ثواب گفتن، نوشتن، شنیدن و خواندن یک فضیلت امیر المومنین علیه السلام
شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:
۱۰- حدثنا محمد بن إبراهيم بن إسحاق (رحمه الله)، قال: حدثنا عبد العزيز ابن يحيى البصري، قال: حدثنا محمد بن زكريا الجوهري، عن [ جعفر بن ] محمد بن عمارة، عن أبيه، عن الصادق جعفر بن محمد، عن أبيه محمد بن علي، عن آبائه الصادقين (عليهم السلام)، قال: قال رسول الله (صلى الله عليه وآله): إن الله تبارك وتعالى جعل لاخي علي بن أبي طالب فضائل لا يحصي عددها غيره، فمن ذكر فضيلة من فضائله مقرا بها غفر الله له ما تقدم من ذنبه وما تأخر، ولو وافى القيامة بذنوب الثقلين، ومن كتب فضيلة من فضائل علي بن أبي طالب (عليه السلام) لم تزل الملائكة تستغفر له ما بقي لتلك الكتابة رسم، ومن استمع إلى فضيلة من فضائله غفر الله له الذنوب التي اكتسبها بالاستماع، ومن نظر إلى كتابة في فضائله غفر الله له الذنوب التي اكتسبها بالنظر. ثم قال رسول الله (صلى الله عليه وآله): النظر إلى علي بن أبي طالب عبادة، وذكره عبادة، ولا يقبل إيمان عبد إلا بولايته والبراءة من أعدائه . وصلى الله على رسوله محمد وآله.
امام صادق عليه السلام از قول حضرت رسول صلوات الله علیه و آله فرمودند: خداوند تعالى براى برادرم علی بن ابى طالب علیهما السلام فضائلی را قرار داده كه از كثرت و زيادى شمرده نمی‌شوند، پس هر كس یكی از فضائل او را بخواند با اقرار به آن، خداوند گناهان گذشته و آينده او را می‌بخشد و هر كس یک فضیلت از فضائل او را بنویسد تا وقتى كه اثر آن نوشته باقى باشد ملائكه براى او استغفار می‌كنند و هر كه گوش فرا دهد به يكى از فضائل او خداوند گناهان او را كه از راه گوش انجام داده می‌آمرزد و هر كه تماشا كند (بخواند) نوشته‌اى از فضائل او را، خداوند گناهانی را كه او از راه چشم مرتكب شده می‌آمرزد. سپس فرمود: نگاه کردن به علی بن ابى طالب علیهما السلام عبادت است، خداوند ايمان بنده‌اى را نمی‌پذیرد مگر با ولایت او و بیزاری از دشمنانش.
امالی شیخ صدوق، مجلس بیست و هشتم، حدیث ۱۰، صفحه ۱۰۸، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات
- ۰ نظر
- ۲۲ تیر ۹۸ ، ۰۰:۰۲
