انکار امام زمان علیه السلام یعنی انکار رسول خدا صلی الله علیه و آله

انکار امام زمان علیه السلام یعنی انکار رسول خدا صلی الله علیه و آله

شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:

حدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ زِيَادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدَانِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ غِيَاثِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عليهم السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله مَنْ أَنْكَرَ الْقَائِمَ مِنْ وُلْدِي فَقَدْ أَنْكَرَنِي.

امام صادق علیه السلام از پدران خود صلوات الله علیهم روایت کرده است که رسول‌خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کسی که قائم از فرزندان من را انکار کند، پس من را انکار کرده است.

کمال الدین، تألیف شیخ صدوق، جلد ۲، صفحه ۴۴۰، چاپ موسسه النشر الاسلامی

کرامات امام صادق علیه السلام به اعتراف عالم اهل تسنن

کرامات امام صادق علیه السلام به اعتراف عالم اهل تسنن

 

نبهانی از علمای اهل تسنن به نقل از شعرانی عالم بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

جعفر الصادق أحد أئمة ساداتنا آل البيت الكبار ، كان رضي الله عنه إذا احتاج إلى شيء قال يا رباه أنا محتاج إلى كذا ، فما يستتم دعاءه إلا و ذلك الشيء بجنبه موضوعا ، قاله الشعراني .

جعفر صادق (علیه السلام) یکی از ائمه سادات اهل بیت بزرگوار است. او هر زمانی که چیزی را احتیاج داشت می‌گفت: خدایا فلان چیز را احتیاج دارم. هنوز دعایش تمام نشده بود که آن چیز در کنارش آماده بود.

جامع کرامات الاولیاء، تألیف نبهانی، جلد ۲، صفحه ۴، چاپ دار الکتب العلمیة

تقویم شیعه: بیست و پنجم شوال

تقویم شیعه

بیست و پنجم شوال

شهادت امام صادق علیه السلام

امام صادق علیه السلام در سال ۱۴۸ هجری قمری در چنین روزی به شهادت رسید. در شهادت حضرت نیمه رجب و نیمه شوال را هم گفته‌اند. شهادت آن حضرت به سبب انگور زهر آلودی بود که منصور دوانیقی (لعنت الله علیه) به آن حضرت خورانید. مدت امامت آن حضرت ۳۴ سال و عمر شریفشان ۶۵ سال بود. دوران امامت آن حضرت همزمان با هفت نفر از زمامداران غاصب بود که عبارتند از: هشام بن عبد الملک، ولید بن یزید بن عبد الملک، یزید بن ولید، ابراهیم بن ولید و مروان حمار از بنی امیه و سفاح و منصور دوانیقی از بنی عباس. فرزندان آن حضرت هفت پسر و سه دخترند: حضرت موسی بن جعفر، اسماعیل، عبد الله، محمد دیباج، اسحاق، علی عریضی (علی بن جعفر مدفون در قم) عباس، ام فروه، اسماء فاطمه.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۲۰-۳۲۱

امیر المومنین علیه السلام باب هدایت

امیر المومنین علیه السلام باب هدایت

شیخ صدوق قدس الله روحه الشریف روایت کرده است:

وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ (ع) قَالَ عَلِيٌّبَابُ الْهُدَى مَنْ خَالَفَهُ كَانَ كَافِراً وَ مَنْ أَنْكَرَهُ دَخَلَ النَّارَ.

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: امیر المومنین علیه السلام باب هدایت است؛ هر کس با او مخالفت کند، کافر است و هر کس ولایت او را انکار کند به قعر جهنم می‌رود.

محقق کتاب شیخ احمد ماحوزی در مورد سند حدیث می‌نویسد:

وسنده كالسابق حسن.

سند روایت مانند روایات قبل حسن (نیکو) است.

عقاب الاعمال، تالیف شیخ صدوق، صفحه ۲۳، حدیث ۲۵، چاپ انتشارات فاروس

فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت اهل تسنن)

فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت اهل تسنن)

محب الدین طبری از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

عن أنس بن مالك قال صعد رسول الله صلى الله عليه وآله المنبر فذكر قولا كثيرا ثم قال أين على بن أبى طالب فوثب إليه فقال ها أنا ذا يا رسول الله فضمه إلى صدره وقبل بين عينيه وقال بأعلى صوته معاشر المسلمين هذا أخى وابن عمى وختنى هذا لحمى ودمى وشعرى هذا أبو السبطين الحسن والحسين سيدى شباب أهل الجنه هذا مفرج الكروب عنى هذا أسد الله وسيفه في أرضه على أعدائه على مبغضه لعنة الله ولعنة اللاعنين والله منه برئ وأنا منه برئ فمن أحب أن يبرأ من الله ومنى فليبرأ من على وليبلغ الشاهد الغائب ثم قال اجلس يا على قد عرف الله لك ذلك أخرجه أبو سعيد في شريف النبوة.

انس بن مالک گفت: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله منبر رفته و بعد از صحبتی طولانی فرمودند: علی بن ابی طالب (علیهما السلام) کجاست؟ وقتی امیر المومنین کنار ایشان آمدند او را به سینه چسبانيدند و بین دو چشم ايشان را بوسیده و با صدایی بلند فرمودند: او پدر سبطین، حسن و حسین (علیهما السلام) دو سرور جوانان اهل بهشت است، او برطرف کننده گرفتاری‌ها از من است، او شیر خداست و او شمشیر خداست در زمین بر علیه دشمنان خدا، بر دشمن او لعنت خدا و لعنت لعنت کنندگان باد، و به خدا قسم، خدا و من از دشمن او دور هستیم، پس هر کس دوست دارد از خدا و از من ببرد از علی دوری کند، [این کلام را] شاهدان به غایبان برسانند.

ذخائر العقبی، تالیف محب الدین طبری، جلد ۱، صفحه ۴۴۵، چاپ دار الکتاب الاسلامی