حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات
  • ۱۹ خرداد ۰۰، ۲۳:۴۸ - سجاد
    احسنت
  • ۱۰ بهمن ۹۹، ۲۲:۴۱ - حسین بوذرجمهری
    عالی

تقویم شیعه


سیزدهم محرم


۱- اسرای اهل بیت علیهم السلام در مجلس ابن زیاد


پس از آنکه اسرا و سرهای مقدس شهدا را در کوفه گردانیدند، ابن زیاد لعین در کاخ خود نشست و دستور داد سر مطهر امام حسین علیه السلام را در برابرش گذاشتند. آنگاه زنان و کودکان آن حضرت را به همراه امام سجاد علیه السلام ـ در حالی که به طناب بسته بودند ـ وارد مجلس نموده، در برابر تخت آن ملعون ایستاده نگاه داشتند. در این حال درباریان آن ملعون به تماشا ایستاده بودند.


۲- اُسرای اهل بیت علیهم السلام در زندان کوفه


پس از مجلس شوم ابن زیاد، اهل بیت علیهم السلام را با غل و زنجیر وارد زندان کوفه نمودند.


۳- خبر شهادت امام حسین علیه السلام در مدینه و شام 


ابن زیاد ملعون به مدینه و شام نامه نوشت و خبر شهادت امام حسین علیه السلام را منتشر ساخت.


۴- شهادت عبد الله بن عفیف 


عبد الله بن عفیف ازدی بزرگواری از اصحاب امیر المومنین علیه السلام بود و در جنگ‌های جمل و صفین دو چشم خود را از دست داده بود. لذا مشغول عبادت بود. او هنگامی که شنید پسر زیاد ملعون به امیر المومنین و امام حسین علیهما السلام نسبت کذب می‌دهد، از میان جمعیت بر خواست و گفت: ساکت باش ای پسر مرجانه، دروغگو تویی و پدر تو که به تو این مقام را داد. ای دشمن خدا ! فرزندان پیامبر صلی الله علیه و آله را می‌کشی و در منابر مومنین این چنین سخن می‌گویی؟ مأموران خواستند معترض او شوند که با کمک قبیله‌اش به خانه رفت، ولی بعد آمدند و خانه‌ی او را محاصره کردند. پس از رشادت‌های او و دخترش دستگیر شد و همان طور که از خدا خواسته بود به دست بدترین خلق یعنی ابن زیاد به شهادت رسید.


پانزدهم محرم


فرستادن سرهای مطهر شهدا به سوی شام 


بنا بر بعضی اقوال، در این روز سرهای مطهر اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام را به سوی شام حرکت دادند. البته بعدا اهل بیت علیهم السلام سرهای مطهر را به بدن‌ها ملحق کردند.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۶-۳۸

  • ۰ نظر
  • ۲۴ مرداد ۰۱ ، ۲۰:۲۱
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


شب یازدهم محرم


۱- شام غریبان کربلا


نخستین شب عزا و سوگ خاندان پیامبر صلی الله علیه و آله پس از شهادت سید الشهداء علیه السلام است. شبی تیره‌تر از سیاهی ! شبی جانسوز که در آن تلخ‌ترین لحظات بر خاندان امام حسین علیه السلام گذشت. آیا می‌شود رنج و سوز و مصیبت بازماندگان حضرت را در آن شب بیان کرد و یا حتی تصور نمود؟ آیا کسی درک می‌کند که دیدگان خونفشان عمه‌ی امام زمان علیه السلام و اهل بیت چقدر و چگونه بر آن حضرت گریستند؟ آیا می‌تواند تصور کند که آه و ناله‌ی سوزناک آن عزیزان چگونه بوده است؟ با چه زبانی و با چه لفظی می توان دل‌های شکسته، قلب‌های جریحه‌دار، ناله و نوای بلبلان بال و پر سوخته‌ی گلستان نبوی و علوی، و سوز دل یتیمان و بانوان حسینی را بیان کرد؟ شام غریبان است ! کودکان یتیم که دیشب پدر داشتند، و بانوان بی‌سرپرست که دیشب سرپرست و کاشانه داشتند؛ امشب با آشیانه‌ی سوخته و دل‌های داغدار، بدون سرورشان حضرت ابا عبد الله علیه السلام چه می‌کنند؟ تفاوت بین این دو شب چقدر است: شب عاشورا و شب یازدهم؟ دیشب چه سالاری داشتند؟ دیشب چه کسی از خیمه‌ها محافظت می‌کرد؟ دیشب چه کسانی در خیمه‌ها بودند؟ امروز اما بدن مبارکشان بدون سر روی زمین است ! آن شب چه کسی سرپرستی علویات و فاطمیات را بر عهده داشت؟ زینب کبری علیها السلام آن شب چه حالی داشت؟ از یک سو مراقبت از حجت خدا زین العابدین علیه السلام و همسران و یتیمان برادر، و از سوی دیگر به دنبال دختران گمشده !! همه‌ی اینها در سرزمینی که بدن برادرش و عزیزانش با آن وضع روی زمین افتاده باشند ! آه چه شبی بود آن شب و چه حالی داشت دختر امیر المومنین علیه السلام. «سَلامٌ علی قَلبِ زَینبِ الصَّبُورِ وَ لِسانِهَا الشَّکُورِ».


