دیدن نام پیامبر و امیر المومنین صلوات الله علیهما در عرش توسط حضرت آدم ابو البشر علیه السلام

دیدن نام پیامبر و امیر المومنین صلوات الله علیهما در عرش توسط حضرت آدم ابو البشر علیه السلام

سید بن طاووس رضوان الله علیه روایت کرده است:

فيما نذكره من كتاب «الإمامة» المذكور بالأسانيد الصحاح، ان على العرش مكتوبا: «محمد رسول الله علي أمير المؤمنين». وهذا لفظه: وعن عبد الله بن سنان عن أبي عبد الله عليه السلام قال: لما اخطا آدم عليه السلام خطيئته توجه بمحمد وأهل بيته. فأوحى الله إليه: يا آدم، ما علمك بمحمد ؟ قال: حين خلقتني رفعت رأسي فرأيت في العرش مكتوبا: «محمد رسول الله، علي أمير المؤمنين».

به اسانید صحیح از عبد الله بن سنان نقل شده است که گفت: امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که حضرت آدم علیه السلام دچار خطا شد، به حضرت محمد و اهل بیت او علیهم السلام اجمعین متوسل شد. پس خداوند تعالی به او وحی فرستاد: ای آدم از کجا به حضرت محمد صلی الله علیه و آله علم پیدا کردی؟ عرض کرد: زمانی که مرا آفریدی، سرم را بالا گرفتم و دیدم که بر عرش نوشته شده است: محمد صلی الله علیه و آله پیامبر خدا و علی علیه السلام امیر المومنین است.

اليقين، تالیف سید بن طاووس، باب ۷۴، صفحه ۲۳۴، چاپ دار العلوم بیروت

پرسش از محبت اهل بیت علیهم السلام در قیامت (به روایت اهل تسنن)

پرسش از محبت اهل بیت علیهم السلام در قیامت (به روایت اهل تسنن)

طبرانی از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

٩٤٠٦- حَدَّثَنَا الْهَيْثَمُ بْنُ خَلَفٍ الدُّورِيُّ، نَا أَحْمَدُ بْنُ يَزِيدَ بْنِ سُلَيْمَانَ، - مَوْلَى بَنِي هَاشِمٍ - نَا حُسَيْنُ بْنُ الْحَسَنِ الْأَشْقَرُ، نَا هُشَيْمٌ، عَنْ أَبِي هَاشِمٍ الرُّمَّانِيِّ، عَنْ مُجَاهِدٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا تَزُولُقَدَمَا الْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَتَّى يُسْأَلَ عَنْ أَرْبَعٍ: عَنْ عُمُرِهِ فِيمَا أَفْنَاهُ، وَعَنْ جَسَدِهِ فِيمَا أَبْلَاهُ، وَعَنْ مَالِهِ فِيمَا أَنْفَقَهُ وَمِنْ أَيْنَ كَسَبَهُ، وَعَنْ حُبِّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ».

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: در روز قیامت بنده گام از گام بر نمی‌دارد مگر آنکه چهار پرسش را پاسخ گوید: زندگیش را در چه راهی گذرانده، پیکرش را در چه موردی از بین برده، داراییش را از چه راهی به دست آورده و در چه راهی خرج کرده است و از محبت ما اهل بيت (علیهم السلام) هم از او پرسش می‌شود.

المعجم الاوسط، تالیف طبرانی، جلد ۹، صفحه ۱۵۵-۱۵۶، حدیث ۹۴۰۶، چاپ دار الحرمین

تقویم شیعه: هشتم شوال

تقویم شیعه

هشتم شوال

۱- ویرانی قبور ائمه بقیع علیهم السلام

در این روز در سال ۱۳۴۴ هجری قمری قبور ائمه بقیع علیهم السلام و نیز قبر حضرت حمزه در احد به دست وهابیون تخریب شد. علت و انگیزه تخریب این قبور مطهر در کتب مختلفی که بر رد عقائد ضاله وهابیت تألیف شده، بیان گردیده است. آنان اضافی بر قبور مطهر ائمه معصومین علیهم السلام، دیگر قبور را هم تخریب نمودند که عبارتند از: قبر منسوب به فاطمه زهرا علیهم السلام قبر مطهر فاطمه بنت اسد علیها السلام مادر امیر المؤمنین علیه السلام، قبر مطهر حضرت ام البنین علیها السلام، قبر ابراهیم پسر پیامبر صلی الله علیه و آله، قبر اسماعیل فرزند حضرت صادق علیه السلام، قبر دختران پیامبر صلی الله علیه و آله، قبر حلیمه سعدیه مرضعه پیامبر صلی الله علیه و آله، و قبور شهدای زمان پیامبر صلی الله علیه و آله. وهابیان در سال ۱۳۴۳ در مکه گنبدهای قبر حضرت عبد المطلب، ابی طالب، خدیجه، و زادگاه پیامبر صلی الله علیه و آله و فاطمه زهرا علیها السلام را با خاک یکسان کردند. در جده نیز قبر حوا و دیگر قبور را تخریب کردند. در مدینه منور نبوی را به توپ بستند، ولی از ترس مسلمانان قبر شریف را تخریب نکردند. در شوال ۱۳۴۳ با تخریب قبور مطهر ائمه بقیع علیهم السلام اشیاء نفیس و با ارزش آن قبور مطهر را به یغما بردند. قبر حضرت حمزه علیه السلام و شهدای احد را با خاک یکسان کردند، و گنبد و مرقد حضرت عبد الله و آمنه پدر و مادر پیامبر صلی الله علیه و آله، قبر اسماعیل پسر حضرت صادق علیه السلام و دیگر قبور را هم خراب کردند. در همان سال به کربلای معلی حمله کردند، و ضریح مطهر را کندند و جواهرات و اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثراً از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود، غارت کردند و قریب به ۷۰۰۰ نفر از علما، فضلا و سادات و مردم را کشتند. سپس به سمت نجف رفتند که موفق به غارت نشدند و شکست خورده برگشتند.

