حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات
  • ۱۹ خرداد ۰۰، ۲۳:۴۸ - سجاد
    احسنت
  • ۱۰ بهمن ۹۹، ۲۲:۴۱ - حسین بوذرجمهری
    عالی

۱۱۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «فضائل امیر المومنین» ثبت شده است


تنها جواز عبور از صراط، ولایت امیر المومنین است (به روایت اهل تسنن)


محب الدین طبری از علمای اهل تسنن به نقل از اربعین حاکمی روایت کرده است:


وعن علي قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: إذا جمع الله الأولين والآخرين يوم القيامة ونصب الصراط على جسر جهنم ، ما جازها أحد حتى كانت معه براءة بولاية علي بن أبي طالب. خرجه الحاكمي في الأربعين.


رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: آن هنگام که خداوند اولین و آخرین را در روز قیامت گرد هم می‌آورد و پل صراط بر روی جهنم نصب می‌گردد، هیچ کس از آن عبور نمی‌کند مگر آنکه جوازی با ولایت علی بن ابی طالب (علیهما السلام) با خود همراه داشته باشد.


الریاض النضرة، تألیف محب الدین طبری، جلد ۳، صفحه ۱۳۰، چاپ دار الکتب العلمیة

  • مصطفی جمشیدی

امیر المومنین علیه السلام مبنای دوستی و دشمنی در راه خدا


أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْْهِ وَ آلِهِ قَالَ لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ ذَاتَ یَوْمٍ: یَا عَبْدَ اللَّهِ، أَحْبِبْ فِی اللَّهِ وَ أَبْغِضْ فِی اللَّهِ، وَ وَالِ فِی اللَّهِ وَ عَادِ فِی اللَّهِ، فَإِنَّهُ لَنْ تُنَالَ وَلَایَةُ اللَّهِ إِلَّا بِذَلِکَ؛ وَ لَا یَجِدُ رَجُلٌ طَعْمَ الْإِیمَانِ وَ إِنْ کَثُرَتْ صَلَاتُهُ وَ صِیَامُهُ حَتَّى یَکُونَ کَذَلِکَ؛ وَ قَدْ صَارَتْ مُؤَاخَاهُ النَّاسِ یَوْمَکُمْ هَذَا أَکْثَرُهَا فِی الدُّنْیَا عَلَیْهَا یَتَوَادُّونَ وَ عَلَیْهَا یَتَبَاغَضُونَ؛ وَ ذَلِکَ لَا یُغْنِی عَنْهُمْ مِنَ اللَّهِ شَیْئاً؛ فَقَالَ الرَّجُلُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ، فَکَیْفَ لِی أَنْ أَعْلَمَ أَنِّی قَدْ وَالَیْتُ فِی اللَّهِ وَ عَادَیْتُ فِی اللَّهِ؟ وَ مَنْ وَلِیُّ اللَّهِ حَتَّى أُوَالِیَهُ وَ مَنْ عَدُوُّهُ حَتَّى أُعَادِیَهُ؟ فَأَشَارَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْْهِ وَ آلِهِ إِلَى عَلِیٍّ عَلَيْهِ السَّلَام فَقَالَ: أَ تَرَى هَذَا؟ قَالَ: بَلَى، قَالَ وَلِیُّ هَذَا وَلِیُّ اللَّهِ فَوَالِهِ، وَ عَدُوُّ هَذَا عَدُوُّ اللَّهِ فَعَادِهِ، وَالِ وَلِیَّ هَذَا وَ لَوْ أَنَّهُ قَاتِلُ أَبِیکَ وَ وَلَدِکَ، وَ عَادِ عَدُوَّ هَذَا وَ لَوْ أَنَّهُ أَبُوکَ أَوْ وَلَدُکَ.

            

رسول خدا صلی الله علیه و آله روزی به یکی از اصحاب خود فرمودند: ای بنده خدا، دوست بدار براى خدا و دشمن بدار برای خدا، و محبت داشته باش در راه خدا و دشمنی کن در راه خدا، چرا که هرگز به ولایت خدا نخواهی رسید مگر به همین کار؛ و شخص طعم ایمان را هرگز نخواهد چشید اگر چه نماز و روزه اش زیاد باشد مگر اینچنین باشد؛ مدار دوستی مردم حالا بیشتر در مسائل دنیوی است و هدف‌های دنیوی موجب دوستی و دشمنی می‏‌شود، اما این مطلب آن‌ها را از جانب خدا بی‌نیاز نمی‌کند؛ عرض کرد: یا رسول الله، چگونه بدانم دوستی و دشمنی من در راه خداست؟ و دوست خدا کیست تا او را دوست بدارم و دشمن خدا کیست تا او را دشمن بدارم؟ پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله اشاره به امیر المومنین علی علیه السلام نموده و فرمود: این شخص را می‌بینی؟ عرض کرد: آری، فرمود: دوست او دوست خدا است او را دوست بدار و دشمن او دشمن خدا است او را دشمن بدار، و فرمود: دوست او را دوست بدار اگر چه قاتل پدر یا فرزندت باشد، و دشمن بدار دشمن او را اگر چه پدر یا فرزندت باشد.