۲- سر امام حسین علیه السلام در تنور خولی لعین


شب یازدهم شبی است که سر مطهر امام حسین علیه السلام در تنور منزل خولی بود در حالی که نورانیت آن سر فضا را روشن نموده بود.


یازدهم محرم


۱- حرکت کاروان اسراء از کربلا 


عمر سعد ملعون روز یازدهم تا وقت ظهر در کربلا ماند، و بر کشتگان خود نماز گذارد و آنان را به خاک سپرد. وقتی روز از نیمه گذشت فرمان داد تا دختران پیامبر صلی الله علیه و آله را بر شتران بی‌جهاز سوار کردند و سید سجاد علیه السلام را نیز با غل جامعه بر شتر سوار کردند. هنگامی که آنان را از قتلگاه عبور دادند و نظر بانوان بر جسم مبارک امام حسین علیه السلام افتاد، لطمه ها بر صورت زدند و صدا به صیحه و ندبه بر داشتند.


۲- تشکیل مجلس ابن زیاد ملعون 


روز یازدهم عمر سعد لعین به کوفه آمد. ابن زیاد اذن عمومی داد تا مردم در مجلس حاضر شوند. سپس راس مطهر امام حسین علیه السلام را نزد او گذاشتند و او نگاه می‌کرد و تبسم می‌نمود و با چوبی که در دست داشت جسارت می‌نمود.


۳- حرکت اهل بیت امام حسین علیهم السلام به سوی کوفه


عصر روز یازدهم اهل بیت علیهم السلام را با حالت اسارت به طرف کوفه بردند. نزدیک غروب حرکت کردند و شبانه به کوفه رسیدند. لذا آن بزرگواران داغدیده را تا صبح پشت دروازه های کوفه نگه داشتند. هنگام صبح عمر سعد ملعون از کوفه خارج شد، و بسان فرماندهی که از فتوحات خویش خوشحال است همراه اسراء وارد کوفه شد.


دوازدهم محرم


۱- دفن شهدای کربلا 


روز دفن بدن های مطهر سید الشهداء علیه السلام و اهل بیت و اصحاب آن حضرت، توسط امام سجاد علیه السلام به یاری جمعی از بنی اسد است.


۲- ورود اهل بیت علیه السلام به کوفه 


روز دوازدهم روز ورود اهل بیت علیهم السلام با حالت اسارت به کوفه است. در این روز ابن زیاد فرمان داد که احدی حق ندارد با اسلحه از خانه بیرون آید، و ده هزار سوار و پیاده بر تمام کوچه‌ها و بازارها موکل گردانید، که احدی از شیعیان امیر المومنین علیه السلام حرکتی نکند. سپس فرمان داد سرهایی را که در کوفه بود برگردانند و در پیش چشم اهل بیت علیهم السلام حرکت دهند، و با هم وارد شهر کرده در کوی و بازار بگردانند. مردم با دیدن حالت زار ذریه‌ی پیامبر صلی الله علیه و آله و سرهای بر نیزه و بانوان و مخدرات در هودج‌های بدون پوشش، صدا به گریه بلند نمودند. زینب کبری، ام کلثوم، فاطمه بنت الحسین و امام زین العابدین علیهم السلام به ترتیب با جگرهای سوزان و قلوب دردناک ایراد خطبه نمودند، که عده‌ای از لشکر با دیدن این اوضاع از کرده‌ی خود پشیمان شدند، اما هنگامی که خیلی دیر شده بود...


