عاقبت طعنه زدن به مومن

عاقبت طعنه زدن به مومن

ثقة الاسلام کلینی و شیخ صدوق رضوان الله علیهما روایت کرده است:

۹- محمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد، عن ابن سنان، عن حماد بن عثمان، عن ربعي، عن الفضيل، عن أبي جعفر (عليه السلام) قال: ما من إنسان يطعن في عين مؤمن إلا مات بشر ميتة وكان قمنا أن لا يرجع إلى خير

امام صادق علیه السلام فرمودند: هر که پیش روی مومنی به او طعنه زند، مرگ بدی در انتظار او بوده و سزاوار است روی خیر و سعادت را نبیند.

الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۲، صفحه ۳۶۱، حدیث ۹، چاپ دار الکتب الاسلامیة

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تالیف شیخ صدوق، صفحه ۲۳۹، چاپ منشورات الشریف الرضی

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، ج‏لد ۷۲، صفحه ۱۶۷، حدیث ۳۹، چاپ دار احیاء التراث العربی

پند اخلاقی مهم از امام سجاد علیه السلام

حسن بن محمد و حسين بن نصر حلوانی رضوان الله علیهما روایت کرده‌اند که امام سجاد علیه السلام فرمودند:

لا تمتنع من ترك القبيح وإن كنت قد عرفت به ولا تزهد في مراجعة الجهل ، وإن كنت قد شهرت بخلافه وإياك والرضا بالذنب فإنه أعظم من ركوبه ، والشرف في التواضع ، والغنى في القناعة.

از ترک زشتی خودداری مکن، حتی اگر بدان شهره شده باشی و در بازگشت به خوبی، بی‌رغبت مباش هر چند به ترک آن شهره شده باشی و مبادا كه به گناهت خوشحالی کنی که خوشحالی به آن از ارتکابش بزرگ‌تر است.

اعلام الدین فی صفات المومنین، تالیف حسن بن محمد دیلمی، صفحه ۲۹۹، چاپ موسسه آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث

نزهة الناظر وتنبيه الخاطر، تالیف حسين بن نصر حلوانی، جلد ۱، صفحه ۹۲، حدیث ۱۷، چاپ مدرسه امام المهدی علیه السلام

اعتراف ابن اثیر جزری از علما و مورخین بزرگ اهل تسنن، به فضل و عظمت حضرت زینب علیها السلام

اعتراف ابن اثیر جزری از علما و مورخین بزرگ اهل تسنن، به فضل و عظمت حضرت زینب علیها السلام

ابن اثیر جزری از علما و مورخین بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

۶۹۷۲- زينب بنت علي بن أبي طالب واسمه عبد مناف بن عبد المطلب بن هاشم القرشية الهاشمية. وأمها فاطمة بنت رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ النبي صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وولدت في حياته، ولم تلد فاطمة بنت رسول الله صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بعد وفاته شيئا. وكانت زينب امرأة عاقلة لبيبة جزلة زوجها أبوها علي رضي الله عنهما من عبد الله بن أخيه جعفر، فولدت له عليا، وعونا الأكبر، وعباسا، ومحمدا، وأم كلثوم. وكانت مع أخيها الحسين رضي الله عنه لما قتل، وحملت إلى دمشق، وحضرت عند يزيد بن معاوية، وكلامها ليزيد حين طلب الشامي أختها فاطمة بنت علي من يزيد مشهور مذكور في التواريخ، وهو يدل على عقل وقوة جنان.

«زینب دختر علی بن ابی طالب (علیهما السلام)، مادرش فاطمه (علیها السلام) دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) بود. او در زمان پیامبر خدا به دنیا آمد و مقداری از زندگی آن حضرت را درک نمود. زینب تنها زن متفکر و دانشمندی بود که از قوت فکر بالایی برخوردار بود. پدرش وی را به ازدواج عبد الله بن جعفر درآورد و از او عون اکبر، عباس، محمد و ام کلثوم متولد شدند. او در واقعه کربلا همراه برادرش حسین بن علی (علیهما السلام) بود. بعد از شهادتش به همراه قافله روانه شام گشت و در برابر یزید بن معاویه خطبه‌ای شیوا و پرمعنی ایراد کرد که در کتاب‌های تاریخی ذکر شده. ایراد آن خطبه درایت و عقل و اندیشه و قدرت بالای قلبی وی را می‌رساند.»

