عبور از پل صراط تنها با جواز امیر المومنین علیه السلام میسر است

عبور از پل صراط تنها با جواز امیر المومنین علیه السلام میسر است

سید بن طاووس رضوان الله علیه روایت کرده است:

فيما نذكره بطريقهم، وهو الحديث السادس عشر من جملة «المائة حديث» في تسمية رسول الله صلوات الله عليه وآله لمولانا علي عليه السلام أمير المؤمنين، بما هذا لفظه: حدثنا أبو عبد الله محمد بن وهبان عن أحمد بن إبراهيم عن الحسين بن عبد الله الزعفراني عن إبراهيم بن محمد الثقفي عن يحيى بن عبد القدوس عن علي بن محمد الطيالسي عن محمد بن وكيع الجراح عن فضيل بن مرزوق عن عطية العوفي عن أبى سعيد الخدري قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وآله يقول: إذا كان يوم القيامة أمر الله ملكين يقعدان على الصراط فلا يجوز أحد إلا ببراءة أمير المؤمنين علي بن أبي طالب عليه السلام، ومن لم يكن له براءة أمير المؤمنين اكبه الله على منخريه في النار . وذلك قوله تعالى «وقفوهم إنهم مسئولون» . قلت: فداك أبي وأمي يا رسول الله، ما تعني ببراءة أمير المؤمنين ؟ قال: لا إله إلا الله، محمد رسول الله، علي أمير المؤمنين وصي رسول الله صلوات الله عليه وآله .

ابو سعید خدری رضوان الله علیه گفت: از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می‌فرمودند: زمانی که قیامت بر پا شود، خداوند تعالی به دو فرشته‌ای که بر پل قیامت می‌نشینند فرمان می‌دهد: هیچکس، جز به جواز امیر المومنین علی بن ابی طالب علیهما السلام از اینجا نمی‌گذرد، و هر کس برگه جواز امیر المومنین علیه السلام با او نباشد، خداوند عز و جل او را با صورتش در آتش جهنم می‌اندازد و این همان فرمایش خدای عز و جل است: «و آنان را نگه دارید به درستی که ایشان مورد بازپرسی قرار می گیرند». عرض کردم: یا رسول الله! پدر و مادرم به فدایت! منظور شما از برگه جواز امیر المومنین علیه السلام چیست؟ فرمودند: خدایی جز خدای یگانه نیست، محمد صلی الله علیه و آله رسول خداست و على علیه السلام امير المومنین و جانشین پیامبر خداست.

اليقين، تالیف سید بن طاووس، صفحه ۲۳۸، باب ۷۷، چاپ دار العلوم بیروت

شهادت فرشتگان حامل عرش بر امارت امیر المومنین علیه السلام

شهادت فرشتگان حامل عرش بر امارت امیر المومنین علیه السلام

سید بن طاووس رضوان الله علیه روایت کرده است:

فيما نذكره من كتاب «الإمامة» بالأسانيد الصحاح، في شهادة ملكين بان عليا عليه السلام أمير المؤمنين عند خلق العرش، فقال ما هذا لفظه: عن بندار بن عاصم عمن حدث عن عبد الله بن سنان عن أبي عبد الله عليه السلام قال: لما خلق الله العرش خلق ملكين فاكتفاه فقلا: إشهد ان لا إله إلا أنا، فشهدا. ثم قال: إشهدوا أن محمدا رسول الله، فشهدا. ثم قال: أشهدا أن عليا أمير المؤمنين فشهدا .

عبد الله بن سنان گفت: امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که خداوند تعالی عرش را آفرید، دو فرشته را خلق نمود. پس آن‌ها عرش را در بر گرفتند. پس فرمود: شهادت بدهید که معبودی جز من نیست، آن‌ها گواهی دادند. سپس فرمود: شهادت بدهید که حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) پیامبر خداست، آن‌ها نیز گواهی دادند. سپس فرمود: شهادت بدهید که علی (علیه السلام) امیر مومنان است، آن‌ها باز هم گواهی دادند.

الیقین، تالیف سید بن طاووس، باب ۷۲، صفحه ۲۳۲، چاپ دار العلوم

دیدن نام پیامبر و امیر المومنین صلوات الله علیهما در عرش توسط حضرت آدم ابو البشر علیه السلام

دیدن نام پیامبر و امیر المومنین صلوات الله علیهما در عرش توسط حضرت آدم ابو البشر علیه السلام

سید بن طاووس رضوان الله علیه روایت کرده است:

فيما نذكره من كتاب «الإمامة» المذكور بالأسانيد الصحاح، ان على العرش مكتوبا: «محمد رسول الله علي أمير المؤمنين». وهذا لفظه: وعن عبد الله بن سنان عن أبي عبد الله عليه السلام قال: لما اخطا آدم عليه السلام خطيئته توجه بمحمد وأهل بيته. فأوحى الله إليه: يا آدم، ما علمك بمحمد ؟ قال: حين خلقتني رفعت رأسي فرأيت في العرش مكتوبا: «محمد رسول الله، علي أمير المؤمنين».

