امیر المومنین علیه السلام، پیشوای خداوند در میان بندگان

امیر المومنین علیه السلام، پیشوای خداوند در میان بندگان

ثقة الاسلام کلینی رضوان الله علیه روایت کرده است:

۲۰- علي بن إبراهيم، عن محمد بن عيسى، عن يونس، عن فضيل بن يسار، عن أبي جعفر (عليه السّلام) قال: إن الله عز وجل نصب عليا (عليه السّلام) علما بينه وبين خلقه فمن عرفه كان مؤمنا ومن أنكره كان كافرا ومن جهله كان ضالا ومن نصب معه شيئا كان مشركا ومن جاء بولايته دخل الجنة ومن جاء بعداوته دخل النار.

حضرت امام باقر عليه السلام فرمودند: خداوند حضرت امیر المومنین علیه السلام را میان خود و بندگانش براى پیشوایی منصوب فرموده، پس هر که [حق] او را بشناسد مومن است، و هر کس ایشان را انکار کند کافر است، و هر که در باره ایشان چیزی نداند (حق آن حضرت را نفهمد) گمراه است، و هر که با آن حضرت امام دیگری را برگزیند مشرک است، و هر که با ولایت ایشان بیاید به بهشت می‌رود، و هر که با آن حضرت دشمنی کند به دوزخ می‌رود.

الكافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ‏۲، صفحه ۳۸۸-۳۸۹، حدیث ۲۰، چاپ دار الکتب الاسلامیة

شیخ هادی نجفی حفظه الله در مورد سند روایت می‌نویسد:

الرواية معتبرة الإسناد.

اسناد روایت معتبر است.

موسوعة احادیث اهل البیت علیهم السلام، تالیف شیخ هادی نجفی، جلد ۹، صفحه ۳۷۴، حدیث ۱۱۸۵۱، چاپ دار احیاء التراث العربی

مفاخره امیر المومنین علیه السلام بر عرب

مفاخره امیر المومنین علیه السلام بر عرب

شیخ طبرسی رضوان الله علیه روایت کرده است:

قال سليم بن قيس: حدثني سلمان والمقداد، وحدثنيه بعد ذلك أبو ذر، ثم سمعته من علي بن أبي طالب عليه السلام، قالوا: إن رجلا فاخر علي بن أبي طالب عليه السلام فقال رسول الله لما سمع به لعلي بن أبي طالب: فاخر العرب وأنت أكرمهم ابن عما، وأكرمهم صهرا، وأكرمهم زوجة، وأكرمهمولدا، وأكرمهم أخا، وأكرمهم عما، وأعظمهم حلما، وأكثرهم علما، وأقدمهم سلما، وأعظمهم غنا بنفسك ومالك، وأقرأهم بكتاب الله، وأعلمهم بسنتي، وأشجعهم لقاء، وأجودهم كفا، وأزهدهم في الدنيا، وأشدهم اجتهادا، وأحسنهم خلقا، وأصدقهم لسانا، وأحبهم إلى الله وإلي، وستبقى بعدي ثلاثين سنة تعبد الله وتصبر على ظلم قريش لك، ثم تجاهدهم في سبيل الله إذا وجدت أعوانا، فتقاتل على تأويل القرآن كما قاتلت معي على تنزيله، ثم تقتل شهيدا تخضب لحيتك من دم رأسك، قاتلك يعدل عاقر الناقة في البغض إلى الله والبعد منه.

سلیم بن قیس هلالی رضوان الله علیه گفت: سلمان و مقداد و سپس ابی ذر رضوان الله علیهم برایم نقل نمودند، سپس خود حضرت امير المومنین علیه السلام همان را به من فرمودند که: مردی در حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله با امیر المومنین به مفاخره پرداخت و چون پیامبر این را شنید روی به امیر المومنین عمل کرده و فرمود: تو نیز بر عرب مفاخره کن که من از هر لحاظ از شما گرامی‌ترم زیرا: پسر عمویم پیامبر است و داماد اویم، و همسرم فاطمه علیها السلام است و فرزندانم حسن و حسین علیهما السلام می‌باشند، جعفر طیار علیه السلام بهترین برادر و مایه افتخار است و نیز عمویم حمزه علیه السلام سید الشهدا است، و نیز بر كل عرب مفاخره کن که از همه ایشان در حلم گرامی‌تر و در علم وسیع‌تر و در اسلام قدیمی‌تری، و از تمام عرب در بذل جان ومال بی‌ریاتری، و تو سرآمد قاریان قرآن، و عاملان به سنت من هستی، تو در کارزار و رویارویی با دشمن شجاع‌تری، تو از همه بخشنده‌تری ، و در سرای دنیا از همه زاهدتری، و از نظر اجتهاد در دین از همه پابرجاتری، تو از همه خوش اخلاق‌تر و از همه راستگوتر و از همه نزد خداوند متعال و من محبوب‌تر هستی، تو پس از من سی سال خدا را پرستش می‌کنی و بر ظلم و ستم قریش صبر اختیار می‌کنی، و چون قدرت می‌گیری با آنان در راه خدا به جهاد می‌پردازی، و بر اساس تاویل قرآن با آنان می‌جنگی همچنان که همراه من بر اساس تنزیل قرآن جهاد نمودی، سپس مرگ تو شهادت است، که ریش و محاسنت از خون سرت رنگین شود، و این را بدان که قاتل تو از جهت مبغوض بودن و دوری از حق همچون کشنده ناقه حضرت صالح است.