۲- جنگ حمراء الاسد

در این روز در سال سوم هجری قمری جنگ حمراء الاسد اتفاق افتاد. حمراء الاسد نام مکانی در اطراف مدینه است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۰۶-۳۰۸

تقویم شیعه: پنجم شوال

تقویم شیعه

پنجم شوال

۱- حرکت به سوی جنگ صفین

در سال ۳۶ هجری قمری در چنین روزی امیر المومنین علیه السلام برای رفتن به صفین آماده شدند؛ و ابو مسعود عقبه بن عامر انصاری را در کوفه جانشین خویش قرار دادند.

۲- ورود حضرت مسلم علیه السلام به کوفه

در سال ۶۰ هجری قمری در چنین روزی حضرت مسلم علیه السلام وارد کوفه شدند. مردم کوفه به خدمتش شتافتند، و نامه‌ی امام حسین علیه السلام را استماع کردند و هجده هزار نفر با آن حضرت بیعت کردند. جناب مسلم علیه السلام نامه‌ای به امام حسین علیه السلام نوشت و بیعت کوفیان را اطلاع داد، و تشریف فرمایی آن حضرت را به کوفه خواستار شد.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۰۵-۳۰۶

امیر المومنین علیه السلام هادی امت (به روایت اهل تسنن)

امیر المومنین علیه السلام هادی امت (به روایت اهل تسنن)

یکی از آیاتی که در شان حضرت امیر المومنین علیه السلام نازل شده و فضیلتی بی‌نظیر برای آن حضرت محسوب می‌شود و به تنهایی برتری آن حضرت بر سایرین را ثابت می‌کند، آیه هفتم سوره رعد است. خداوند متعال در این آیه می‌فرماید: «إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ.» طبق آنچه که علمای اهل تسنن با اسناد خود نقل کرده‌اند، منذر وجود مقدس رسول خدا صلی الله علیه و آله و هادی، مولای متقیان، امیر المومنین، حضرت علی علیه السلام می‌باشد.

طبری از علما و مفسرین بزرگ اهل تسنن در تفسیر خود روایت کرده است:

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يَحْيَى الصُّوفِيُّ، قَالَ: ثنا الْحَسَنُ بْنُ الْحُسَيْنِ الْأَنْصَارِيُّ، قَالَ: ثنا مُعَاذُ بْنُ مُسْلِمٍ، ثنا الْهَرَوِيُّ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ السَّائِبِ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: لَمَّا نَزَلَتْ {إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ} [الرعد: ۷] وَضَعَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَدَهُ عَلَى صَدْرِهِ، فَقَالَ: «أَنَا الْمُنْذِرُ» {وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ} [الرعد: ۷] ، وَأَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى مَنْكِبِ عَلِيٍّ فَقَالَ: «أَنْتَ الْهَادِي يَا عَلِيٌّ، بِكَ يَهْتَدِي الْمُهْتَدُونَ بَعْدِي» .

ابن عباس گفت: هنگامی که آیه: «ای پیغمبر تو انذاردهنده هستی و هر قومی یک هادی (هدایت‌گر) هم دارد.» نازل شد، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) دست بر سینه نهاد و فرمودند: «من انذاردهنده هستم و و برای هر قومی هدایت‌گری وجود دارد» و با دست خود به شانه حضرت علی (علیه السلام) اشاره کرد و فرمودند: «ای علی، تو هدایت‌گر هستی؛ هدایت‌شده‌ها [بعد از من] توسط تو هدایت می‌شوند.»

جامع البیان عن تاویل آی القرآن (تفسیر الطبری)، تالیف طبری، جلد ۱۳، صفحه ۴۴۲-۴۴۳، چاپ دار هجر

خداوند در قرآن می‌فرماید: «أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ يَهِدِّي إِلاَّ أَن يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ» [آيا کسی که به حق هدایت می‌کند، به پیروی کردن از او سزاوارتر است یا کسی که خود از هدایت بی‌بهره است مگر آن که [توسط دیگری] هدایت شود؛ پس چگونه داوری می‌کنید؟] (یونس/ ۳۵)