تقویم شیعه: ماه صفر

تقویم شیعه

ماه صفر

در ماه صفر ثقل حوادث بر دوش سنگینی می‌کند. ادامه عزای امام حسین علیه السلام از یک سو، شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله و امام مجتبی و امام رضا علیهم السلام از سوی دیگر، آغاز غصب خلافت از جهت دیگر مصائب پشت سرهمی است که در این ماه باید سوگوار آن باشیم. در روزهای ۱، ۲، ۵، ۷، ۸، ۹، ۱۱، ۱۲، ۱۴، ۱۵، ۲۰، ۲۴، ۲۶، ۲۷، ۲۸، ۲۹، ۳۰ این ماه وقایعی رخ داده که در یک نگاه به این صورت قابل تقسیم است: وقایع مربوط به کربلا، که از وارد کردن سر مطهر امام حسین علیه السلام به شام آغاز می‌شود. در پی آن ورود اهل بیت علیهم السلام به شام و سپس مجلس یزید ملعون است. شهادت حضرت رقیه علیه السلام نیز پیرو آن اتفاق افتاده است. آزادی اهل بیت علیهم السلام از زندان شام و بازگشت اهل بیت علیهم السلام از شام به کربلا، و ورود جابر در اربعین برای زیارت سید الشهداء علیه السلام و ملحق شدن رأس مطهر امام حسین علیه السلام به بدن مطهر در کربلا وقایع بعدی است. مصائب معصومین دیگر از بیماری رسول خدا صلی الله علیه و آله آغاز می‌شود. شهادت آن حضرت و آغاز مصائب حضرت زهرا علیه السلام مرحله اول آن است. شهادت امام مجتبی علیه السلام و امام رضا علیه السلام نیز مصائب بعدی است. وفات حضرت سلمان، شهادت عمار یاسر، شهادت محمد بن ابی بکر و شهادت زید بن علی بن الحسین علیهم السلام وقایع دیگری است که در این ماه اتفاق افتاده است. در خواست کتف توسط پیامبر صلی الله علیه و آله و تشکیل لشکر اسامه از وقایع آخرین سال عمر پیامبر صلی الله علیه و آله است. آغاز امامت امیر المومنین علیه السلام که در واقع آغاز غصب خلافت آن حضرت است دنباله همان روزهای تلخ است. شروع جنگ صفین، لیلة الهریر در پایان جنگ صفین، مسئله حکمین، و سپس جنگ نهروان برگ‌هایی از روزگار خلافت امیر المومنین علیه السلام است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۵۱-۵۲

تقویم شیعه: تتمه ماه محرم

تقویم شیعه

تتمه ماه محرم

۱- نوشتن صحیفه ملعونه

در این ماه در سال ۱۱ هجری قمری صحیفه‌ی ملعونه دوم نوشته شد و به امضاء منافقین رسید. محتوای آن چنین بود که نگذارند خلافت و امامت مسلمین بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله به علی بن ابی طالب علیهما السلام برسد، و بر اساس آن مقدمات و زمینه‌های غصب خلافت و گرفتن بیعت از آن حضرت به هر صورت ممکن را فراهم نمودند. با نوشتن آن صحیفه اساس ظلم و ستم به اهل بیت علیهم السلام را بنا نهادند، که به فرموده‌ی امام صادق علیه السلام: «إذا کُتِبَ الکِتابُ قُتِلَ الحُسَینُ علیه السلام» یعنی: «هنگامی که صحیفه‌ی ملعونه نوشته شد امام حسین علیه السلام به شهادت رسید».

۲- وفات ام المومنین ماریه قبطیه رضوان الله علیها

در ماه محرم سال ۱۵ هـ (یا ۱۶ هجری قمری) ماریه‌ی قبطیه در مدینه رحلت فرمود. ماریه دختر شمعون قبطی بود که همراه با خواهرش شیرین و یک خواجه که برادر ماریه به نام ماپور بود و هزار مثقال طلا و بیست جامه حریر و دراز گوشی به نام یعفور و قاطری به نام دُلدُل، در سال هفتم از سوی پادشاه اسکندریه به رسم هدیه خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله فرستاده شد. پیامبر صلی الله علیه و آله ماریه را به همسری خود برگزید، و در محله «عالیه» _ که آن را «مشربه‌ی ام ابراهیم» می‌گویند _ منزلی برای آن حضرت تهیه کرد و خداوند جناب ابراهیم علیه السلام را از این بانو به آن حضرت عنایت فرمود. حضرت امیر المومنین علیه السلام به خاطر ولادت ابراهیم علیه السلام بسیار اظهار سرور می‌فرمود و به آنان خدمت می‌نمود، و بدین جهت عایشه از حضرت امیر المومنین علیه السلام بسیار ناراحت و ملول بود. از عایشه نقل شده که گفت: «من به ماریه حسد می‌بردم، چون زنی بسیار زیبا بود». سر انجام این حسادت باعث شد که تهمتی به جناب ماریه زد و آیه‌ای در تقبیح این کار عایشه نازل شد که در تفاسیر شیعه و سنی به تفضیل توضیح داده شده است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۴۶-۴۷