الاحتجاج، تالیف شیخ طبرسی، جلد ١، صفحه ۲۰۹، چاپ منشورات الشریف الرضی

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، جلد ۴۰، صفحه ۱، چاپ دار احیاء تراث العربی

اعتراف ولی الله دهلوی از دشمنان شیعه به عصمت امیر المومنین علیه السلام

اعتراف ولی الله دهلوی از دشمنان شیعه به عصمت امیر المومنین علیه السلام

عصمت ائمه علیهم السلام یکی از عقائد شیعه است که روایات اهل تسنن نیز آن را تایید می‌کند؛ اما اکثر از اهل تسنن عناد ورزیده و آن را منکر می‌شوند. در این بین جای تعجب است که ولی الله دهلوی یکی از علمای متعصب اهل تسنن و از دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام به عصمت امیر المومنین علیه السلام اعتراف کرده و می‌نویسد:

واذا تمت العصمة كانت افاعيله كلها حقة لا أقول إنها تطابق الحق بل هي الحق بعينها بل الحق امر ینعكس من تلك الأفاعيل كالضوء من الشمس واليه أشار رسول الله صلى الله عليه وسلم حيث دعا الله تعالى لعلي اللهم ادر الحق معه حيث دار ولم يقل ادره حيث دار الحق.

زمانی که عصمت به حد تمام و کمال برسد، افعال انسان تماما حق است. من نمی‌گویم اعمال انسان در این حالت مطابق حق است بلکه می‌گویم عین حق است. بلکه حق امر است که از آن افعال منعکس می‌گردد. مانند ساطع شدن نور از خورشید و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) آن گاه که به درگاه خداوند برای علی (علیه السلام) دعا کرد و فرمود: «خداوندا حق را با او هر جا که بود قرار ده» به این مطلب اشاره کرد و پیامبر (صلی الله علیه و آله) نفرمود «هرجا که حق بود علی را در آن جا قرار ده».

التفهیمات الالهیة، تالیف ولی الله دهلوی، جلد ۲، صفحه ۲۲، چاپ المجلس العلمی

این کلام دهلوی صراحت در اقرار وی به عصمت امیر المومنین علیه السلام دارد چرا که وی پس از توضیح، جزما کلام رسول الله صلی الله علیه و آله در حق امیر المومنین علیه السلام را نقل کرده و آن را بر تعریف و توضیح خود از عصمت تطبیق می‌دهد.

اذعان حاکم نیشابوری به تواتر نزول آیه مباهله در حق اهل بیت علیهم السلام

اذعان حاکم نیشابوری به تواتر نزول آیه مباهله در حق اهل بیت علیهم السلام

حاکم نیشابوری از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

وَقَدْ تَوَاتَرَتِ الْأَخْبَارُ فِي التَّفَاسِيرِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ، وَغَيْرِهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِه أَخَذَ يَوْمَ الْمُبَاهَلَةِ بِيَدِ عَلِيٍّ ، وَحَسَنٍ ، وَحُسَيْنٍ وَجَعَلُوا فَاطِمَةَ وَرَاءَهُمْ، ثُمَّ قَالَ: " هَؤُلَاءِ أَبْنَاؤُنَا وَأَنْفُسُنَا وَنِسَاؤُنَا، فَهَلُمُّوا أَنْفُسَكُمْ وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَكُمْ {ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ} .

به تواتر ثابت شده است در کتاب‌های تفسیری از عبد الله بن عباس و غیر او که رسول خدا صلی الله علیه و آله در روز مباهله دست علی و حسن و حسین (علیهم السلام) را گرفت و فاطمة الزهرا (سلام الله علیها) را پشت خود قرار دادند و فرمودند: اینان زنان ما و فرزندان ما و جان ما هستند پس جان و زنان و فرزندان خود را بیاورید تا مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.

معرفة علوم الحدیث و کمیة اجناسه، تالیف حاکم نیشابوری، صفحه ۲۲۰، چاپ دار ابن الحزم

نزول آیه ابلاغ در شان امیر المومنین علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

نزول آیه ابلاغ در شان امیر المومنین علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

ابن ابی حاتم رازی از مفسرین و علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

٦٦٠٩ - حَدَّثَنَا أَبِي ، ثنا عُثْمَانُ بْنُ خُرَّزَاذَ ، ثنا إِسْمَاعِيلُ بْنُ زَكَرِيَّا ، ثنا عَلِيُّ بْنُ عَابِسٍ ، عَنِ الْأَعْمَشِ ، عَنْ عَطِيَّةَ الْعَوْفِيِّ ، عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ ، قَالَ: نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ {يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ مِنْ رَبِّكَ} [المائدة: ٦٧] فِي عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ .

از ابی سعید خدری نقل شده است که آیه «ای پیغمبر، آنچه از خدا بر تو نازل شد به مردم ابلاغ کن» (آیه شصت و هفتم سوره مائده) در مورد علی بن ابی طالب (علیهما السلام) نازل شده است.

تفسیر القرآن العظیم، تالیف ابن ابی حاتم رازی، جلد ۴، صفحه ۱۱۷۲، چاپ مکتبة نزار مصطفی الباز

ابن ابی حاتم در مقدمه کتاب تصریح می‌کند که تمام اخبار کتابش هم از نظر سند و هم از نظر متن صحیح هستند.

تفسیر القرآن العظیم، تالیف ابن ابی حاتم رازی، جلد ۱، صفحه ۱۴، چاپ مکتبة نزار مصطفی الباز