مقتل حضرت رقیه سلام الله علیها به روایت عماد الدین طبری در کتاب کامل بهائی

مقتل حضرت رقیه سلام الله علیها به روایت عماد الدین طبری در کتاب کامل بهائی

عالم بزرگ شیعه، محدث جلیل القدر عماد الدین طبری رضوان الله علیه در کتاب شریف کامل بهائی آورده است:

زنان خاندان نبوت در حالت اسیری، حال مردان که در کربلا شهید شده بودند را بر پسران و دختران ایشان پوشیده می‌داشتند، و هر کودکی را وعده‌ها می‌دادند که پدر تو به فلان سفر رفته و باز می‌آید؛ تا ایشان را به خانه یزید آوردند.‍ دخترکی بود چهار ساله شبی از خواب بیدار شد و گفت: پدر من حسین کجاست؟ این ساعت او را به خواب دیدم. زنان و کودکان جمله در گریه افتادند و فغان از ایشان برخاست، یزید خفته بود از خواب بیدار شد و حال تفحص می‌کرد، خبر بردند که حال چنین است. آن لعین در حال گفت که بروند و سر پدر او را بیاورند و در کنار او نهند. ملاعین سر بیاوردند، آن دختر بترسید و فریاد برآورد و رنجور شد و در آن چند روز جان به حق تسلیم کرد.

کامل بهائی، تالیف عماد الدین طبری، صفحه ۵۲۳، چاپ انتشارات مرتضوی

اللهم العن يزيد و اتباعه حتی ترضي اهل بيت النبوة صلوات الله عليهم

شهادت خاندان نبوت علیهم السلام در کلام حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله

شهادت خاندان نبوت علیهم السلام در کلام حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله

ابی مخنف رضوان الله علیه عالم و مورخ نامی شیعه می‌نویسد:

حضرت امام جعفر صادق علیه السلام راوی است از جد بزرگوار خود محمد مصطفی صلی الله علیه و آله که فرمود به خواجه کائنات و سرور مخلوقات علی بن ابی طالب علیهما السلام که یا علی، بدان و آگاه باش که من از این دنیای فانی و دون سفر کنم و امت بی‌وفای من نان و نمک مرا فراموش کنند و لگد بر شکم دخترم فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها خواهند زد چنانکه محسن در بطن مبارکش شهید شود و چون خصومت آورند، حرامزاده‌ی در میان امت تو پیدا شود و تیغ بر روی تو و فرزندان تو بکشند. اول کسی که با تو حرب کند معاویه علیه اللعنه باشد. یا علی، لعنت کن بر آن سه خارجی (ابو بکر و عمر و عثمان) که خون فرزندان من در گردن آن‌هاست و چون مدت من تمام شود ولی و وصی من و پسر عم من و داماد من و شیر خدا تویی و جانشین من تو خواهی بود. چون روزگار به تو تمام شود، شخصی از جانب یمن بیاید و نام او ابن ملجم باشد تو را ضربت رساند و شهید کند و جناب امام حسن علیه السلام را جعده ملعونه الماس (نوعی زهر) دهد چنانکه هفتاد و دو پاره‌ی جگرش پاره پاره از حلق مبارک وی برون آید و وی را بدین زاری شهید خواهند کرد. چون مدت امام حسن علیه السلام منتهی کرد، خوارجان کوفه نامه‌های خلاف خواهند نوشت و حسین مرا از کوی و خانه‌ی من برون خواهند برد و چون به زمین کربلا رسد، خوارجان وی را شهید نمایند. چون نوبت به امام زین العابدین علیه السلام برسد، خالد بن عبد الملک مروان علیه اللعنه وی را شهید کند و اولاد امام حسین علیهم السلام را خوارجان متفرق سازند و هر یک را به ولایتی شهید خواهند کرد و چون نوبت به امام محمد باقر علیه السلام رسد، او را هشام بن عبد الملک علیه اللعنه شهید خواهد کرد و اولاد امام زین العالدین علیه السلام نیز به ظلم هشام روی به اطراف و جوانب نهند و هر یک را در شهری شهید کنند و اولاد امام محمد باقر علیهم السلام به دست حجاج بن یوسف علیه اللعنه کشته خواهند شد. امام جعفر صادق علیه السلام را منصور علیه اللعنه شهید خواهد کرد. اما اولاد آن حضرت را در همان عصر شهید خواهند کرد و امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام را مامون به زهر شهید خواهد کرد و امام محمد تقی علیه السلام به دست زن خود ام الفضل علیها اللعنها کشته خواهد شد و او را زهر خواهد داد و اولاد آن حضرت به دست معتصم بن هارون علیه اللعنه کشته خواهند شد. اما امام علی نقی علیه السلام را متوکل علیه اللعنه شهید خواهد کرد و اولاد آن حضرت به دست همان خوارج کشته خواهند شد. اما امام حسن عسکری علیه السلام را معتصم علیه اللعنه شهید خواهد کرد و او را یک فرزند خواهد بود که کنیت او کنیت من و اسم او اسم من و القاب او القاب من است و مرا ابو القاسم گویند و او را هادی گویند و در آن عصر که ظهور کند، عالم را از نور پروردگار منور سازد چنانکه پر شده باشد از ظلم. چون امیر المومنین علیه السلام این سخنان را بشنید، زار زار بگریست و گفت: یا رسول الله، در حق فرزندان من چندان جفا و محنت و مصیبت و ستم رخ روی دهد از امت تو در حق ایشان و رحم نخواهند کرد. حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله آب از دیده‌ی مبارک بگردانید و سر به سوی آسمان کرد و گفت: الها ملکا پادشاها، هر که در حق اولاد من جفا کند تو آن قوم را رحمت نکن.

