حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات
  • ۱۹ خرداد ۰۰، ۲۳:۴۸ - سجاد
    احسنت
  • ۱۰ بهمن ۹۹، ۲۲:۴۱ - حسین بوذرجمهری
    عالی

۵ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «آیا پیامبر شهید شد» ثبت شده است

شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایات اهل بیت علیهم السلام (۲)



۴- شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله به وسیله سم در بیان امام حسن علیه السلام


قطب راوندی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:


۷- ومنها: ما روي عن الصادق، عن آبائه عليهم السلام أن الحسن عليه السلام قال لاهل بيته: إني أموت بالسم، كما مات رسول الله صلى الله عليه وآله فقالوا: ومن يفعل ذلك. قال: امرأتي جعدة بنت الاشعث بن قيس، فإن معاوية يدس إليها ويأمرها بذلك. قالوا: أخرجها من منزلك، وباعدها من نفسك. قال: كيف أخرجها ولم تفعل بعد شيئا، ولو أخرجتها ما قتلني غيرها، وكان لها عذر عند الناس.


امام جعفر صادق علیه السلام به نقل از پدرانشان فرمودند: امام حسن علیه السلام به اهل بیتشان فرمودند: من با سم از دنیا می روم، همانگونه که رسول الله از دنیا رفتند. گفتند: چه کسی آن کار را انجام می دهد؟ امام فرمودند: همسرم جعده دختر اشعث بن قیس (لعنت الله علیهما)؛ چراکه معاویه (علیه اللعنة و الهاوية) او را فریفته و حکم به قتل من کرده. به امام (علیه السلام) گفته شد: جعده را از خانه خود بیرون کنید و از خود دور سازید. امام علیه السلام فرمودند: چگونه او را بیرون کنم و حال آنکه او هنوز مرتکب خلافی نشده؟ مضافا اینکه اگر او را بیرون کنم، باز هم مرا به قتل خواهد رساند و برای مردم بهانه آورده که چون مرا از خانه بیرون کرده، او را کشتم.


الخرائج و الجرائح، تألیف قطب راوندی، جلد ۱، صفحه ۲۴۱



۵- نقشه شوم عایشه و حفصه و پدرانشان بر مسموم کردن رسول خدا صلی الله علیه و آله


مرحوم علی بن یونس عاملی نباطی روایتی را از امام صادق علیه السلام نقل کرده که فرمود:


أنّه أعلم حفصة أنَّ أباها و أبا بكر يليان الأمر، فأفشت إلى عائشة، فأفشت إلى أبيها فأفشا إلى صاحبه، فاجتمعا على أن يستعجلا ذلك يسقينه سمّاً.


پیامبر صلی الله علیه و آله حفصه را آگاه کردند که پدرش (عمر) و ابو بکر امارت را غصب می‌کنند، حفصه این سر را برای عایشه فاش کرد و عایشه هم برای پدرش گفت و ابو بکر هم به عمر گفت. پس آن دو (ابو بکر و عمر) جمع شدند برای این که این امر زودتر اتفاق بیفتد، پیامبر را مسموم کنند.


الصراط المستقيم، تالیف علی بن یونس عاملی، جلد ‏۳، صفحه ۱۶۸


 


۶- رسول خدا صلی الله علیه و آله به دست عایشه و حفصه مسموم و به شهادت رسیدند


🔹 عیاشی رضوان الله علیه عالم و مفسر بزرگ شیعه روایت کرده است:


عن عبدالصمد بن بشیر عن أبی عبد الله علیه السلام قال: تدرون مات النبی صلی الله علیه و آله أو قتل إن الله یقول: " أفإن مات أو قتل انقلبتم على أعقابكم " فسمّ قبل الموت أنّهما سقتاه [قبل الموت]. فقلنا إنهما و أبوهما شرّ من خلق الله.


عبد الصمد بن بشیر گوید که امام صادق علیه السلام فرمودند: می‌دانید پیامبر صلی الله علیه و آله درگذشت یا کشته شد. همانا خدا می‌فرماید: اگر وفات کند یا کشته شود، آیا به گذشته‌تان بر می‌گردید؟ پس پیامبر صلی الله علیه و آله قبل از مرگ مسموم شد و همانا آن دو زن (عایشه و حفصه) به او سم خوراندند. راوی گوید: پس گفتیم که آن دو زن و پدرانشان بدترین مخلوقات خدایند.