۳- روز شهادت حضرت سجاد علیه السلام


شهادت امام زین العابدین علیه السلام بنا بر قولی در این روز در سال ۹۴ هجری در سن ۵۷ سالگی واقع شده است، و قول دیگر ۲۵ محرم است که خواهد آمد.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۲-۳۶

  • ۱ نظر
  • ۱۹ مرداد ۰۱ ، ۰۱:۴۹
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


دهم محرم


۱- شهادت امام حسین علیه السلام 


در این روز در سال ۶۱ هجری قمری که روز شنبه یا جمعه بوده، آقا و مولایمان حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام در سن ۵۸ سالگی (و یا ۵۶ و یا ۵۷ سالگی) بعد از نماز ظهر، مظلومانه و با حالت تشنگی و گرسنگی در زمین کربلا به شهادت رسیدند. این روز، روز باریدن خون از آسمان است، و روزی که شهادت اهل بیت و اصحاب امام حسین علیه السلام در آن به وقوع پیوسته است. چهار هزار ملک در این روز به زمین کربلا برای نصرت آن حضرت آمدند، و چون اجازه نیافتند تا ظهور حضرت مهدی علیه السلام گریه کنان نزد قبر آن حضرت ماندگارند. در این روز ترک خوردن و آشامیدن به خصوص از غذاهای لذیذ مناسب است.


۲- شهادت حبیب بن مظاهر اسدی کوفی


۳- شهادت مسلم بن عوسجه


۴- شهادت حر بن یزید ریاحی


۵- شهادت جون مولی ابی ذر الغفاری


۶- شهادت همسر وهب به دست غلام شمر


۷- شهادت شبیه‌ترین مردم به رسول خدا صلی الله علیه و آله، حضرت علی اکبر علیه السلام فرزند بزرگ سید الشهداء علیه السلام عموی والا مقام حضرت صاحب الامر علیه السلام


۸- شهادت قاسم بن الحسن علیه السلام


۹- شهادت عبد الله بن الحسن علیه السلام


۱۰- شهادت قمر منیر بنی هاشم علیه السلام، حضرت عباس بن علی بن ابی طالب علیهم السلام


۱۱- شهادت مولانا الرضیع باب الحوائج علی اصغر علیه السلام


۱۲- آمدن ذو الجناح با یال و کاکل خونین به سوی خیمه فاطمیات برای آوردن خبر شهادت آن حضرت


۱۳- ماتم و ناله و گریه‌ی پردگیان حرم سید الشهداء علیه السلام و اولاد و بستگان و اصحاب آن حضرت


۱۴- غارت اموال از خیام امام حسین علیه السلام


۱۵- فرار فاطمیات و علویات در بیابان‌ها بعد از شهادت آقا و سرورشان ابا عبد الله علیه السلام


۱۶- غارت کردن لباس و زره و ... از بدن مطهر شهدای کربلا


۱۷- جدا شدن سر های مطهر امام حسین علیه السلام و اصحاب آن حضرت


۱۸- به آتش کشیدن خیمه‌های آل الله، فرزندان رسول خدا و علی مرتضی و فاطمه زهرا علیهم السلام


۱۹- شهادت دختران کوچک در کنار خیمه‌ها


۲۰- گریه و ماتم بر سید الشهدا علیه السلام و عزای زمین و زمان، عرش و آسمان، جن و انس و ملک و وحوش بر آن حضرت. در این روز ملکی ندا کرد: ای امت ظالمی که عترت پیامبر خود را کشتید، خداوند شما را موفق به درک عید فطر و قربان نفرماید.


۲۱- رأس مطهر امام حسین علیه السلام در کوفه


عصر عاشورا رأس مطهر و نورانی امام حسین علیه السلام را توسط خولی بن یزید اصبحی ملعون و حمید بن مسلم ازدی به کوفه فرستادند.


۲۲- خونین شدن ریشه‌ی هر گیاهی که از زمین می‌کشیدند، از مصیبت‌های عظمای آن روز.


۲۳- قتل ابن زیاد لعنت الله علیه


ابن زیاد در روز عاشورای سال ۶۷ هجری قمری به فرمان مختار به جزای ظاهری اعمالش رسید و کشته شد. حصین بن نمیر لعنت الله علیه و جمعی از قتله‌ی امام حسین علیه السلام نیز همراه ابن زیاد به قتل رسیدند. ابن زیاد ملعون به دست ابراهیم پسر مالک اشتر نخعی کشته شد، و سر نحسش را برای مختار فرستادند. مختار هم سر او را برای امام زین العابدین علیه السلام فرستاد. هنگام وارد کردن سر ابن زیاد حضرت مشغول غذا خوردن بودند. لذا سجده‌ی شکر به جا آورده فرمودند: «روزی که ما را بر ابن زیاد وارد کردند غذا می‌خورد. من از خدا خواستم که از دنیا نروم تا سر او را در مجلس غذای خود مشاهده کنم، همچنان که سر پدر بزرگوارم مقابل او بود و غذا می‌خورد. خداوند به مختار جزای خیر دهد که خونخواهی ما را نمود». سپس حضرت به اصحاب خود فرمودند: همه شکر کنید.