بحر الانساب، نسخه خطی، تالیف ابی مخنف، با ترجمه فارسی سید مرتضی رازی، صفحه ۱-۳

شکایت امام سجاد علیه السلام از ظلم غاصبین خلافت به اهل بیت علیهم السلام (به روایت اهل تسنن)

شکایت امام سجاد علیه السلام از ظلم غاصبین خلافت به اهل بیت علیهم السلام (به روایت اهل تسنن)

ابن سعد از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

قَالَ: أخبرنا مالك بن إسماعيل قال: حدثنا سهيل بْنُ شُعَيْبٍ النَّهْمِيُّ. وَكَانَ نَازِلا فِيهِمْ يَؤُمُّهُمْ عَنْ أَبِيهِ عَنِ الْمِنْهَالِ. يَعْنِي ابْنَ عَمْرٍو. قَالَ: [دَخَلْتُ عَلَى عَلِيِّ بْنِ حُسَيْنٍ فَقُلْتُ: كَيْفَ أَصْبَحْتَ أَصْلَحَكَ اللَّهُ! فَقَالَ: مَا كُنْتُ أَرَى شَيْخًا مِنْ أَهْلِ الْمِصْرِ مِثْلَكَ لا يَدْرِي كَيْفَ أَصْبَحْنَا. فَأَمَّا إِذْ لَمْ تَدْرِ أَوْ تَعْلَمْ فَسَأُخْبِرُكَ. أَصْبَحْنَا فِي قَوْمِنَا بِمَنْزِلَةِ بَنِي إِسْرَائِيلَ فِي آلِ فِرْعَوْنَ إِذْ كَانُوا يُذَبِّحُونَ* أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيُونَ* نِسَاءَهُمْ. وَأَصْبَحَ شَيْخُنَا وَسَيِّدُنَا يَتَقَرَّبُ إِلَى عَدُوِّنَا بِشَتْمِهِ أَوْ سَبِّهِ عَلَى الْمَنَابِرِ. وَأَصْبَحَتْ قُرَيْشٌ تَعُدُّ أَنَّ لَهَا الْفَضْلَ عَلَى الْعَرَبِ لأَنَّ مُحَمَّدًا - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - مِنْهَا لا يُعَدُّ لَهَا فَضْلٌ إِلا بِهِ. وَأَصْبَحَتِ الْعَرَبُ مُقِرَّةً لَهُمْ بِذَلِكَ. وَأَصْبَحَتِ الْعَرَبُ تَعُدُّ أَنَّ لَهَا الْفَضْلُ عَلَى الْعَجَمِ لأَنَّ مُحَمَّدًا - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - مِنْهَا لا يُعَدُّ لَهَا فَضْلٌ إِلا بِهِ. وَأَصْبَحَتِ الْعَجَمُ مُقِرَّةً لَهُمْ بِذَلِكَ. فَلَئِنْ كَانَتِ الْعَرَبُ صَدَقَتْ أَنَّ لَهَا الْفَضْلَ عَلَى الْعَجَمِ وَصَدَقَتْ قُرَيْشٌ أَنَّ لَهَا الْفَضْلَ عَلَى الْعَرَبِ لأَنَّ مُحَمَّدًا - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - مِنْهَا. إِنَّ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ الْفَضْلَ عَلَى قُرَيْشٍ لأَنَّ مُحَمَّدًا - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - مِنَّا. فَأَصْبَحُوا يَأْخُذُونَ بِحَقِّنَا وَلا يَعْرِفُونَ لَنَا حَقًّا. فَهَكَذَا أَصْبَحْنَا إِذْ لَمْ تَعْلَمْ كَيْفَ أَصْبَحْنَا.