تقویم شیعه: بیست و نهم محرم

تقویم شیعه

بیست و نهم محرم

رسیدن کاروان اسرا به شام

در این روز اسرای اهل بیت علیهم السلام به حوالی شام رسیدند. ابراهیم بن طلحة بن عبدالله جلو آمد و به امام زین العابدین علیه السلام نزدیک شد، و کینه‌هایی که از جراحت شمشیرهای جنگ جمل در سینه ذخیره کرده بود ظاهر ساخت و به حضرت گفت: دیدی غلبه با کیست؟ حضرت فرمودند: اگر می‌خواهی بدانی غالب کیست صبر کن تا هنگام نماز اذان و اقامه بگو، آن وقت می‌دانی آوازه چه کسی تا قیامت باقی است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۴۵

تقویم شیعه: بیست و هشتم محرم

تقویم شیعه

بیست و هشتم محرم

۱- وفات حُذَيفه بن يمان

حذيفه از بزرگان اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله و از خواص اصحاب امیر المومنین علیه السلام بود. پدر حذيفه در جنگ احد اشتباها به وسیله‌ی یکی از مسلمانان کشته شد. 

حذيفه یکی از آن هفت نفری بود که بر صدیقه طاهره علیها السلام نماز خواندند. او صحابه‌ی منافق را می شناخت. منافقینی که پس از غدیر خم توطئه‌ی قتل پیامبر صلی الله علیه و آله را چیدند و می‌خواستند در بازگشت از غدیر خم در راهی که از کوه می‌گذشت شتر حضرت را بترسانند تا برمد و حضرت به دره سقوط کند و به قتل برسد. اما جبرئیل این نقشه را به سمع مبارک نبوی رساند. پیامبر صلی الله علیه و آله چون به محل مورد نظر رسیدند، منافقین با چهره‌های بسته هر کدامشان ظرفی که داخل آن سنگریزه بود را از بالا رها نموده و شروع به داد و فریاد و نعره زدن کردند. اما عمار مهار ناقه را گرفته بود و حذيفه هم در کنار آن حضرت بود و سر انجام نقشه‌ی آن کوردلان نقش بر آب شد. پیامبر صلی الله علیه و آله آن منافقین را به حذيفه معرفی فرمودند که عبارت بودند از ابو بکر و عمر و عثمان و ابو عبیده و معاذ بن جبل و سالم و معاویه و پدرش ابو سفیان و عمرو عاص و طلحه و سعد بن ابی وقاص و عبد الرحمن بن عوف و ابو موسی اشعری و مغیرة بن شعبه و ابو هریره و اوس بن الحدثان و ابو طلحه و ابو قتاده انصاری و ابو مسعود، و حذيفه همه را به خاطر سپرد. به همین دلیل بود که غاصبین خلافت بعد از آن واقعه از حذيفه می‌ترسیدند که مبادا آنان را به مردم معرفی کند. لذا حذيفه بر جنازه‌ی هر کس حاضر نمی‌شد دیگران می‌فهمیدند که میت از منافقین بوده است. نکته‌ی جالب آنجا بود که حذيفه بر ابو بکر نماز نخواند، و عمر برای سر پوش گذاشتن بر نفاق خویش و تبرئه‌ی خود، از حذيفه می‌پرسید: «اگر این شخص از منافقین است بگو تا من بر او نماز نخوانم» !

این بزرگوار چهل روز پس از خلافت ظاهری امیر المؤمنین علیه السلام در مدائن از دنیا رحلت فرمود. او قبل از رحلت به دو فرزندش صفوان و سعید وصیت کرد که همیشه ملازم امیر المومنین علیه السلام باشند و ایشان هم به وصیت پدر عمل نمودند تا در جنگ صفین به شهادت رسیدند.

۲- تبعید امام جواد علیه السلام به بغداد

در سال ۲۲۰ هجری قمری امام جواد علیه السلام به دستور معتصم عباسی از مدینه به بغداد تبعید شدند.

۳- ورود اسرای اهل بیت علیهم السلام به بعلبک

بنا بر نقلی ورود اسرای اهل بیت علیهم السلام به شهر بعلبک و استقبال مردم آن شهر از نیزه داران با شِکر و سویق و آذوقه و علف در این روز بوده است، که حضرت ام کلثوم علیها السلام با دیدن این منظره در حق آنان نفرین کردند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۴۳-۴۵

تقویم شیعه: بیست و ششم محرم

تقویم شیعه

بیست و ششم محرم

شهادت علی بن الحسن المثلث

در سال ۱۴۶ هجری قمری علی بن حسن بن حسن بن حسن بن علی علیه السلام، در سن ۴۵ سالگی در زندان منصور ملعون ـ که شب و روز در آن تشخیص داده نمی‌شد ـ در حال سجده و در حالی که غل و زنجیر بر دست و پایش بود، به شهادت رسید، و بنابر قولی شهادت آن بزرگوار در ۲۳ محرم بوده است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۴۲