تفسیر العیاشی، جلد ۱، صفحه ۲۲۴



علامه مجلسی رضوان الله علیه در مورد این روایت می‌نویسد:


عیاشی به سند معتبر از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که عایشه و حفصه آن حضرت را به زهر شهید کردند. و محتمل است که هر دو زهر در شهادت آن حضرت دخیل بوده باشد.


جلاء العیون، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۱۱۲



منظور علامه از دو سم یکی سم خیبر است و دیگری سمی که در روزهای آخر حیاتش به او نوشاندند. سران رژیم غاصب (ابو بکر و عمر و دخترانشان و...) برای اینکه اسم آن‌ها به عنوان قاتلین حضرت رسول در جامعه پخش نشود به دست و پا افتادند و صحنه را غبار آلود کردند و گفتند: درست است که رسول خدا مسموم شده اما این اثر سم خیبر در سال هفتم هجری بوده است که اینک او را از پای درآورده است!!! البته هیچ عاقلی چنین بهانه واهی را نمی‌پذیرد زیرا رسول خدا در سال ۱۱ هجری کشته شده و حادثه خیبر در سال هفتم اتفاق افتاده است !!! از آن گذشته رسول خدا صلی الله علیه و آله از مسمومیت طعام خیبر توسط جبرئیل آگاه شد و از آن نخورد. عایشه نیز از آن واقعه عبرت گرفت وخوردن سم را به اختیار خود پیامبر نگذاشت بلکه به زور آن را به حضرت خوراند. پس قطعا شهادت حضرت به خاطر آخرین سم که توسط عایشه به او خورانده شد و حضرت به خاطر ضعف ناشی از مسمومیت نتوانستند مقاومت کنند و به شهادت رسیدند...

  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


بیست و هشتم صفر


۱- شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله


شهادت جانگداز و مظلومانه اشرف مخلوقات خاتم الانبیاء محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله در سال ۱۱ هجری قمری در سن ۶۳ سالگی به وسیله سم بوده است، و طبق روایاتی عایشه و حفصه آن حضرت را مسموم کرده‌اند! در ۲۴ صفر بیماری پیامبر صلی الله علیه و آله شدت یافت. پیامبر صلی الله علیه و آله هنگام بیماری فرمودند: حبیبم را نزد من حاضر کنید. عایشه و حفصه پدران خود را نزد آن حضرت حاضر نمودند. پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله روی مبارک خویش را از آنان برگردانید و فرمود: «حبیبم را نزد من حاضر کنید». سپس دنبال علی بن ابی طالب علیهما السلام فرستادند. چون نظر مبارک به آن حضرت افتاد او را نزد خود خواند و کلماتی به حضرت فرمود. هنگامی که علی بن ابی طالب علیه السلام از نزد آن حضرت خارج شد، عمر و ابو بکر به او گفتند: «خلیلت به تو چه گفت»؟ فرمود: «هزار باب علم به من حدیث کرد که از هر باب هزار باب دیگر باز می شود».


وصایای پیامبر صلی الله علیه و آله:


پیامبر صلی الله علیه و آله در لحظات آخر عمر خود وصیت‌هایی به امیر المومنین علیه السلام فرمودند و جبرئیل و میکائیل و ملائکه مقربین را بر آن وصیت شاهد گرفتند. از جمله آن کلمات که جبرئیل به پیامبر صلی الله علیه و آله می‌فرمودند و امیر المومنین علیه السلام می‌شنید این بود «خمست را غصب می‌کنند و پرده احترامت (حرمتت) را می‌درند و محاسنت به خون سرت رنگین می‌شود». امیر المومنین علیه السّلام می‌فرمایند: «هنگامی که آن کلام را فهمیدم، فریاد زدم و بر روی زمین افتادم». بعد فرمایشاتی به حضرت زهرا سلام الله علیها و حسنین علیهما السلام فرمودند. سپس آن وصیت با چند مهر از طلا که آتش به آن نرسیده بود (و ساخته دست بشر نبود) مهر شد و به امیر المومنین علیه السلام تحویل داده شد.