اسد الغابة فی معرفة الصحابة، تالیف ابن اثیر جزری، صفحه ۱۵۲۶-۱۵۲۷، چاپ دار الحزم

تقویم شیعه: ششم جمادی الاول

تقویم شیعه

ششم جمادی الاول

جنگ موته

در سال هفتم هجرت در چنین رزی جنگ موته به وقوع پیوست. تعداد مسلمین در این جنگ سه هزار نفر و تعداد کفار صد هزار نفر بود. این جنگ از آنجا آغاز شد که حارث بن امیر ازدی که حامل نامه‌ای از پیامبر صلی الله علیه و آله به قیصر روم بود، در زمین‌های موته به دستور شرحبیل بن عمرو سردار لشکر روم دستگیر شد و دست‌های او را بستند و گردنش را زدند. پیامبر صلی الله علیه و آله از شنیدن این خبر بسیار ناراحت شدند و لشکری به موته روانه فرمودند. در این جنگ پیامبر صلی الله علیه و آله و امیر المومنین علیه السلام حضور نداشتند و آن حضرت سه امیر به ترتیت بر لشکر قرار دادند و فرمودند: هر یک شهید شدند دیگری امیر لشکر باشد. جعفر بن ابی طالب علیهما السلام، زید بن حارثه، عبد الله بن رواحه.

شهادت سه فرمانده

هر سه این بزرگواران شهید شدند. اول جناب جعفر به میدان آمد و بعد از مبارزه دلیرانه‌ای دو دست آن حضرت را قطع کردند، و با اینکه جراحت‌های زیادی بر بدن جناب جعفر وارد شده بود، اما به واسطه هیبت و شجاعت‌های آن حضرت در میدان، کسی جرأت جدا کردن سر آن حضرت را نمی‌کرد. لذا دشمن دفعةً حمله کرد و بدن آن حضرت را با نیزه از زمین بلند کردند. در همان لحظه پیامبر صلی الله علیه و آله در مدینه بر فراز منبر تشریف داشتند و ماجرا را برای مردم بیان می‌فرمودند. ناگهان صورت مبارک را به طرف آسمان بلند کردند و در حق جعفر دعا فرمودند. خداوند دو بال به آن بزرگوار عنایت فرمود که با ملائکه در بهشت پرواز می‌کند. پس از شهادت هر سه امیر تعیین شده از طرف پیامبر صلی الله علیه و آله، را در یک قبر دفن کردند. از خبر شهادت جناب جعفر، پیامبر صلی الله علیه و آله بسیار گریستند و دستور دادند تا سه روز غذا به منزل جناب جعفر علیه السلام ببرند.

سوابق جناب جعفر علیه السلام

اولین مردی که بعد از امیر المومنین علیه السلام به امر جناب ابو طالب علیه السلام پشت سر پیامبر صلی الله علیه و آله نماز خواند، جناب جعفر بود. او از برادرش امیر المومنین علیه السلام ده سال بزرگ‌تر بود. در حبشه هنگامی که عمرو عاص و دیگران قصد داشتند نجاشی را راضی کنند که جعفر و همراهانش را تحویل دهد، او آیاتی از کتاب الهی تلاوت نمود که نجاشی و اطرافیانش گریستند. عمرو عاص چندین بار خواست جعفر و مسلمانان را نزد نجاشی افرادی نادرست جلوه دهد ولی نتیجه بر عکس شد و احترام آن‌ها نیز نزد نجاشی بیشتر شد، مخصوصاً زمانی که آیات در رابطه با حضرت عیسی علیه السلام قرائت شد. آخر الامر عمرو عاص غذایی مسموم تهیه کرد و برای جعفر فرستاد که آن حضرت را شهید کند، ولی گربه‌ای آمد و از آن غذا مختصری خورد و بقیه غذا ریخت و آن گربه هم مرد، و توطئه‌ی عمرو عاص فاش شد. در روز فتح خیبر، جعفر به همراه همسرش و دیگر مسلمانان به مدینه آمدند، و پیامبر صلی الله علیه و آله از آمدن آنان بسیار خوشحال شدند و فرمودند: نمی‌دانم به کدام خوشحال‌تر باشم، به فتح خیبر یا به آمدن جعفر؟!

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۴۹-۱۵۱