حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات
  • ۱۹ خرداد ۰۰، ۲۳:۴۸ - سجاد
    احسنت
  • ۱۰ بهمن ۹۹، ۲۲:۴۱ - حسین بوذرجمهری
    عالی

۱۲۸ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «فضائل اهل بیت از کتب اهل سنت» ثبت شده است


پاداش محبت و اقتدا به امیر المومنین و ائمه علیهم السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت اهل تسنن)


ابی نعیم اصفهانی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:


حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُظَفَّرِ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ عَبْدِ الرَّحِيمِ، ثنا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ يَزِيدَ بْنِ سُلَيْمٍ، ثنا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عِمْرَانَ بْنِ أَبِي لَيْلَى، أَخُو مُحَمَّدِ بْنِ عِمْرَانَ، ثنا يَعْقُوبُ بْنُ مُوسَى الْهَاشِمِيُّ، عَنِ ابْنِ أَبِي رَوَّادٍ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أُمَيَّةَ، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَحْيَا حَيَاتِي، وَيَمُوتَ مَمَاتِي، وَيَسْكُنَ جَنَّةَ عَدْنٍ غَرَسَهَا رَبِّي، فَلْيُوَالِ عَلِيًّا مِنْ بَعْدِي، وَلْيُوَالِ وَلِيَّهُ، وَلْيَقْتَدِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِي، فَإِنَّهُمْ عِتْرَتِي خُلِقُوا مِنْ طِينَتِي، رُزِقُوا فَهْمًا وَعِلْمًا. وَوَيْلٌ لِلْمُكَذِّبِينَ بِفَضْلِهِمْ مِنْ أُمَّتِي، لِلْقَاطِعِينَ فِيهِمْ صِلَتِي، لَا أَنَالَهُمُ اللهُ شَفَاعَتِي».


کسی که بخواهد حیات و زندگیش همانند حیات و زندگانی من، و مرگش همانند مردن من باشد و در بهشت عدنی که پروردگارم نهال آن را کاشته است مسکن گزیند، پس باید علی علیه السلام را دوست بدارد و دوست وی را نیز دوست بدارد و به امامان بعد از من اقتدا نماید، زیرا که ایشان عترت من هستند و از سرشت و طینت من آفریده شده‌اند و از سرچشمه زلال فهم و علم کاملا بهره‌مند گشته‌اند. و وای بر گروهی که فضیلت و برتری آن‌ها را تکذیب کنند و رشته پیوسته میان من و ایشان را قطع نمایند؛ خداوند شفاعت مرا شامل حال آنان نفرماید.


حلیة الاولیاء، تالیف ابی نعیم اصفهانی، جلد ۱، صفحه ۸۶، چاپ دار الکتب العلمیة

  • ۰ نظر
  • ۱۵ اسفند ۰۰ ، ۱۳:۵۲
  • مصطفی جمشیدی


اعتقاد به ولایت امیر المومنین علیه السلام شرط ورود به بهشت و شفاعت


ثقة الاسلام کلینی قدس الله روحه الشریف روایت کرده است:


۳- أحمد بن محمد ومحمد بن يحيى، عن محمد بن الحسين، عن محمد بن عبد الحميد عن منصور بن يونس، عن سعد بن طريف، عن أبي جعفر عليه السلام قال: قال رسول الله صلى الله عليه وآله: من أحب أن يحيى حياة تشبه حياة الأنبياء، ويموت ميتة تشبه ميتة الشهداء ويسكن الجنان التي غرسها الرحمن فليتول عليا وليوال وليه وليقتد بالأئمة من بعده، فإنهم عترتي خلقوا من طينتي، اللهم ارزقهم فهمي وعلمي، وويل للمخالفين لهم من أمتي، اللهم لا تنلهم شفاعتي.


سعد بن طریف گفت: امام باقر علیه السلام فرمودند که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس دوست دارد زندگیش مانند زندگی پیامبران، و مردنش مانند مردن شهیدان باشد، و در باغ‌هایی که خداوند مهربان کاشته است سکونت نماید، باید به ولایت امیر المومنین علیه السلام معتقد بوده و آن حضرت و دوستدارش را دوست داشته باشد، و به ائمه بعد از او اقتدا نماید زیرا که آنان عترت من هستند و از طینت من آفریده شده‌اند. خدایا! فهم و علمم را نصیب آنان گردان و وای بر کسانی از امت من که با آنان مخالفت ورزند، خدایا! شفاعتم را نصیب آنان نگردان.


الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۱، صفحه ۲۰۸، حدیث ۳، چاپ دار الکتب الاسلامیة

  • مصطفی جمشیدی


معجزات امام صادق علیه السلام در موسم حج (به اعتراف اهل تسنن)


مولوی محمد زکریا کاندهلوی از علمای بزرگ اهل تسنن هندوستان می‌نویسد:


ليث بن سعد می‌گوید: در سنه ۱۱۳ پیاده به حج مشرف شدم. وقتی که به مکه مکرمه رسیدم، روزی وقت عصر بالای کوه ابو قیس (نام کوهی است که نخست خداوند قبل از همه کوه‌ها آن را آفرید شق القمر بر آن واقع گردید و نداء حج از بالای آن انجام شد حجرين، اسود و مقام ابراهيم علیه السلام بر آن نازل گردید. روبروی کعبه قرار دارد که توسط آل مسعود اصلا از بین برده شد و بالای آن کاخ‌های سر به فلک ساخته شده است فيا للاسف) شخصی را دیدم نشسته دعا می‌کند: یا رب یا رب تا حدی ادامه می‌داد که نفسش قطع می‌گردید، سپس یا ربا یا ربا تا نفسش قطع می‌گردید، سپس یا الله یا الله به همین صورت، سپس یا حی یا حی و بعد یا رحمن يا رحمن يا رحمن و بعد یا رحیم یا رحیم سپس گفت: خدایا دلم انگور می‌خواهد به من انگور عنایت فرما، خدایا دو چادرم کهنه شده است لباس عنایت بفرما. ليث می‌گوید: قسم به خدا بلافاصله سبدی پر از انگور جلوی رویش قرار گرفت حال که موسم انگور اصلا نبود و دو چادر نو جلوی رویش گذاشته شد. او شروع کرد انگور خوردن، عرض کردم: حضرت، من نیز شریک شما هستم. فرمود: چگونه؟ گفتم: وقتی که شما دعا می‌کردید من آمین می‌گفتم. فرمود: بیا بخور اما با خودت همراه مبر. من جلو رفتم و چیزی عجیبی می‌خوردم که در تمام عمرم نخورده بودم. انگور عجیب بود که در آن تخم اصلا وجود نداشت. خوب خوردم شکم پر خوردم، اما در سبد اندکی کمی نمی‌آمد (هیچ کم نمی‌شد). سپس فرمود: از این دو چادر کدام یکی را پسندیدی بردار. عرض کردم: نیازی به چادر ندارم. فرمود: پس قدری از جلوی من برو تا من آنرا بپوشم. من دور شدم. او یکی را ازار و دیگری را لباس پوشید و دو چادر کهنه را در دست گرفت و از کوه پایین آمد. من پشت سر او آمدم وقتی که میان صفا و مروه رسید، سائلی گفت: یا ابن رسول الله (صلی الله علیه و آله) لباس به من بده. خداوند به تو لباس بهشت عطا فرموده است. او آن دو چادر را به او داد. من از سائل پرسیدم او کیست؟ گفت: حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) هستند. سپس به او نزدیک شدم تا از ایشان چیزی یاد گرفته، بهره ببرم اما معلوم نشد کجا رفت ...


مجموعه فضایل حج، تالیف محمد زکریا کاندهلوی، ترجمه عبد الرحمن محبی، صفحه ۲۴۶-۲۴۷، چاپ موسسه انتشاراتی حسینی اصل

  • مصطفی جمشیدی


اعتراف ذهبی ناصبی به فضائل امام جواد علیه السلام:


محمد بن الرضا علي بن الكاظم ... كان من سروات آل بيت النبيّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ. وكان أحد الموصوفين بالسّخاء، ولذلك لُقِّب بالجواد.


محمد بن رضا (امام جواد علیه السلام) از بزرگان اهل بیت (علیهم السلام) و یکی از افرادی بود که به سخاوت مشهور و به همین جهت به جواد ملقب شد.


تاریخ الاسلام، تالیف ذهبی، جلد ۱۵، صفحه ۳۸۵، چاپ دار الکتاب العربی

  • مصطفی جمشیدی


معجزه‌ای از امام صادق علیه السلام در اثبات امامت ایشان به اعتراف خنجی اصفهانی یکی از علمای متعصب اهل تسنن


فضل الله بن روزبهان خنجی اصفهانی شافعی یکی از علمای متعصب اهل تسنن و دشمنان تشیع در مورد امام حسن مجتبی علیه السلام چنین می‌نویسد:


یک روز امام جعفر (علیه السلام) در خانه خود آتشی روشن کرده و کسی را فرستاده نزد برادر او را طلب نموده؛ چون برادر آمده آن حضرت سخنی می‌فرموده و بسیاری از اکابر شیعه حاضر بود‌ه‌اند. آن حضرت برادر را نشانیده و خود برخاسته و در میان آتش در رفته، وساعتی در آنجا نشسته و سخن فرموده و ارشاد و نصیحت کرده و اصلا آتش در او اثر نکرده و هیچ جامه و رخت او نسوخته؛ چه جای آنکه در بدن مبارک او اثر کند. بعد از آن بیرون فرموده و با برادر گفته: برخیز و همچو من در آتش نشین، اگر راست می‌گویی که وصی پدر خودی منصب امامت یافته‌ای ! برادر چون حال دیده برخاسته و ردا بر زمین کشیده و بیرون رفته و بعد از آن ترک دعوی امامت کرده؛ و امامت حضرت امام جعفر بر همگان ظاهر شد.


وسیلة الخادم الی المخدوم، تالیف خنجی اصفهانی، صفحه ۱۹۵-۱۹۶، چاپ انتشارات انصاریان

  • ۰ نظر
  • ۱۶ خرداد ۰۰ ، ۲۳:۳۵
  • مصطفی جمشیدی