غسل و نماز بر بدن پیامبر صلی الله علیه و آله:


امیر المومنین علیه السلام پس از غسل دادن آن حضرت به تنهایی بر ایشان نماز خواندند. مردم به جز اصحاب سقیفه در مسجد جمع شده بودند و در فکر نماز بر پیامبر صلی الله علیه و آله و دفن حضرت بودند. امیر المومنین آمدند و فرمودند: «رسول خدا صلی الله علیه و آله امام ما است در زمان حیات و پس از وفاتش»، کنایه از اینکه برای نماز بر بدن آن بزرگوار نماز به صورت جماعت نمی‌خوانیم. در این هنگام مردم دسته دسته داخل می‌شدند و بدون امام آیه «ان اللَّه یصلون علی النبی، یا ایها الذین آمنوا صلّوا علیه و سلّموا تسلیماً» را سه بار می‌گفتند و بیرون می‌آمدند.


دفن بدن مبارک پیامبر صلی الله علیه و آله:


بعد حضرت مولی الموحدین علیه السلام فرمودند: خداوند در هر مکانی که روح پیامبرش را قبض می کند راضی است که در همان مکان دفن شود، و من آن حضرت را در حجره‌ای که از دنیا رفته دفن می‌کنم. آن حجره، حجره‌ی حضرت زهرا سلام الله علیها بود؛ که دلیل بر این مطلب زیاد است. امیر المومنین علیه السلام با کمک دیگران قبری حفر کردند و بدن حضرت را داخل قبر قرار دادند. سپس آن حضرت داخل قبر رفت و صورت پیامبر صلی الله علیه و آله را باز کرد و گونه راست را بر زمین گذاشته در لحد را بستند و خاک روی آن ریختند.


خلاصه‌ای از زندگی پیامبر صلی الله علیه و آله:


آن حضرت دو ماه و بنا بر نقلی در حمل بودند که پدر بزرگوارشان جناب عبد الله بن عبد المطلب از دنیا رحلت فرمود. ۴ یا ۷ و یا ۸ ساله بودند که مادرشان آمنه بنت وهب در ابواء رحلت فرمود. ۸ سال و دو ماه و ده روز از سن شریفش گذشته بود که جد بزرگوارش جناب عبد المطلب علیه السلام از دنیا رحلت فرمود. ۲۵ ساله بودند که با جناب خدیجه کبری علیه السلام ازدواج کردند. ۳۰ سال از سن مبارک آن حضرت گذشته بود که حضرت امیر المومنین علیه السلام متولد شدند. در ۴۰ سالگی خداوند آن حضرت را به نبوت مبعوث فرمود. در ۴۵ سالگی به معراج تشریف بردند و در سال پنجم از بعثت، حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها متولد شدند. ۵۰ سال از عمر مبارکشان گذشته بود که جناب ابو طالب و خدیجه کبری سلام الله علیها از دنیا رحلت نمودند. در ۴۵ سالگی به معراج تشریف بردند. ۵۲ سال و یازده ماه و سیزده روز از سن مبارکشان گذشته بود که به مدینه منوره هجرت فرمودند. بعد از هجرت تقریباً ده سال در مدینه شرف حضور داشتند، تا آنکه در ۲۸ صفر سال ۱۱ هجری قمری مسموماً از دنیا رحلت فرمودند. هنگام شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله حضرت زهرا سلام الله علیها بسیار می‌گریست. حضرت او را نزد خود فرا خواند و مطلبی فرمود که حزن و اندوه فاطمه سلام اللَّه علیها فرو نشست. وقتی علت را سوال کردند آن حضرت فرمود: «پدرم به من خبر داد که اولین نفر از اهل بیتش که به او ملحق می‌شود منم و مدت این فراق طولانی نیست».


۲- آغاز امامت امیر المومنین علیه السلام


اولین روز امامت حضرت امیر المومنین علی بن ابی طالب علیه السلام است، و زیارت آن حضرت در این روز مستحب است.


۳- آغاز غصب خلافت


اولین روز غصب ظالمانه خلافت و خانه نشین کردن امیر المومنین علیه السلام و شکستن بیعت روز عید غدیر توسّط اهل سقیفه بنی ساعده است.


۴- شهادت امام حسن مجتبی علیه السلام


در این روز در سال ۵۰ هجری قمری امام حسن مجتبی علیه السلام به شهادت رسید. بنا بر قولی شهادت آن حضرت در ۷ صفر و بنا بر قولی در ۵ ربیع الاول واقع شده است. جعده دختر اشعث بن قیس (لعنت الله علیهما) با زهری که معاویه برای او فرستاده بود آن حضرت را مسموم کرد. معاویه همراه با زهر صد هزار درهم فرستاد و وعده کرد که او را به عقد یزید درآورد، ولی به وعده خود وفا نکرد.


