آویزان شدن چهار تن از علمای ارشد اهل تسنن به قاطر امام رضا علیه السلام !!!

آویزان شدن چهار تن از علمای ارشد اهل تسنن به قاطر امام رضا علیه السلام !!!

عجلونی از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نويسد:

وفي مسند الفردوس لمادخل علي بن موسى الرضا نيسابور بغلة شهباء فخرج علماء البلد في طلبه منهم يحيي بن يحيي و ابن راهويه و احمد بن حرب و محمد بن رافع فتحلقوا بلجام دابة .

هنگامی كه امام رضا سوار بر قاطر وارد نیشابور وارد شد علما به استقبال خارج شدند و يحیی بن يحیی و ابن راهويه و احمد بن حرب و محمد بن رافع به افسار قاطر امام رضا آويزان شدند!

كشف الخفاء ومزيل الالباس، تالیف اسماعيل عجلونی، جلد ۱، صفحه ۳۶، چاپ مکتبة العلم الحدیث

شرح حال این چهار عالم اهل تسنن

النَّيْسابوري (۱۴۲- ۲۲۶ ه ۷۵۹- ۸۴۰ م) يحيى بن يحيى بن بكير بن عبد الرحمن، التميمي الحنظليّ، أبو زكريا، النيسابورىّ: إمام في الحديث، ورع، ثقة. كان من سادات أهل زمانه علما و دينا و نسكا و إتقانا. قال ابن حجر العسقلاني. طوَّل الحاكم ترجمته في تاريخه، و قسم الرواة عنه إلى خمس طبقات. و قال ابن راهويه: مات و هو إمام الدنيا!

الاعلام، تألیف زرکلی، جلد ۸ ، صفحه ۱۷۶

ابن راهْوَيْه (۱۶۱- ۲۳۸ ه ۷۷۸- ۸۵۳ م) إسحاق بن إبراهيم بن مخلد الحنظليّ التميمي المروزي، أبو يعقوب ابن راهويه: عالم خراسان في عصره. من سكان مرو (قاعدة خراسان) و هو أحد كبار الحفاظ. طاف البلاد لجمع الحديث و أخذ عنه الإمام أحمد ابن حنبل و البخاري و مسلم و الترمذي و النسائي و غيرهم. و قيل في سبب تلقيبه «ابن راهويه» إن أباه ولد في طريق مكة فقال أهل مرو: راهويه! أي ولد في الطريق. و كان إسحاق ثقة في الحديث، قال الدارميّ: ساد إسحاق أهل المشرق و المغرب بصدقة. و قال فيه الخطيب البغدادي: اجتمع له الحديث و الفقه و الحفظ و الصدق و الورع و الزهد، و رحل إلى العراق و الحجاز و الشام و اليمن. و له تصانيف، منها «المسند- خ» الجزء الرابع منه، في دار الكتب. استوطن نيسابور و توفي بها.

الاعلام، تألیف زرکلی، جلد ۱ ،صفحه ۲۹۲

أحمد بن حرب النيسابوري الزّاهد الذي قال فيه يحيى بن يحيى: إن لم يكن من الأبدال فلا أدري من هم؟. رحل و سمع من ابن عيينة و جماعة، و كان صاحب غزو، و جهاد، و مواعظ، و مصنفات، في العلم.

شذرات الذهب، تألیف عبد الحی العکری، جلد ۳، صفحه ۱۵۷

محمَّد بن رافِع (۰۰۰- ۲۴۵ ه ۰۰۰- ۸۵۹ م) محمد بن رافع بن أبي زيد القشيري بالولاء، أبو عبد الله، النيسابورىّ: زاهد، من ثقات المحدثين. كان شيخ عصره في خراسان. روى عنه البخاري ۱۷ حديثا و مسلم ۳۶۲ حديثا.

الاعلام، تألیف زرکلی، جلد ۶، صفحه ۱۲۴

تقویم شیعه: دوازدهم ذی القعده

تقویم شیعه

دوازدهم ذی القعده

نامه‌ی حضرت مسلم علیه السلام به امام حسین علیه السلام

در این روز یا سیزدهم ذی القعده‌ی سال ۶۰ هجری قمری حضرت مسلم علیه السلام ۲۷ روز قبل از شهادتش نامه‌ای برای امام حسین علیه السلام نوشت و به آن حضرت خبر داد که اهل کوفه بر طاعت شما اجتماع نموده‌اند و منتظر آمدن شما هستند و در قسمتی از نامه چنین نوشتند:

«۱۸۰۰۰ نفر از اهل کوفه با من بیعت نموده‌اند. هنگامی که نامه‌ی من به شما رسید در آمدن تعجیل کنید، و السلام علیک و رحمة الله و برکاته».

جناب مسلم علیه السلام به همراه نامه، نامه‌ای از اهل کوفه هم فرستادند که در قسمتی از آن چنین نوشته بودند:

«یا بن رسول الله صلی الله علیه و آله در آمدن عجله کنید که در کوفه صد هزار شمشیر دارید. پس تأخیر نفرمایید».

