فعالیت مجدد وبلاگ

با عرض سلام و وقت بخیر و عذرخواهی بابت وقفه‌ای طولانی در فعالیت وبلاگ به علت مشغله‌های بنده، از این پس ان شا الله وبلاگ فعال خواهد بود.

شعر حضرت امیر المومنین علیه السلام راجع به جوانی

قطب الدین کیدری رضوان الله علیه روایت کرده است که حضرت امیر المومنین علیه السلام در دیوان اشعار خود چنین سرودند:

بَكَيْتُ عَلَى شَبَابٍ قَدْ تَوَلَّى‌

فَيَا لَيْتَ الشَّبَابَ لَنَا يَعُودُ

بر جوانی از دست رفته خویش گریه می‌کنم، ای کاش جوانی برمی‌گشت.

فَلَوْ كَانَ الشَّبَابُ يُبَاعُ بَيْعاً

لَأَعْطَيْتُ الْمُبَايِعَ مَا يُرِيدُ

اگر جوانی را می‌شد خرید، من تمامی هستی خویش را می‌دادم تا جوانی از دست‌رفته خویش را خریداری کنم.

وَ لَكِنَّ الشَّبَابَ إِذَا تَوَلَّى‌

عَلَى شُرُفٍ فَمَطْلَبُهُ بَعِيدٌ

لیکن پرنده جوانی پرواز کرد و بر بلندی‌ها و کنگرهایی دور از دسترس نشست.

دیوان اشعار امام علی علیه السلام، گردآوری توسط قطب الدین کیدری، ترجمه احمد زمانیان، صفحه ۱۶۹، چاپ انتشارات اسوه

رسیدن انبیا به نبوت با اقرار به فضائل حضرت زهرا سلام الله علیها

رسیدن انبیا به نبوت با اقرار به فضائل حضرت زهرا سلام الله علیها + حذف این فضیلت ناب از کتاب شریف مدینة المعاجز (تالیف سید هاشم بحرانی) توسط منکران شئونات و فضائل اهل بیت علیهم السلام

شیخ عبد الله بحرانی قدس الله روحه الشریف در کتاب شریف عوالم العلوم که در واقع مستدرک کتاب شریف بحار الانوار است، می‌نویسید:

مدينة المعاجز: قال النبيّ صلى اللّه عليه و آله و سلم: ما تَکامَلَتِ النُّبُوَّة لِنَبِیِّ حَتّی أَقَرَّ بِفَضْلِها وَ مُحَبَّتِها.

سید هاشم بحرانی قدس الله روحه الشریف در کتاب مدینة المعاجز روایت کرده است که حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: نبوت و پیامبری برای هیچ پیغمبری کامل نمی‌شود مگر این که به محبت و فضیلت حضرت فاطمه زهرا علیها السلام اقرار داشته باشد.

عوالم العلوم و المعارف و الاحوال من الآیات و الاخبار و الاقوال، تالیف شیخ عبد الله بحرانی، جلد ۱۱، قسم ۱، صفحه ۱۶۱، چاپ موسسه الامام المهدی علیه السلام

جای تعجب است که مرحوم عبد الله بحرانی این محدث و عالم عظیم الشان شیعه این روایت را از کتاب شریف مدینة المعاجز تالیف سید هاشم بحرانی نقل می‌کند، در حالی که در چاپ‌های امروزی این کتاب این روایت موجود نیست! با توجه به جایگاه رفیع و مقام والای سید عبد الله بحرانی که به اقرار بسیاری از فضلا اگر بیشتر از علامه مجلسی قدس سره نباشد، کم‌تر نیست؛ نمی‌توان تصور که این محدث جلیل القدر با آن شخصیت و همچنین تبحری که در روایات داشته دروغ گفته باشد. پس باید تصریح کرد این حدیث به مانند بسیاری از احادیث دیگر در فضائل اهل بیت علیهم السلام توسط دشمنان و مبغضان اهل بیت علیهم السلام و منکران فضائل ایشان مانند مقصره شیعه‌نمای باطنا ناصبی حذف و سانسور شده است!

فطرت انسان

مرحوم ابن ابی جمهور احسائی روایت کرده است:

(۱۸) وقال صلى الله عليه وآله: " كل مولود يولد على الفطرة حتى يكون أبواه يهودانه وينصرانه، ويمجسانه " .

حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند: «هر مولودی بر فطرت توحید زاده می‌شود تا اینکه پدر و مادرش او را یهودی، نصرانی و ... می‌سازند».

عوالی اللئالی، تالیف ابن ابی جمهور احسائی، جلد ۱، صفحه ۳۵، حدیث ۱۸، چاپ موسسه سید الشهدا علیه السلام

فضیلت اخلاقی بی‌نظیری از حضرت امام سجاد علیه السلام

مرحوم حسن بن فضل طبرسی و ابو منصور طبرسی روایت کرده‌اند:

وجدت بخط أمين الدين - رحمة الله عليه - عن الصادق (عليه السلام) قال: قال لعلي بن الحسين (عليه السلام): إن فلانا ينسبك إلى أنك ضال مبتدع، فقال له علي بن الحسين (عليه السلام): ما رعيت حق مجالسة الرجل حيث نقلت إلينا حديثه، ولا أديت حقي حيث أبلغتني عن أخي مالست أعلمه، إن الموت يعمنا والبعث محشرنا والقيامة موعدنا والله يحكم بيننا، إياك والغيبة فإنها إدام كلاب أهل النار، واعلم أن من أكثر من ذكر عيوب الناس شهد عليه الإكثار أنه أنما يطلبها بقدر ما فيه.