مسمومیت حضرت:


مسمومیت حضرت امام حسن علیه السلام چهل روز طول کشید. پس از ظهور اثرات سم بر بدن مبارک و فرا رسیدن وقت شهادت، به سیّد الشّهداء علیه السلام فرمودند: «مرا مسموم کرده‌اند و پاره‌های جگرم داخل طشت است. من از شما جدا می‌شوم و به خداوند ملحق می‌گردم، و می‌دانم چه کسی مرا مسموم کرده است، ولی به حقی که بر شما دارم در این باره حرفی نزنید. وقتی من از دنیا رفتم چشمانم را ببند و غسلم بده و کفنم نما و مرا کنار قبر جدم پیامبر صلی الله علیه و آله ببر تا با او تجدید عهد کنم. سپس مرا در بقیع کنار جده‌ام فاطمه بنت اسد سلام الله علیها دفن کنید. می‌دانم مخالفین و معاندین گمان می‌کنند شما می‌خواهید مرا کنار پیامبر صلی الله علیه و آله دفن کنید و مانع شما می‌شوند. شما را به خدا قسم می‌دهم که مبادا به خاطر من حتی به اندازه خون حجامت ریخته شود». سپس آن حضرت مثل آنچه امیر المومنین علیه السلام وصیت فرموده بود به اولاد و اهل خود وصیت نمود و از دنیا رفت.


تشییع جنازه حضرت:


امام حسین علیه السلام بعد از غسل و کفن و نماز، آن حضرت را به طرف مرقد شریف پیامبر صلی الله علیه و آله حمل کردند. با دیدن این منظره برای مروان و بقیه بنی امیّه که با سلاح و به همراهی عایشه آمده بودند شکی باقی نماند که می‌خواهند آن حضرت را در کنار پیامبر صلی الله علیه و آله دفن نمایند. لذا آندند و مانع شدند و عایشه در حالی که سوار درازگوشی بود گفت: «مرا با شما چه کار است که می‌خواهید کسی را که من او را دوست ندارم در خانه من دفن کنید». مروان ملعون هم نظیر این مطالب را گفت، و ابن عباس به او و عایشه جواب داد. فرزندان عثمان هم مانع شدند و گفتند: «هرگز نمی‌شود که عثمان در بدترین مکان‌ها دفن شود و حسن با رسول خدا به خاک سپرده شود». امام حسین علیه السلام فرمود: به خداوندی که مکه و حرم را محترم گردانیده، حسن علیه السلام فرزند علی و فاطمه علیهما السلام سزاوارتر است بر پیامبر صلی الله علیه و آله از کسانی که بدون اجازه داخل خانه او شده‌اند. به خدا قسم او سزاوارتر است از حمال خطاها عثمان، که ابو ذر را از مدینه بیرون کرد و ... عایشه جلو قبر پیامبر صلی الله علیه و آله رفت و گفت: «تا یک مو در سر من است نخواهم گذاشت او را در این خانه دفن کنید! در اینجا بنی مروان جنازه آن حضرت را تیرباران کردند. بنی هاشم دست به شمشیر بردند، ولی امام حسین علیه السلام مانع شده فرمودند: «وصیت برادرم نباید ضایع شود». سپس ۷۰ تیر از جنازه آن حضرت بیرون کشیدند ! و این در حالی بود که امام مجتبی علیه السلام به امام حسین علیه السلام خبر داده بودند که عایشه بعد از شهادت ایشان چه جنایتی را مرتکب می‌شود. پس از آن حضرت سید الشهداء علیه السلام کلماتی فرمودند که اگر وصیت برادرم نبود می‌دانستید که شمشیرهای الهی در کجا و چگونه بر شما فرود می‌آمد. سپس بدن مطهر آن حضرت را به بقیع آوردند و در کنار جده‌اش فاطمه بنت اسد سلام الله علیها دفن نمودند. آقا حضرت مجتبی علیه السلام دارای ۱۵ فرزند دختر و پسر بودند، ولی از جعده ملعونه هیچ فرزندی نداشتند.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۷۶-۸۳

  • مصطفی جمشیدی

شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایات اهل بیت علیهم السلام (۱)



۱- شهادت تمامی معصومین در بیان امام رضا علیه السلام


شیخ صدوق رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:


حدثنا محمد بن موسى بن المتوکل رضی الله عنه قال : حدثنا علی بن إبراهیم بن هاشم عن أبیه عن أبی الصلت عبد السلام بن صالح الهروی قال : سمعت الرضا علیه السلام یقول : والله ما منا إلا مقتول شهید...


