حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات
  • ۱۹ خرداد ۰۰، ۲۳:۴۸ - سجاد
    احسنت
  • ۱۰ بهمن ۹۹، ۲۲:۴۱ - حسین بوذرجمهری
    عالی

۴۰ مطلب در شهریور ۱۳۹۹ ثبت شده است


مقام والای امام سجاد سلام الله علیه به اعتراف حافظ ابی نعیم اصفهانی


ابی نعیم اصفهانی، از علما و محدثین اهل تسنن چنین می‌نویسد:


علي بن الحسين بن علي بن أبي طالب رضي الله تعالى عنهم زين العابدين ومنار القانتين كان عابدا وفيا وجوادا حفيا.


علی بن حسین [امام سجاد علیه السلام] زینت عبادت کنندگان و نماد عابدین بود. او فردی عابد و اهل وفا و بخشنده‌ای باسخاوت بود.


حلیة الاولیاء، تالیف ابو نعیم اصفهانی، جلد ۳، صفحه ۱۳۳، چاپ دار الکتب العلمیة

  • ۰ نظر
  • ۲۷ شهریور ۹۹ ، ۲۲:۱۰
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


بیست و هشتم محرم


۱- وفات حُذَيفه بن يمان


حذيفه از بزرگان اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله و از خواص اصحاب امیر المومنین علیه السلام بود. پدر حذيفه در جنگ احد اشتباها به وسیله‌ی یکی از مسلمانان کشته شد. 


حذيفه یکی از آن هفت نفری بود که بر صدیقه طاهره علیها السلام نماز خواندند. او صحابه‌ی منافق را می‌شناخت. منافقینی که پس از غدیر خم توطئه‌ی قتل پیامبر صلی الله علیه و آله را چیدند و می‌خواستند در بازگشت از غدیر خم در راهی که از کوه می‌گذشت شتر حضرت را بترسانند تا برمد و حضرت به دره سقوط کند و به قتل برسد. اما جبرئیل این نقشه را به سمع مبارک نبوی رساند. پیامبر صلی الله علیه و آله چون به محل مورد نظر رسیدند، منافقین با چهره‌های بسته هر کدامشان ظرفی که داخل آن سنگریزه بود را از بالا رها نموده و شروع به داد و فریاد و نعره زدن کردند. اما عمار مهار ناقه را گرفته بود و حذيفه هم در کنار آن حضرت بود و سر انجام نقشه‌ی آن کوردلان نقش بر آب شد. پیامبر صلی الله علیه و آله آن منافقین را به حذيفه معرفی فرمودند که عبارت بودند از ابو بکر و عمر و عثمان و ابو عبیده و معاذ بن جبل و سالم و معاویه و پدرش ابو سفیان و عمرو عاص و طلحه و سعد بن ابی وقاص و عبد الرحمن بن عوف و ابو موسی اشعری و مغیرة بن شعبه و ابو هریره و اوس بن الحدثان و ابو طلحه و ابو قتاده انصاری و ابو مسعود، و حذيفه همه را به خاطر سپرد. به همین دلیل بود که غاصبین خلافت بعد از آن واقعه از حذيفه می‌ترسیدند که مبادا آنان را به مردم معرفی کند. لذا حذيفه بر جنازه‌ی هر کس حاضر نمی‌شد دیگران می‌فهمیدند که میت از منافقین بوده است. نکته‌ی جالب آنجا بود که حذيفه بر ابو بکر نماز نخواند، و عمر برای سرپوش گذاشتن بر نفاق خویش و تبرئه‌ی خود، از حذيفه می‌پرسید: «اگر این شخص از منافقین است بگو تا من بر او نماز نخوانم» !


این بزرگوار چهل روز پس از خلافت ظاهری امیر المومنین علیه السلام در مدائن از دنیا رحلت فرمود. او قبل از رحلت به دو فرزندش صفوان و سعید وصیت کرد که همیشه ملازم امیر المومنین علیه السلام باشند و ایشان هم به وصیت پدر عمل نمودند تا در جنگ صفین به شهادت رسیدند.


۲- تبعید امام جواد علیه السلام به بغداد


در سال ۲۲۰ هجری قمری امام جواد علیه السلام به دستور معتصم عباسی از مدینه به بغداد تبعید شدند.


۳- ورود اسرای اهل بیت علیهم السلام به بعلبک


بنا بر نقلی ورود اسرای اهل بیت علیهم السلام به شهر بعلبک و استقبال مردم آن شهر از نیزه‌داران با شِکر و سویق و آذوقه و علف در این روز بوده است، که حضرت ام کلثوم علیها السلام با دیدن این منظره در حق آنان نفرین کردند.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۴۳-۴۵

  • ۰ نظر
  • ۲۷ شهریور ۹۹ ، ۲۱:۱۰
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


بیست و ششم محرم


شهادت علی بن الحسن المثلث


در سال ۱۴۶ هجری قمری علی بن حسن بن حسن بن حسن بن علی علیه السلام، در سن ۴۵ سالگی در زندان منصور ملعون ـ که شب و روز در آن تشخیص داده نمی‌شد ـ در حال سجده و در حالی که غل و زنجیر بر دست و پایش بود، به شهادت رسید، و بنابر قولی شهادت آن بزرگوار در ۲۳ محرم بوده است.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۴۲

  • ۰ نظر
  • ۲۵ شهریور ۹۹ ، ۲۱:۴۳
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