۲۴- قیام حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه


به روایتی حضرت بقیة الله اعظم حجة بن الحسن العسکری ارواحنا فداه در این روز قیام خواهند کرد.


۲۵- وفات ام سلمه رضوان الله علیها


در این روز در سال ۶۲-۶۳ هجری قمری ام سلمه همسر پیامبر صلی الله علیه و آله از دنیا رحلت فرمود. نام او هند، پدرش ابی امیة، مادرش عاتکه دختر عبد المطلب بود. شوهر اول او پسر خاله‌اش ابو سلمة بن عبد الاسد بن مغیرة بود. چون به شرف اسلام مشرف شد با همسرش ام سلمه به حبشه هجرت کردند. پس از بازگشت از حبشه بر اثر زخمی که در یکی از جنگ‌ها بر او وارد شده بود، بعد از مدتی شهید شد. سلمه، عمر، زینب و دره، فرزندان او بودند؛ و عمر در جمیع جنگ‌های امیر المومنین علیه السلام شرکت کرد و مدتی از طرف آن حضرت والی بحرین بود. بعد از اینکه عده‌ی ام سلمه در وفات شوهرش سر آمد، ابو بکر و عمر جداگانه به خواستگاری او رفتند، ولی ام سلمه اجابت نکرد. سپس پیامبر صلی الله علیه و آله از او خواستگاری کرد و ام سلمه قبول کرد، و به فرزند خود عمر بن ابی سلمه گفت: عقد را جاری کن. عایشه وقتی دید پیامبر صلی الله علیه و آله ام سلمه را به عقد خویش در آورد بسیار ناراحت شد، چه اینکه ام سلمه در جمال کم‌نظیر بود. عایشه به حفصه گفت: ام سلمه چقدر زیباست ! او باور نکرد تا اینکه ام سلمه را دید. از همین جهت حسادت این دو با ام سلمه بسیار زیاد بود. ام سلمه فضایلی دارد که او را از دیگر همسران پیامبر صلی الله علیه و آله ـ به جز حضرت خدیجه کبری علیها السلام ـ ممتاز کرده است:


۱- بارها ام سلمه عایشه را نصیحت می‌کرد در پیروی از علی بن ابی طالب علیهما السلام، ولی او نمی پذیرفت. فضایل و مناقب آن حضرت را برای عایشه می‌گفت ولی او قبول نمی‌کرد، او تا لحظه‌ای که زنده بود با عایشه سخن نگفت چون مردم را برای جنگ با علی بن ابی طالب علیهما السلام در جنگ جمل جمع کرد.


۲- ام سلمه شهادت داد که عایشه دشمن امیر المومنین علیه السلام است.


۳- ام سلمه شنید که یکی از آزاد شده‌هایش امیر المومنین علیه السلام را ناسزا گفته است. آن شخص را فراخواند و آنقدر از فضایل و مناقب علی علیه السلام که از پیامبر صلی الله علیه و آله شنیده بود برای آن شخص بازگو کرد، تا او توبه نمود.


۴- ام سلمه حدیث «نحن معاشر النبیاء لانورِّث ...» را ـ که ابو بکر آن را به دروغ به رسول خدا صلی الله علیه و آله نسبت داد ـ تکذیب کرد.


۵- هنگامی که امیر المومنین علیه السلام برای جنگ جمل حرکت کردند، پسرش عمر بن ابی سلمه را برای یاری آن حضرت فرستاد، و به آن حضرت پیغام داد: «اگر پیامبر صلی الله علیه و آله همسرانش را به ملازمت خانه‌ها امر نفرموده بود می‌آمدم و در نصرت و یاری شما کوتاهی نمی‌کردم».


۶- بعد از رحلت خدیجه کبری علیها السلام مراقبت حضرت زهرا علیها السلام با فاطمه بنت اسد علیها السلام بود. بعد از رحلت فاطمه بنت اسد این مهم از طرف پیامبر صلی الله علیه و آله به ام سلمه سپرده شد، و عایشه از این ماجرا بسیار خشمناک بود. ام سلمه می‌گفت: «مردم گمان می‌کنند من آموزگار فاطمه علیها السلام هستم ! به خدا سوگند آن حضرت آموزگار من است».


