عروج امیر المومنین علیه السلام

عروج امیر المومنین علیه السلام

مرحوم شیخ مفید روایت کرده است:

أحمد بن عبد الله ، عن عبد الله بن محمد العبسي ، عن حماد بن سلمة عن الاعمش ، عن زياد بن وهب ، عن عبدالله بن مسعود قال : أتيت فاطمة صلوات الله عليها فقلت لها : أين بعلك؟ فقالت : عرج به جبرئيل إلى السماء ، فقلت : فيماذا؟ فقالت إن نفرا من الملائكة تشاجروا في شئ فسألوا حكما من الآدميين ، فأوحى الله إليهم أن تخيروا ، فاختاروا علي بن أبي طالب عليهما السلام .

عبد الله بن مسعود گفت: نزد حضرت فاطمه سلام الله علیها رفتم و عرض کردم: شوهرت کجاست؟ آن حضرت فرمود: جبرئیل علیه السلام او را به آسمان عروج داد. عرض کردم: به چه خاطر؟ آن حضرت فرمود: گروهی از ملائکه در باره امری مشاجره کردند و حکمی از میان آدمیان خواستند پس خداوند متعال به آن‌ها وحی نمود: انتخاب کنید؛ پس آن‌ها على بن ابی طالب علیهما السلام را برگزیدند.

الاختصاص، تالیف شیخ مفید، صفحه ۲۰۹، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، ج‏لد ۳۹، صفحه ۱۵۰، حدیث ۱۵، چاپ دار احیاء التراث العربی

دوست و دشمن انسان

مرحوم شیخ صدوق روایت کرده است:

۲- حَدَّثَنَا أَبِي قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ الْجَهْمِ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا (عليه السلام) يَقُولُ صَدِيقُ كُلِّ امْرِئٍ عَقْلُهُ وَ عَدُوُّهُ جَهْلُهُ.

حسن بن جهم گفت: از امام رضا علیه السلام شنیدم که می‌فرمود: «دوست هر انسانی عقل و خرد اوست و دشمنش، جهل و نادانی‌اش است».

علل الشرائع، تالیف شیخ صدوق، جلد ۱، صفحه ۱۰۱، باب ۸۸، حدیث ۲، چاپ انتشارات المکتبة الحیدریة

انسان نیکوکار

مرحوم لیثی واسطی روایت کرده است که امیر المومنین علیه السلام فرمودند:

٣٤١. الْمُحْسنُ حَيٌّ وَ إِنْ نُقِلَ إِلى مَنازِلِ الْأَمْواتِ.

انسان نیکوکار زنده است، اگرچه ظاهرا مرده باشد و به سرای مردگان منتقل شود.

عیون الحکم و المواعظ، تالیف علی بن محمد لیثی واسطی، صفحه ۲۷، حدیث ۳۴۱، چاپ دار الحدیث

احمق، تنفرانگیزترین مخلوق نزد خدا

مرحوم شیخ صدوق روایت کرده است:

١- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُوسَى بْنِ الْمُتَوَكِّلِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ السَّعْدَآبَادِيُّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيِّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (عليه السلام) قَالَ مَا خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ شَيْئاً أَبْغَضَ إِلَيْهِ مِنَ الْأَحْمَقِ لِأَنَّهُ سَلَبَهُ أَحَبَّ الْأَشْيَاءِ إِلَيْهِ وَ هُوَ الْعَقْلُ.

امام صادق علیه السلام فرمودند: «خداوند مخلوقی نیافریده که بیش از احمق مورد تنفرش باشد، چرا که احمق چیزی را از دست داده که بیش از همه چیز مورد پسند و علاقه خداست، و آن عقل است!»

علل الشرائع، تالیف شیخ صدوق، جلد ۱، صفحه ۱۰۱، باب ۸۸، حدیث ۱، چاپ انتشارات المکتبة الحیدریة

امیر المومنین علیه السلام آقای وصيين و مومنین و پیشوای پرهیزگاران و کشتی نجات

امیر المومنین علیه السلام آقای وصيين و مومنین و پیشوای پرهیزگاران و کشتی نجات

علی بن ابراهیم قمی قدس الله روحه الشریف عالم و مفسر بزرگ شیعه روایت کرده است:

«فاوحى إلىعبده ما اوحى» فسئل رسول الله صلى الله عليه وآله عن ذلك الوحي، فقال اوحى إلي ان عليا سيد الوصيين (المومنين ط) وإمام المتقين وقائد الغر المحجلين وأول خليفة يستخلفه خاتم النبيين، فدخل القوم في الكلام فقالوا: أمن الله ومن رسوله فقال الله جل ذكره لرسول الله صلى الله عليه وآله قل لهم «ما كذب الفؤاد ما رأى» ثم رد عليهم فقال «أفتمارونه على ما يرى» ثم قال لهم رسول الله صلى الله عليه وآله قد أمرت فيه بغير هذا أمرت ان انصبه للناس واقول لهم هذا وليكم من بعدي وهو بمنزلة السفينة يوم الغرق من دخل فيها نجا ومن خرج منها غرق.

از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسیده شد که در آیه «پس خداوند به سوی بنده‌اش وحی فرمود آنچه را وحی کرد.» (آیه دهم سوره نجم) منظور از وحی چیست؟ آن حضرت فرمودند: خداوند به من وحى نمود که علی علیه السلام آقای وصيين و مومنین و پیشوای پرهیزگاران و امام گروه مبارکی می‌باشد و اول خلیفه‌ای است که پیامبر او را به عنوان جانشین خویش گذاشت. گروهی در وسط سخن پیامبر پریده و گفتند: آیا این جانشینی از جانب خداوند است یا از سوی رسولش؟ پس خداوند به رسولش فرمود: به آنها بگو: «آنچه که قلب او دید آن را تكذيب نکرد.» (آیه یازدهم سوره نجم) سپس آن‌ها را رد کرده و فرمود: «آیا با او در باره آنچه را که در شب معراج دیده مجادله می‌کنید؟ (آیه دوازدهم سوره نجم) سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله به آن‌ها فرمودند: از جانب خداوند منصوب شدم تا على علیه السلام را به خلافت منصوب نمایم و به مردم بگویم که بعد از من على علیه السلام ولى آن‌ها است و او به منزله کشتی نجات در هنگام غرق شدن است که هر کس به آن تمسک جست نجات یافت و هر کس از آن دوری نمود غرق شد.

تفسیر القمی، تالیف علی بن ابراهیم قمی، جلد ۲، صفحه ۳۳۴-۳۳۵، چاپ موسسه دار الکتاب