بیست و پنجم محرم


شهادت امام سجاد علیه السلام


در سال ۹۴ بنا بر مشهور یا ۹۵ هجری قمری، امام زین العابدین علیه السلام در سن ۵۷ سالگی با زهری که ولید بن عبد الملک یا هشام لعنهما الله به آن حضرت دادند به شهادت رسیدند. این در حالی بود که ۳۴ یا ۳۵ سال بعد از واقعه‌ی کربلا در مصائب جانگداز شهادت پدر و برادران و عمو و بستگان و اسارت عمه‌ها و خواهرانش، گریان بودند. امام باقر علیه السلام آن حضرت را تجهیز نمودند و در بقیع کنار قبر عموی مظلومش حضرت مجتبی علیه السلام به خاک سپردند. سال شهادت آن حضرت را به خاطر کثرت فوت فقهاء و علماء «سنة الفقهاء» گفتند. در شهادت آن حضرت اقوال دیگری نیز وجود دارد: ۱۲ محرم، ۱۸ محرم، ۱۹ محرم، ۱ صفر.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۴۱-۴۲

  • ۰ نظر
  • ۲۵ شهریور ۹۹ ، ۰۰:۰۲
  • مصطفی جمشیدی


شهادت خاندان نبوت علیهم السلام در کلام حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله


ابی مخنف رضوان الله علیه عالم و مورخ نامی شیعه می‌نویسد:


حضرت امام جعفر صادق علیه السلام راوی است از جد بزرگوار خود محمد مصطفی صلی الله علیه و آله که فرمود به خواجه کائنات و سرور مخلوقات علی بن ابی طالب علیهما السلام که یا علی، بدان و آگاه باش که من از این دنیای فانی و دون سفر کنم و امت بی‌وفای من نان و نمک مرا فراموش کنند و لگد بر شکم دخترم فاطمه‌ی زهرا سلام الله علیها خواهند زد چنانکه محسن در بطن مبارکش شهید شود و چون خصومت آورند، حرامزاده‌ی در میان امت تو پیدا شود و تیغ بر روی تو و فرزندان تو بکشند. اول کسی که با تو حرب کند معاویه علیه اللعنه باشد. یا علی، لعنت کن بر آن سه خارجی (ابو بکر و عمر و عثمان) که خون فرزندان من در گردن آن‌هاست و چون مدت من تمام شود ولی و وصی من و پسر عم من و داماد من و شیر خدا تویی و جانشین من تو خواهی بود. چون روزگار به تو تمام شود، شخصی از جانب یمن بیاید و نام او ابن ملجم باشد تو را ضربت رساند و شهید کند و جناب امام حسن علیه السلام را جعده ملعونه الماس (نوعی زهر) دهد چنانکه هفتاد و دو پاره‌ی جگرش پاره پاره از حلق مبارک وی برون آید و وی را بدین زاری شهید خواهند کرد. چون مدت امام حسن علیه السلام منتهی کرد، خوارجان کوفه نامه‌های خلاف خواهند نوشت و حسین مرا از کوی و خانه‌ی من برون خواهند برد و چون به زمین کربلا رسد، خوارجان وی را شهید نمایند. چون نوبت به امام زین العابدین علیه السلام برسد، خالد بن عبد الملک مروان علیه اللعنه وی را شهید کند و اولاد امام حسین علیهم السلام را خوارجان متفرق سازند و هر یک را به ولایتی شهید خواهند کرد و چون نوبت به امام محمد باقر علیه السلام رسد، او را هشام بن عبد الملک علیه اللعنه شهید خواهد کرد و اولاد امام زین العالدین علیه السلام نیز به ظلم هشام روی به اطراف و جوانب نهند و هر یک را در شهری شهید کنند و اولاد امام محمد باقر علیهم السلام به دست حجاج بن یوسف علیه اللعنه کشته خواهند شد. امام جعفر صادق علیه السلام را منصور علیه اللعنه شهید خواهد کرد. اما اولاد آن حضرت را در همان عصر شهید خواهند کرد و امام علی بن موسی الرضا علیهما السلام را مامون به زهر شهید خواهد کرد و امام محمد تقی علیه السلام به دست زن خود ام الفضل علیها اللعنها کشته خواهد شد و او را زهر خواهد داد و اولاد آن حضرت به دست معتصم بن هارون علیه اللعنه کشته خواهند شد. اما امام علی نقی علیه السلام را متوکل علیه اللعنه شهید خواهد کرد و اولاد آن حضرت به دست همان خوارج کشته خواهند شد. اما امام حسن عسکری علیه السلام را معتصم علیه اللعنه شهید خواهد کرد و او را یک فرزند خواهد بود که کنیت او کنیت من و اسم او اسم من و القاب او القاب من است و مرا ابو القاسم گویند و او را هادی گویند و در آن عصر که ظهور کند، عالم را از نور پروردگار منور سازد چنانکه پر شده باشد از ظلم. چون امیر المومنین علیه السلام این سخنان را بشنید، زار زار بگریست و گفت: یا رسول الله، در حق فرزندان من چندان جفا و محنت و مصیبت و ستم رخ روی دهد از امت تو در حق ایشان و رحم نخواهند کرد. حضرت پیغمبر صلی الله علیه و آله آب از دیده‌ی مبارک بگردانید و سر به سوی آسمان کرد و گفت: الها ملکا پادشاها، هر که در حق اولاد من جفا کند تو آن قوم را رحمت نکن.


بحر الانساب، نسخه خطی، تالیف ابی مخنف، با ترجمه فارسی سید مرتضی رازی، صفحه ۱-۳

  • ۰ نظر
  • ۲۳ شهریور ۹۹ ، ۲۳:۵۱
  • مصطفی جمشیدی