ابا صلت هروی گوید: شنیدم امام رضا علیه السلام می‌فرمود: به خدا قسم نیست کسی از ما جز آن که شهید و مقتول است.


عیون اخبار الرضا علیه السلام، تالیف شیخ صدوق، جلد ۲، صفحه ۲۸۷، چاپ منشورات الشریف الرضی



علامه مجلسی اول رضوان الله علیه در مورد سند روایت می‌نویسد:


حسن کالصحیح.


سند روایت حسن (نیکو) به مانند صحیح است.


لوامع صاحبقرانی المشتهر بشرح الفقیه، تالیف علامه محمد تقی مجلسی، جلد ۸، صفحه ۵۶۱، چاپ موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان



۲- پیشگویی رسول خدا صلی الله علیه و آله به شهادتش به وسیله سم


سلیم بن قیس هلالی از عبد الله بن جعفر نقل می‌کند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) خطبه‌ای خواندند و فرمودند:


🔹 «أيها الناس، إذا أنا استشهدت فعلي أولى بكم من أنفسكم، فإذا استشهد علي فابني الحسن أولى بالمؤمنين منهم بأنفسهم، فإذا استشهد ابني الحسن فابني الحسين أولى بالمؤمنين منهم بأنفسهم، فإذا استشهد ابني الحسين فابني علي بن الحسين أولى بالمؤمنين منهم بأنفسهم ليس لهم معه أمر». ثم أقبل على علي عليه السلام فقال: «يا علي، إنك ستدركه فاقرأه عني السلام. فإذا استشهد فابنه محمد أولى بالمؤمنين منهم بأنفسهم، وستدركه أنت يا حسين فاقرأه مني السلام. ثم يكون في عقب محمد رجال واحد بعد واحد وليس لهم معهم أمر». ثم أعادها ثلاثا ثم قال: «وليس منهم أحد إلا وهو أولى بالمؤمنين منهم بأنفسهم ليس معه أمر، كلهم هادون مهتدون تسعة من ولد الحسين». فقام إليه علي بن أبي طالب عليه السلام وهو يبكي، فقال: بأبي أنت وأمي يا نبي الله، أتقتل ؟ قال: «نعم، أهلك شهيدا بالسم، وتقتل أنت بالسيف وتخضب لحيتك من دم رأسك، ويقتل ابني الحسن بالسم، ويقتل ابني الحسين بالسيف، يقتله طاغي بن طاغي، دعي بن دعي، منافق بن منافق.»


«ای مردم، آنگاه که من شهید شدم علی نسبت به شما از خودتان صاحب اختیارتر است. و آنگاه که علی به شهادت رسید پسرم حسن نسبت به مومنین از خودشان صاحب اختیارتر است. و آنگاه که پسرم حسن به شهادت رسید پسرم حسین نسبت به مومنین از خودشان صاحب اختیار است. و آنگاه که پسرم حسین به شهادت رسید پسرم علی بن الحسین نسبت به مومنین از خودشان صاحب اختیارتر است و با امر او آنان را اختیاری نیست. سپس حضرت رو به امیر المومنین علیه السلام کرد و فرمود: یا علی، بزودی او را می‌بینی، از من به او سلام برسان. وقتی او به شهادت رسید پسرش محمد نسبت به مومنین از خودشان صاحب اختیارتر است. و تو ای حسین او را درک می‌کنی، از من به او سلام برسان. سپس در نسل محمد مردانی یکی پس از دیگری خواهند بود که با امر آنان برای مردم اختیاری نیست.» بعد حضرت این مطلب را سه مرتبه تکرار کرد و فرمود: «هیچکدام از آنان نیست مگر آنکه نسبت به مومنین از خودشان صاحب اختیارتر است و با امرشان آنان را اختیاری نیست. همه‌ی آنان هدایت کننده و هدایت شده‌اند و آنان نه نفر از فرزندان حسین هستند.» امیر المومنین علیه السلام برخاست و در حالی که گریه می‌کرد عرض کرد: «پدر و مادرم فدایت ای پیامبر خدا، آیا تو هم کشته می‌شوی؟» پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «آری، من با سم از دنیا می‌روم و شهید می‌شوم، و تو با شمشیر کشته می‌شوی و محاسنت از خون سرت رنگین می‌شود، و پسرم حسن با سم کشته می‌شود، و پسرم حسین با شمشیر کشته می‌شود، او را طغیانگر پسر طغیانگر، زنازاده پسر زنازاده، منافق پسر منافق می‌کشد.»


