اعتراف ابن اثیر جزری از علما و مورخین بزرگ اهل تسنن، به فضل و عظمت حضرت زینب علیها السلام
اعتراف ابن اثیر جزری از علما و مورخین بزرگ اهل تسنن، به فضل و عظمت حضرت زینب علیها السلام
ابن اثیر جزری از علما و مورخین بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:
۶۹۷۲- زينب بنت علي بن أبي طالب واسمه عبد مناف بن عبد المطلب بن هاشم القرشية الهاشمية. وأمها فاطمة بنت رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ النبي صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وولدت في حياته، ولم تلد فاطمة بنت رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بعد وفاته شيئا. وكانت زينب امرأة عاقلة لبيبة جزلة زوجها أبوها علي رضي الله عنهما من عبد الله بن أخيه جعفر، فولدت له عليا، وعونا الأكبر، وعباسا، ومحمدا، وأم كلثوم. وكانت مع أخيها الحسين رضي الله عنه لما قتل، وحملت إلى دمشق، وحضرت عند يزيد بن معاوية، وكلامها ليزيد حين طلب الشامي أختها فاطمة بنت علي من يزيد مشهور مذكور في التواريخ، وهو يدل على عقل وقوة جنان.
«زینب دختر علی بن ابی طالب (علیهما السلام)، مادرش فاطمه (علیها السلام) دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بود. او در زمان پیامبر خدا به دنیا آمد و مقداری از زندگی آن حضرت را درک نمود. زینب تنها زن متفکر و دانشمندی بود که از قوت فکر بالایی برخوردار بود. پدرش وی را به ازدواج عبد الله بن جعفر درآورد و از او عون اکبر، عباس، محمد و ام کلثوم متولد شدند. او در واقعه کربلا همراه برادرش حسین بن علی (علیهما السلام) بود. بعد از شهادتش به همراه قافله روانه شام گشت و در برابر یزید بن معاویه خطبه‌ای شیوا و پرمعنی ایراد کرد که در کتاب‌های تاریخی ذکر شده. ایراد آن خطبه درایت و عقل و اندیشه و قدرت بالای قلبی وی را می‌رساند.»
اسد الغابة فی معرفة الصحابة، تالیف ابن اثیر جزری، صفحه ۱۵۲۶-۱۵۲۷، چاپ دار الحزم