           

بحار الانوار، تألیف علامه مجلسی رضوان الله علیه، جلد ۲۷، صفحه ۵۴، حدیث ۸

  • ۰ نظر
  • ۰۱ شهریور ۹۷ ، ۲۳:۵۴
  • مصطفی جمشیدی

مسلمان شدن یک راهب با دیدن عذاب ابن ملجم ملعون!


یکی از عذاب های ابن ملجم که پس از مرگ او، از سوی خداوند نازل گردید، توسط پرنده‌ای صورت می‌گرفت، به نحوی که شیخ راوندی با استناد از حسن بن محمد، معروف به ابن رفا، در کوفه روایت کرده است: یک روز وقتی در مسجد الحرام بودم دیدم مردم در مقام حضرت ابراهیم علیه السلام جمع شده‌اند و در آن جا یک مرد نشسته بود. از مردم سؤال کردم که آن مرد کیست؟ به من گفتند: آن یک راهب است که اسلام آورده است. راوی می‌گوید: به او نزدیک شدم و یک پیرمرد با عبای پشمی را دیدم که در مقام حضرت ابراهیم نشسته بود و شنیدم که می‌گفت: من رئیس راهبان در صومعه هستم. روزی پرنده‌ای شبیه عقاب دیدم که یک قسمت از بدن یک نفر را از حلقومش را بیرون انداخت، پس قسمت دیگرش را بیرون انداخت تا وقتی که آن‌ها تبدیل به یک انسان کامل شدند.  پس من از آن شخص سؤال کردم: تو چه کسی هستی؟ هیچ جوابی به من نداد. به او گفتم: تو را قسم می‌دهم به آن کسی که تو را آفرید، به من بگو تو چه کسی هستی؟ او گفت: من ابن ملجم مرادی هستم، به او گفتم تو چه گناهی نموده‌ای که به طور پیوسته تکه های بدنت را این پرنده پس می‌اندازد و مجدد از هم جدا کرده و فرو می‌برد؟ به من گفت: من قاتل علی بن ابی طالب هستم، و به خاطر همین خداوند این پرنده را قرار داده تا هر روز با این کار مرا عذاب نماید. راهب می‌گوید: در حال حرف زدن بودیم که یکباره همان پرنده آمد و آن را قطعه قطعه برداشت تا وقتی که همه‌ی قسمت‌های او را برداشت و من منتظر شدم تا وقتی که پرنده پایین آمد و آن را آورد و مجدد از بدن خود تکه های او را خارج نمود. پس از او سوال کردم: علی بن ابی طالب (علیهما السلام) کیست؟ جواب داد: علی بن ابی طالب (علیهما السلام) پسر عمو و وصی پیامبر اسلام، حضرت محمد مصطفی (صلی الله علیه و آله) است. 


مدینة المعاجز، تالیف سید هاشم بحرانی، جلد ۱، صفحه ۵۴۴، حدیث ۵۴۰

  • ۰ نظر
  • ۱۳ مرداد ۹۷ ، ۰۱:۵۴
  • مصطفی جمشیدی


محبت امیر المومنین علیه السلام و پل صراط


شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:


حَدَّثَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ هِشَامِ بْنِ حَمْزَةَ الثُّمَالِيِ‏ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ آبَائِهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و اله لِعَلِيٍّ علیه السلام مَا ثَبَتَ حُبُّكَ فِي قَلْبِ امْرِئٍ مُؤْمِنٍ فَزَلَّتْ بِهِ قَدَمُهُ عَلَى الصِّرَاطِ إِلَّا ثَبَتَ لَهُ قَدَمٌ حَتَّى أَدْخَلَهُ اللَّهُ بِحُبِّكَ الْجَنَّةَ.


رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیر المومنین علیه السلام فرمودند: محبت تو در دل مؤمنی جای نگرفته مگر اینکه خداوند او را از لغزش بر پل صراط نگهداری خواهد کرد و قدم‌های او را استوار خواهد نمود و به خاطر محبت تو او را به بهشت خواهد برد.


فضائل الشیعة، تألیف شیخ صدوق، حدیث ۴

  • ۰ نظر
  • ۰۲ مرداد ۹۷ ، ۲۳:۵۷
  • مصطفی جمشیدی


راه غیر از راه امیر المومنین را رها کنید ! (به روایت اهل سنت عمری)


خطیب بغدادی عالم بزرگ اهل سنت عمری روایت کرده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله به جناب عمار رضوان الله علیه فرمودند:


یا عَمارِ بنِ یاسِر ، إن رأیتَ عَلیاً قَد سَلَکَ وادیّاً و سَلَکَ النّاسُ وادیاً غَیرَهُ فاسلُک مَعَ علی ، فإنَّهُ لَن یُدیلکَ فِی السّدی و لَن یخرجکَ مِن هُدی.


ای عمار پسر یاسر ! اگر دیدی علی (علیه السلام) از راهی می‌رود و همه مردم از راه دیگر، تو با علی برو [و سایر مردم را رها کن]؛ یقین بدان او هرگز تو را به راه هلاکت نمی‌برد و از رستگاری خارج نمی‌سازد.


تاریخ مدینة السلام، تألیف خطیب بغدادی، جلد ۱۵، صفحه صفحه ۲۴۴-۲۴۵، چاپ دار الغرب الاسلامی


  • مصطفی جمشیدی