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۳۰

آتش جهنم، نتیجه‌ی دشمنی با اهل بیت علیهم السلام (به روایت اهل تسنن)

آتش جهنم، نتیجه‌ی دشمنی با اهل بیت علیهم السلام (به روایت اهل تسنن)

ابن حبان از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

أَخْبَرَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ یَزِیدَ الْقَطَّانُ بِالرَّقَّةِ، قَالَ: حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَسَدُ بْنُ مُوسَى، قَالَ: حَدَّثَنَا سُلَیْمُ بْنُ حَیَّانَ، عَنْ أَبِی الْمُتَوَکِّلِ النَّاجِیِّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: "وَالَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ، لَا یُبْغِضُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ رَجُلٌ إِلَّا أَدْخَلَهُ الله النار.

ابو سعید خدری نقل کرده است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: قسم به خدایی که جانم در دست اوست، هیچ کس نیست که دشمنی ما اهل بیت را بکند مگر این که خدا او را وارد آتش می‌کند.

شعیب الارنووط از علمای بزرگ وهابیت درمورد سند روایت می‌نویسد:

اسناده حسن.

اسناد روایت نیکو هستند.

صحیح ابن حبان، جلد ۱۵، صفحه ۴۳۵، طبع موسسة الرسالة

ابن حجر مکی از علمای بزرگ اهل تسنن و از دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام در کتابی که بر ضد شیعه نوشته است، می‌نویسد:

وصحّ أنه صلي الله عليه وسلم قال: «والّذي نفسي بيده، لا یبغضنا أهل البیت رجل إلّا أدخله الله النار.»

به سند صحیح روایت شده است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: قسم به خدایی که جانم در دست اوست، هیچ کس نیست که دشمنی ما اهل بیت را بکند مگر این که خدا او را وارد آتش می‌کند.

الصواعق المحرقة، تالیف ابن حجر مکی، جلد ۲، صفحه ۶۸۷، چاپ موسسه الرسالة

سوال از مخالفین: حکم خلفای ناحق شما و اصحاب جمل و صفین که با اهل بیت صلوات الله علیهم دشمنی کردند و جنگیدند طبق این حدیث صحیح چیست؟

تقویم شیعه: یازدهم ذی القعده

تقویم شیعه

یازدهم ذی القعده

ولادت امام رضا علیه السلام

در روز پنجشنبه سال ۱۴۸ هجری قمری امام رضا علیه السلام در مدینه طیبه به دنیا آمد. در ولادت آن حضرت ۱۱ ذی الحجه و ۱۱ ربیع الاول نیز ذکر شده است. پدر آن حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام، و مادرشان ام البنین نجمه علیها السلام است. نام مبارکشان علی است، و کنیه آن حضرت ابو الحسن است، و کنیه خاصشان ابو علی است. القاب حضرت سراج الله، نور الهدی، قرة عین المؤمنین، مکیدة الملحدین، کفو الملک، کافی الخلق، رب السریر، رئاب التدبیر (به معنای مصلح)، فاضل، صابر، وفی، صدیق، رضی. هنگامی که آن حضرت به دنیا آمد پدرشان حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام دستور دادند فرزندشان را بیاورند. آن حضرت را در پارچه سفیدی پیچیده و به خدمت پدر بردند. آن حضرت در گوش راست حضرت رضا علیه السلام اذان و در گوش چپ آن حضرت اقامه فرمود، و آب فرات به کام مبارک آن حضرت ریخت و سپس او را به مادر مکرمه‌اش نجمه علیها السلام برگردانید.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۲۹-۳۳۰

امشبی که‌ خانه‌ی موسی بن جعفر روشن است ...

امشبی که‌ خانه‌ی موسی بن جعفر روشن است

آسمان عرش هم چندین برابر روشن است

بضعه‌ی طاهاست این مولود شیرین و ملیح

که به یُمنِ مَقدمش‌ چشم پیمبر روشن است

جلوه فرموده علی دوم از آل علی

بی‌گمان امشب دل اولادِ حیدر روشن است

چشم ظاهر را ببند و چشم باطن باز کن

تا ببینی پهنه‌ی گیتی سراسر روشن است

نورباران است صحن از همت خدام او

این‌حرم‌ این‌روزها یک جور دیگر روشن است

چشم‌های زائران را خوش نوازش می‌کند 

چون‌چراغ گنبدش با نور کوثر روشن است

در قیاس با حرم‌های ائمه؛ روز و شب

مشهد سلطان ما چندین برابر روشن است

می‌رود هر صبح پابوس رضا از این جهت

این قدر رخساره‌ی خورشید انور روشن است

جمع اضداد است اینجا برخلاف سنگ صحن

در رواق باصفایش رنگ مرمر روشن است

دود ذاتاً تیرگی دارد ولی در این حرم

مثل دود عود رنگ روی مِجمر روشن است

از ابا صلتش شنیدم در کنار مرقدش

بخت هر کس که بر این در هست نوکر روشن است

گر تمام اهل ایران پیش او کُرنِش کنند

شک نکن یک ذره‌ که فردای کشور روشن است

مثل پیشانی زوار امام هشتمین

نامه‌ی اعمال ما در روز محشر روشن است

(محمد قاسمی)