مقام امام حسین علیه السلام در رجعت

مقام امام حسین علیه السلام در رجعت

مرحوم شیخ حر عاملی می‌نویسد:

السادس والستّون بعد المائة : ما رواه جعفر بن محمّد بن قولويه في « المزار » : عن الحسين بن محمّد ، عن معلّى بن محمّد ، عن أبي الفضل ، عن ابن صدقة ، عن المفضّل بن عمر ، عن أبي عبدالله عليه‌السلام ، قال : « كأنّي بسرير من نور قد وضع ، وقد ضربت عليه قبّة من ياقوتة حمراء مكلّلة بالجوهر ، وكأنّي بالحسين عليه‌السلام جالساً على ذلك السرير ، وحوله تسعون ألف قبّة خضراء ، وكأنّي بالمؤمنين يزورونه ويسلّمون عليه ، فيقول الله عزّوجلّ لهم : أوليائي سلوني فطالما اُوذيتم وذلّلتم واضطهدتّم ، فهذا يوم لا تسألوني حاجة من حوائج الدنيا والآخرة إلا قضيتها لكم ، فيكون أكلهم وشربهم من الجنّة » .

ابن قولویه قمی رضوان الله علیه در کتاب المزار روایت کرده است که حضرت امام جعفر صادق عليه السلام فرمودند: گویا می‌بینم که تختی از نور گذاشته باشند و قبه‌ای از یاقوت سرخ بر آن زده باشند مزین به انواع جواهر دیگر و حضرت امام حسین صلوات الله عليه بر آن تخت نشسته باشد و در دور و کنار آن نود هزار قبه سبز باشد و مومنان فوج فوج به دیدن آن حضرت آیند و سلام کنند و ندا از جانب حق تعالی به ایشان رسد که ای دوستان من! هر چه خواهید از من درخواست کنید که بسیار آزار کشیدید و خواری کشیدید و مظلوم شدید، امروز روزی است که هیچ حاجتی از دنیا و آخرت درخواست نکنید مگر آن که برآورم و غذا و آب ایشان از بهشت برای ایشان آید.

شیخ حر عاملی در ادامه می‌نویسد:

أقول : سؤال حوائج الدنيا يدلّ على أنّ هذا في الرجعة إذ هي لا تسأل في الآخرة.

چون خواهش حاجت‌های دنیا در آخرت معنی ندارد، پس حدیث مربوط به رجعت است.

الایقاظ من الهجعة، تالیف شیخ حر عاملی، صفحه ۳۸۷، حدیث ۱۶۷، چاپ انتشارات دلیل ما

کتاب رجعت، تالیف علامه محمد باقر مجلسی، صفحه ۲۱۲، چاپ انتشارات دلیل ما

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، ج‏لد ۵۳، صفحه ۱۱۶، حدیث ۱۴۰، چاپ دار احیاء التراث العربی

استدلال امام صادق علیه السلام در باره رجعت

استدلال امام صادق علیه السلام در باره رجعت

علامه مجلسی رضوان الله علیه در کتاب رجعت می‌نویسد:

مفضل گوید که به امام صادق علیه السلام عرض کردم ای مولای من! جمعی از شیعیان شما هستند که قائل نیستند که شما و دوستان شما و دشمنان شما در آن روز زنده خواهید شد. حضرت فرمود که مگر نشنیده‌اند سخن جد ما رسول الله (صلی الله علیه و آله) را و سخن ما اهل بیت را که مکرر خبر داده‌ایم از رجعت، مگر نشنیده‌اند این آیه را که: «و لنذيقنهم من العذاب الأدنى دون العذاب الأكبر» (سوره سجده/ آیه ۲۱) یعنی: «البته بچشانیم به ایشان از عذاب پست‌تر پیش از عذاب بزرگ‌تر.» سپس حضرت فرمود که عذاب پست‌تر عذاب رجعت است و عذاب بزرگ‌تر عذاب قیامت است. پس حضرت فرمود که جمعی از شیعیان که در شناخت ما تقصیر (کوتاهی) کرده‌اند و می‌گویند که معنی رجعت آن است که پادشاهی به ما برگردد و مهدی ما پادشاه شود. وای بر ایشان! کی پادشاهی دین و دنیا را از ما گرفته است تا به ما برگردد؟! پادشاهی، نبوت و امامت و وصایت همیشه با ماست. ای مفضل! اگر تدبر نمایند شیعیان ما در قرآن، هر آینه در فضیلت ما شک نکنند، مگر نشنیده اند این آیه کریمه را که «بسم الله الرحمن الرحيم* و نريد أن نمن على الذين استضعفوا في الأرض و نجعلهم أئمة و نجعلهم الوارثين و نمكن لهم في الأرض و نري فرعون و هامان و جنودهما منهم ما كانوا يحذرون﴾ والله که تنزیل آیه در بنی اسرائیل است و تاویلش در رجعت ما اهل البیت است و فرعون و هامان، ابو بکر و عمرند.

کتاب رجعت، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۱۵۳-۱۵۴، چاپ انتشارات دلیل ما

جنگ امیر المومنین صلوات الله علیه با معاویه لعنت الله علیه پس از رجعت

جنگ امیر المومنین صلوات الله علیه با معاویه لعنت الله علیه پس از رجعت

علامه مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد:

در حدیث دیگر از حضرت امام صادق علیه السلام مروی است که حضرت امیر المومنین علیه السلام با حضرت امام حسین علیه السلام رجعت خواهد کرد و از جمیع بنی امیه و معاویه و آل معاویه و هر که با او جنگ کرده انتقام خواهد کشید. پس خدا زنده کند سی هزار کس را از یاوران [او] از اهل کوفه و از سایر مردم هفتاد هزار کس و در صفین با معاویه و اصحابش که زنده شده‌اند ملاقات کنند در همان موضع که در اول ملاقات واقع شده بود و معاویه و اصحابش را همگی به قتل رسانند، پس [بار] دیگر زنده شوند و ایشان را با فرعون و آل فرعون به بدترین عذاب‌ها معذب گرداند.

کتاب رجعت، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۲۰۹، چاپ انتشارات دلیل ما

ان شا الله آن روز در صف اصحاب امیر المومنین علیه السلام باشیم