كتاب سليم بن قيس الهلالی معروف به اسرار آل محمد، جلد ۲، صفحه ۸۳۷-۸۳۸، چاپ انتشارات دلیل ما



۳- شهادت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به دست منافقین اصحابش


مرحوم عیاشی عالم و مفسر بزرگ شیعه روایت کرده است:


١٥٣- عن الحسين بن المنذر قال: سألت أبا عبد الله عليه السلام عن قول الله: " أفإن مات أو قتل انقلبتم على أعقابكم " القتل أم الموت؟ قال: يعنى أصحابه الذين فعلوا ما فعلوا .


حسین بن منذر گوید: از امام صادق (علیه السلام) در مورد قول خداوند  ﴿أفإن مات أو قتل إنقلبتم علی أعقابکم﴾ پرسیدم: آیا قتل بوده یا موت؟ فرمود: اصحابش کردند آن چه کردند (یعنی ایشان را به شهادت رساندند).


تفسیر العیاشی، جلد ۱‏، صفحه ۲۲۴، حدیث ۱۵۳، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات



ادامه دارد ...

  • مصطفی جمشیدی

مسموم شهید شدن رسول خدا صلی الله علیه و آله در بیان علمای شیعه (۳)


۹- علامه تفرشی رضوان الله علیه:


محمد بن عبد الله بن عبد المطلب.......وقبض بالمدينة مسموما يوم الاثنين لليلتين بقيتا من صفر سنة عشرة من الهجرة ، وله ثلاث وستون سنة .


حضرت محمد بن عبد الله بن عبد المطلب روز دوشنبه ۲۸ صفر سال دهم هجرى در حالى از دنيا رفت كه مسموم شده بود و ۶۳ سال داشت.


نقد الرجال، تألیف علامه تفرشی، جلد ۵، صفحه ۳۱۸



۱۰- شیخ جعفر کاشف الغطاء:


واصطفاه ربّه إليه بالمدينة مسموماً يوم الاثنين ، لليلتين بقيتا من صفر ، سنة إحدى عشرة من الهجرة ، وله ثلاثة وستّون سنة .


خداوند او را در مدینه، در حالی که مسموم بود، روز دوشنبه ۲۸ صفر سال ۱۱ هجری در حالی ۶۳ سال داشت، برگزید و به نزد خود برد.


کشف الغطاء عن مبهمات الشریعة الغراء، تألیف شیخ جعفر کاشف الغطاء، جلد ۱، صفحه ۵۷



۱۱- شیخ محمد حسن نجفی رضوان الله علیه:


وقبض بالمدينة يوم الاثنين لليلتين بقيتا من صفر سنة إحدى عشرة من الهجرة ، وقيل لاثني عشرة ليلة بقيت من شهر ربيع الأول ، وله من العمر ثلاث وستون سنة ، وفي التحرير قبض مسموما .


در روز دوشنبه ۲۸ صفر سال یازده هجرى از دنيا رفت. و گفته می‌شود در روز ۱۲ ربیع الاول از دنیا رفته است، برای او ۶۳ سال سن بود. در تحریر آمده است که مسموم از دنیا رفت.


جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام، تألیف شیخ محمد حسن نجفی، جلد ۲۰، صفحه ۷۹



۱۲- میرزا جواد تبریزی رضوان الله علیه:


ورد في رواية معتبرة أنّه صلَّى الله عليه وآله وسلَّم أعطي السم .


در روایت معتبری آمده است که به رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم سم دادند.


