد علیها السلام بود. بعد از رحلت فاطمه بنت اسد این مهم از طرف پیامبر صلی الله علیه و آله به ام سلمه سپرده شد، و عایشه از این ماجرا بسیار خشمناک بود. ام سلمه می‌گفت: «مردم گمان می‌کنند من آموزگار فاطمه علیها السلام هستم ! به خدا سوگند آن حضرت آموزگار من است».
۷- روزی پیامبر صلی الله علیه و آله پوست گوسفندی را طلبیدند و مطالبی را فرمودند و امیر المومنین علیه السلام نوشتند. بعد آن پوست را به ام سلمه دادند و فرمودند: «هر کس بعد از من فلان و فلان نشانه را به تو داد، این پوست را به او تسلیم کن». آن سه نفر آن نشانه ها را نداشتند، و ام سلمه آن پوست را در خلافت ظاهری امیر المومنین علیه السلام به آن حضرت ـ که همه‌ی نشانه‌ها را دارا بود ـ تسلیم نمود.
۸- هنگام حرکت امام حسین علیه السلام از مدینه به مکه ام سلمه آمد و خبر شهادت آن حضرت را که از پیامبر صلی الله علیه و آله شنیده بود با اندوهی فراوان بازگو کرد. امام حسین علیه السلام محل شهادت و موضع دفن خود و اصحابشان و ... را به معجزه نشان دادند. سپس مقداری از آن خاک بقعه‌ی طیبه را به ام سلمه دادند و در نزد آن حضرت بود تا روز عاشورا که ام سلمه پیامبر صلی الله علیه و آله را با حالتی گرد آلود و ژولیده مو در خواب دید، و عرض کرد: «یا رسول الله، این چه حالت است که در شما می‌نگرم؟» فرمودند: «ای ام سلمه، حسین مرا کشتند و دیشب برای او و اصحاب او قبر می‌کندم». وقتی از خواب بیدار شد دید خاکی که پیامبر صلی الله علیه و آله و امام حسین علیه السلام به او داده بودند به خون تازه تبدیل شده است.
تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۵-۳۲