منهال می‌گوید بر علی بن حسین (علیهما السلام) وارد شدم و پرسیدم چگونه صبح کردید؟ حضرت فرمود: بعید می‌دانم شیخی مثل تو نداند چگونه صبح کردیم؛ صبح کردیم در حالی که مانند بنی اسرائیل در بین آل فرعون هستیم، مردان ما را ذبح کردند و خواستند زنان ما را به اسیری ببرند، و شیخ و سید ما (حضرت امیر المومنین علیه السلام)بر منابر سب می‌شود. یا للعجب قریش خود را برتر از عرب می‌داند چرا که محمد از قریش هست و عرب خود را برتر از عجم می‌داند چرا که محمد از عرب است پس اگر قریش و عرب در این ادعای فضل صادق باشند ما اهل بیت بر تمامی آنان افضلیم چرا که محمد صلی الله علیه و آله از ماست، پس حق ما را غصب کردند و حقی برای ما قائل نیستند اگر نمی‌دانی بدان که اینگونه صبح کردیم.

الطبقات الکبیر، تالیف ابن سعد ،جلد ۷، صفحه ۲۱۷-۲۱۸، چاپ مکتبة خانجی قاهره

شهادت حضرت فاطمه معصومه و بیست و سه نفر دیگر از امام زادگان علیهم السلام به دست نواصب ساوه

شهادت حضرت فاطمه معصومه و بیست و سه نفر دیگر از امام زادگان علیهم السلام به دست نواصب ساوه

ابی مخنف رضوان الله علیه عالم و مورخ نامی شیعه در قرن دوم هجری می‌نویسد:

امام زادگان بیست و سه نفر بودند که با حضرت فاطمه [معصومه] علیها السلام از بغداد روی به قم نهادند و چون به شهر قم رسیدند، ملحدان ساوه خبر یافتند و روی به شهر قم نهادند و با امام زادگان در آمدند (جنگیدند) و بسیار محاربه کردند و آخر الامر حضرت فاطمه خاتون را در شهر قم شهید کردند و آن بیست و سه نفر امام زادگان را نیز در شهر قم شهید کردند...

بحر الانساب، نسخه خطی، تالیف ابی مخنف، با ترجمه فارسی سید مرتضی رازی عالم بزرگ شیعه در قرن پنجم، صفحه ۹۲

سندی دیگر بر سقط حضرت محسن سلام الله علیه به تصریح عالم اهل تسنن

سندی دیگر بر سقط حضرت محسن سلام الله علیه به تصریح عالم اهل تسنن

صفوری عالم اهل تسنن در کتاب المحاسن المجتمعة، در ذکر اولاد حضرت امیر المومنین سلام الله علیه از حضرت زهرا سلام الله علیها، به سقط حضرت محسن سلام الله علیه اذعان می‌کند.

المحاسن المجتمعة، تالیف صفوری، نسخه خطی