امام صادق علیه السلام فرمودند: مردی به امام سجاد علیه السلام عرض کرد: فلانی تو را به گمراهی و بدعت‌گزاری متهم می‌کند. امام سجاد علیه السلام فرمودند: تو حق همنشینی او را مراعات نکردی که گفته او را برای من نقل نمودی، و حق مرا هم ادا نکردی که گفته برادرم را که من از آن خبر نداشتم برایم نقل نمودی، همه ما خواهیم مرد و همه ما روز قیامت برانگیخته خواهیم شد و خداوند بین ما قضاوت می‌نماید، پس از غیبت دوری کن! زیرا غیبت خورش سگ‌های دوزخ است و بدان هر کس عیب‌های مردم را بین دیگران شایع کند، غیبت‌کننده او نیز بسیار می‌گردند و از او هم به اندازه‌ای که در اوست طلب می‌شود.

مشکاة الانوار فی غرر الاخبار، تالیف حسن بن فضل بن حسن طبرسی، ترجمه فارسی از مهدی هوشمند و عبد الله محمدی، صفحه ۶۹۲-۶۹۳، حدیث ۱۹۰۰، چاپ دار الثقلین

الاحتجاج، تالیف ابو منصور طبرسی، جلد ۲، صفحه ۳۱۵، چاپ انتشارات مرتضی

دروسی از کتاب شریف مصباح الشریعة (۲)

در کتاب شریف مصباح الشریعة آمده است که حضرت امام صادق علیه السلام فرمودند:

اعراب القلوب اربعة انواع ، رفع وفتح وخفض ووقف . فرفع القلب فى ذكر اللّه تعالى ، وفتح القلب فى الرّضا عن اللّه تعالى ، وخفض ‍ القلب فى الاشتغال بغير اللّه ، ووقف القلب فى الغفلة عن اللّه تعالى . الاترى انّ العبد اذا ذكر اللّه بالتّعظيم خالصا ارتفع كلّ حجاب كان بينه وبين اللّه تعالى من قبل ذلك ، واذا انقاد القلب لمورد قضاء اللّه تعالى بشرط الرّضا عنه كيف [لا] ينفتح [القلب ] بالسّرور والرّوح والرّاحة ، واذا اشتغل قلبه بشى ء من اسباب الدّنيا، كيف تجده اذا ذكر اللّه بعد ذلك منخفضا مظلما كبيت خراب خاو ليس فيها عمارة ولا مؤ نس ، واذا غفل عن ذكر اللّه تعالى كيف تراه بعد ذلك موقوفا محجوبا قد قسى واظلم منذ فارق نور التّعظيم ؟ فعلامة الرّفع ثلاثة اشياء: وجود الموافقة ، وفقد المخالفة ، ودوام الشّوق . وعلامة الفتح ثلاثة اشياء: التّوكّل ، والصّدق ، واليقين . وعلامة الخفض ثلاثة اشياء: العجب ، والرّياء، والحرص . وعلامة الوقف ثلاثة اشياء: زوال حلاوة الطّاعة ، وعدم مرارة المعصية ، والتباس علم الحلال بالحرام .

دل‌ها چهار اعراب (حالت) دارند: رفع (اوج و بلندی)، فتح (فراز)، جر (سقوط و پستی) و وقف (ایستایی و از کار ماندن). پس رفع (اوج) آن در یاد خدا بودن و فتح (فراز) آن خشنودی از خدا و تسلیم اراده او بودن و جر (سقوط و پستی) آن در توجه به غیر خدا و تباه کردن عمر در هوس‌های دنیایی و وقف (ایستادن و از کار ماندن) آن و حرمان از نعمت‌های دنیا و آخرت، در غفلت از حضرت احدیت است. آیا نمی‌بینی پس از آن که بنده‌ای خالصانه و به بزرگی، خدا را یاد كند و به ذکر او مشغول شود، هر حجابی میان او و حضرتش برداشته می‌شود؟ چون بنده‌اى تن به قضای الهی می‌سپارد و به خواسته او راضی باشد، به تحقیق که دل او به شادی و سرور گشایش یابد و درهای آسایش و آرامش بر او گشوده شود. و چون (پس از دل‌مشغولی به امور دنیایی) به ذکر احدیت بپردازد، تاریکی دل را در روزهای غفلت از حضرت احدیت، عیان بيند، گویی که خانه‌ای تاریک، ویران و بدون مونس بوده است، چرا که غفلت از یاد حق، دل را می‌میراند و تاریک می‌کند. و چون پس از دوام ذکر و یاد خداوند از او غفلت ورزد، وقف پذیرفته (متوقف شده) و محجوب از عنایات الهی گشته و قلبش قساوت یافته و از زمانی که از نور تعظیم الهی دوری جسته، دلش به تاریکی گراییده است.

علامت رفع (بلندی) قلب سه چیز است: «همراهی با فرمان الهی، عدم مخالفت با آن و اشتیاق دائم در بندگی و پیروی از فرمان خداوند». نشانه فتح قلب سه چیز است: «توکل بر خداوند، راست‌گویی، و یقین به تمام آنچه پیامبران آن را برای هدایت انسان‌ها آورده‌اند». علامت جر (پستی) سه چیز است: «خودپسندی، ریا و آزمندی». وقف (ایستایی) را نیز سه علامت است: «از میان رفتن طعم بندگی، درنیافتن تلخی گناه و رعایت نکردن حلال و حرام در خوراک، وپوشاک و ...».

مصباح الشریعة، تالیف امام صادق علیه السلام، ترجمه فارسی از عباس عزیزی، صفحه ۱۶-۱۷، چاپ انتشارات صلاة