به اسانید صحیح از عبد الله بن سنان نقل شده است که گفت: امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که حضرت آدم علیه السلام دچار خطا شد، به حضرت محمد و اهل بیت او علیهم السلام اجمعین متوسل شد. پس خداوند تعالی به او وحی فرستاد: ای آدم از کجا به حضرت محمد صلی الله علیه و آله علم پیدا کردی؟ عرض کرد: زمانی که مرا آفریدی، سرم را بالا گرفتم و دیدم که بر عرش نوشته شده است: محمد صلی الله علیه و آله پیامبر خدا و علی علیه السلام امیر المومنین است.

اليقين، تالیف سید بن طاووس، باب ۷۴، صفحه ۲۳۴، چاپ دار العلوم بیروت

کتابی در عرش منقش به تشهد سه‌گانه

کتابی در عرش منقش به تشهد سه‌گانه

سید بن طاووس رضوان الله علیه روایت کرده است:

فيما نذكره من كتاب «القاضي القزويني» أيضا في تسمية مولانا علي عليه السلام بأمير المؤمنين. قال في كتابه بلفظه: الحسن بن علي بن فضال وإبراهيم بن مهزيار، روي عن عقبة بن خالد عن الحارث بن المغيرة عن أبي عبد الله عليه السلام قال: حول العرض كتاب خلق مسطورا: «أني أنا الله، لا إله إلا أنا، محمد رسول الله، علي أمير المؤمنين».

امام صادق علیه السلام فرمودند: در اطراف عرش، کتاب آفریده شده‌ای موجود است که در آن نوشته شده: همانا من خدایی هستم که معبودی جز من نیست، محمد صلی الله علیه و آله پیامبر خدا و علی علیه السلام امیر المومنین است.

الیقین، تالیف سید بن طاووس، باب ۴۱، صفحه ۱۸۹، چاپ دار العلوم

غیبت امام زمان عجل الله فرجه در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

غیبت امام زمان عجل الله فرجه در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

شیخ صدوق و سید بن طاووس رضوان الله علیهما روایت کرده‌اند:

٧- حدّثنا محمّد بن موسى بن المتوكّل رضي الله عنه قال : حدّثنا محمّد بن أبي عبد الله الكوفيُّ قال : حدّثنا محمّد بن إسماعيل البرمكيُّ ، عن عليّ بن عثمان ، عن محمّد بن الفرات ، عن ثابت بن دينار ، عن سعيد بن جبير ، عن ابن عبّاس قال : قال رسول الله صلى الله عليه وآله : إنَّ عليّ بن أبي طالب عليه‌السلام إمام أمّتي وخليفتي عليها من بعدي ، ومن ولده القائم المنتظر الّذي يملأ الله به الأرض عدلاً وقسطاً كما ملئت جوراً وظلماً ، والّذي بعثني بالحق بشيرا إنَّ الثابتين على القول به في زمان غيبته لاعزُّ من الكبريت الاحمر ، فقام إليه جابر بن عبد الله الانصاريُّ فقال : يا رسول الله وللقائم من ولدك غيبة؟ قال : إي وربّي ، وليمحصّ الله الّذين آمنوا ويمحق الكافرين ، يا جابر أنَّ هذا الامر (أمر) من أمر الله وسرُّ من سرِّ الله ، مطويٌّ عن عباد الله ، فإيّاك والشك فيه فإنَّ الشكَّ في أمر الله عزَّ وجلَّ كفر.

ابن عباس از حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله نقل کرده است که فرمودند: همانا علی بن ابی طالب علیهما السلام امام امت من و خلیفه‌ی من بر امتم پس از من می‌باشد؛ و از فرزندان اوست آن قیام کننده که خوبان همه چشم انتظار اویند، او همان کسی است خداوند به وسیله‌ی او زمین را از عدل و داد پر می‌کند همانطور که از ظلم و جور پر شده باشد. قسم به آنکه مرا به حق بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده قرار داد، آن‌ها که در زمان غیبت او بر اعتقاد به او ثابت قدم می‌مانند از گوگرد سرخ (اکسیر) کمیاب‌تر هستند. آنگاه جابر بن عبد الله انصاری برخاست و پیش آمد و گفت: ای پیامبر خدا، آیا قائمی که از فرزندان شماست غیبت دارد؟ حضرت فرمودند: به خدا چنین است تا در آن غیبت مومنان باز شناخته شده و کافران نابود شوند؛ ای جابر! این امر از امور الهی و سری از اسرار ربوبی و مستور از بندگان است؛ مبادا در آن شک کنی که شک در امر خدای متعال کفر است.

کمال الدین و تمام النعمة، تالیف شیخ صدوق، جلد ۱، باب ۲۵، حدیث ۷، صفحه ۳۲۰، چاپ موسسه النشر الاسلامی

الیقین، تالیف سید بن طاووس، صفحه ۴۹۴-۴۹۵، باب ۲۰۱، چاپ دار العلوم بیروت