الانوار الالهیة فی المسائل العقائدیة، تألیف میرزا جواد تبریزی، صفحه ۲۶۵



۱۳- استاد عبد الحسین بندانی نیشابوری حفظه الله:


شهادت جانگداز و مظلومانه‌ی اشرف مخلوقات خاتم الانبیاء محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله در سال ۱۱ هجری قمری در ۶۳ سالگی به وسیله‌ی سم بوده است؛ و طبق روایاتی آن دو زن (عایشه و حفصه) حضرت را مسموم کرده‌اند.


تقویم شیعه، تألیف عبد الحسین بندانی، صفحه ۷۶



سخن پایانی: طبق نظر بزرگان شیعه، رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله با سم به شهادت رسیدند و جا دارد برای مظلومیت رسول الله صلی الله علیه و آله بیش از همه اشک ریخت که در میان امت خود و حتی در خانه خود بیش از همه مظلوم بوده است. به این امید که بتوانیم با این کار، از ظلمی که به ساحت مقدس نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله، در چهارده قرن گذشته شده بکاهیم و مرهمی بر قلب داغدار مولایمان حضرت بقیة الله الاعظم رواح العالمین لتراب مقدمه الفداء بگذاریم.


ادامه دارد ...

  • مصطفی جمشیدی

مسموم شهید شدن رسول خدا صلی الله علیه و آله در بیان علمای شیعه (۲)


۵- علامه حلى رضوان الله علیه:


محمد بن عبد الله... وقبض بالمدينة مسموما يوم الاثنين لليلتين بقينا من صفر سنة عشرين من الهجرة.


محمد بن عبد الله (صلى الله عليه و آله)... در روز دوشنبه بیست و هشت صفر سال دهم هجرى در حالى از دنيا رفت كه مسموم شده بود.


تحریر الاحکام الشرعیة علی مذهب الامامیة، تألیف علامه حلی، جلد ۲، صفحه ۱۱۸



۶- محمد بن علی اردبیلی رضوان الله علیه:


وقبض بالمدينة مسموما يوم الاثنين لليلتين بقيتا من صفر سنة عشرة من الهجرة وله ثلث وستون سنة أمه آمنة بنت وهب بن عبد مناف.


روز دوشنبه، بیست و هشت صفر سال دهم هجرى در حالى از دنيا رفت كه مسموم شده بود. در حالی که شصت و سه سال داشت. مادرش آمنه دختر وهب بن عبد مناف بود.


جامع الرواة و ازاحة الاشتباهات عن الطرق و الاسناد، تألیف محمد بن علی اردبیلی، جلد ۲، صفحه ۴۶۳



۷- علامه مجلسی رضوان الله علیه:


وَ قُبِضَ بِالْمَدِينَةِ مَسْمُوماً يَوْمَ الْإِثْنَيْنِ لِلَيْلَتَيْنِ بَقِيَتَا مِنْ صَفَرٍ سَنَةَ عَشَرَةٍ مِنَ الْهِجْرَةِ وَ هُوَ ابْنُ ثَلَاثٍ وَ سِتِّينَ سَنَة.


روز دوشنبه، بیست و هشت صفر سال دهم هجرى در حالى از دنيا رفت كه مسموم شده بود.


ملاذ الاخیار فی فهم تهذیب الاخبار، تألیف علامه مجلسی، جلد ۹، صفحه ۸



در احادیث معتبره وارد شده است که آن حضرت به شهادت از دنیا رفت.


جلاء العیون، تألیف علامه مجلسی، صفحه ۱۴۴



۸- عبد الله بن صالح بحرانی رضوان الله علیه:


قال الشيخ عبد اللّٰه بن صالح البحَراني السماهيجي: المشهور بين أصحابنا أن وفاته صلى الله عليه و آله في اليوم الثامن و العشرين من صفر سنة إحدىٰ عشرة من الهجرة كما ذكره المفيد والشيخ وابن طاوس و الشهيد وغيرهم....وانتقل إلىٰ جوار اللّٰه شهيداً مسموماً بالنص والإجماع.


شیخ عبد الله بن صالح بحرانی سماهیجی گفته است: مشهور بین اصحاب ما این است که وفات رسول الله صلی الله علیه و آله در روز بیست و هشت صفر سال یازده هجری است. همانطور که مفید و شیخ طوسی و سید بن طاووس و شهید و غیره ذکر کردند. به سوی خدا رفت در حالی که شهید و مسموم بود به نص و اجماع.


رسائل آل طوق القطیفی، جلد ۴، صفحه ۴۷



ادامه دارد ...

  • مصطفی جمشیدی