۷- روزی پیامبر صلی الله علیه و آله پوست گوسفندی را طلبیدند و مطالبی را فرمودند و امیر المومنین علیه السلام نوشتند. بعد آن پوست را به ام سلمه دادند و فرمودند: «هر کس بعد از من فلان و فلان نشانه را به تو داد، این پوست را به او تسلیم کن». آن سه نفر آن نشانه ها را نداشتند، و ام سلمه آن پوست را در خلافت ظاهری امیر المومنین علیه السلام به آن حضرت ـ که همه‌ی نشانه‌ها را دارا بود ـ تسلیم نمود.


۸- هنگام حرکت امام حسین علیه السلام از مدینه به مکه ام سلمه آمد و خبر شهادت آن حضرت را که از پیامبر صلی الله علیه و آله شنیده بود با اندوهی فراوان بازگو کرد. امام حسین علیه السلام محل شهادت و موضع دفن خود و اصحابشان و ... را به معجزه نشان دادند. سپس مقداری از آن خاک بقعه‌ی طیبه را به ام سلمه دادند و در نزد آن حضرت بود تا روز عاشورا که ام سلمه پیامبر صلی الله علیه و آله را با حالتی گرد آلود و ژولیده مو در خواب دید، و عرض کرد: «یا رسول الله، این چه حالت است که در شما می‌نگرم؟» فرمودند: «ای ام سلمه، حسین مرا کشتند و دیشب برای او و اصحاب او قبر می‌کندم». وقتی از خواب بیدار شد دید خاکی که پیامبر صلی الله علیه و آله و امام حسین علیه السلام به او داده بودند به خون تازه تبدیل شده است.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۵-۳۲

  • ۰ نظر
  • ۱۹ مرداد ۰۱ ، ۰۱:۴۷
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


نهم محرم (تاسوعا)


۱- محاصره خیمه‌ها در کربلا


امام صادق علیه السلام فرمودند: تاسوعا روزی بود که امام حسین علیه السلام و اصحابش را در کربلا محاصره کردند و سپاه شام بر قتل آن حضرت اجتماع نمودند، و پسر مرجانه و عمر سعد به خاطر کثرت سپاه و لشکری که برای آن‌ها جمع شده بود خوشحال شدند، و آن حضرت و اصحابش را ضعیف شمردند و یقین کردند که یاوری از برای او نخواهد آمد و اهل عراق حضرتش را مدد نخواهند نمود.


۲- آمدن امان‌نامه برای فرزندان ام البنین علیها السلام


در این روز شمر ملعون برای حضرت عباس علیه السلام و برادرانش امان‌نامه آورد. آن لعین خود را نزدیک خیام باجلالت حضرت ابا عبد الله علیه السلام رسانید و بانگ بر آورد: «أینَ بَنُو اُختِنا»: «پسران خواهر ما کجایند»؟ ولی آن بزرگواران جواب ندادند. امام حسین علیه السلام فرمودند: جواب او را بدهید اگر چه فاسق است. حضرت عباس علیه السلام در جواب فرمودند: چه می‌گویی؟ شمر گفت: من از جانب امیر برای شما امان‌نامه آورده‌ام. شما خود را به خاطر حسین (علیه السلام) به کشتن ندهید. حضرت عباس علیه السلام با صدای بلند فرمود: «لعنت خدا بر تو و امیر تو (و بر امان تو) باد. ما را امان می‌دهید در حالی که پسر رسول خدا را امان نباشد»؟


۳- در خواست تاخیر جنگ از سوی امام حسین علیه السلام


در عصر تاسوعا امام علیه السلام برای به تعویق انداختن جنگ یک شب دیگر مهلت گرفتند. چون عمر سعد لشکر را آماده‌ی جنگ با امام علیه السلام نمود و معلوم شد که قصد جنگ دارند، حضرت به برادرش عباس علیه السلام فرمود تا یک شب دیگر مهلت بگیرد. آن‌ها در ابتدا قبول نکردند، ولی بعد قبول نمودند که شبی را صبر کنند.


۴- آمدن لشکر تازه نفس به کربلا


در این روز لشکر مجهزی به دستور ابن زیاد ملعون از کوفه وارد کربلا شد، و شمر لعین نامه ابن زیاد را آورد.


۵- خطابه امام حسین علیه السلام برای اصحابش 


در عصر این روز امام حسین علیه السلام در جمع یاران خطبه‌ای قرائت فرمودند، و اصحاب اعلام وفاداری نمودند.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۲-۲۴

  • ۰ نظر
  • ۱۹ مرداد ۰۱ ، ۰۱:۴۶
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


هفتم محرم


۱- ملاقات امام حسین علیه السلام با ابن سعد لعنت الله علیه


در شب هفتم امام حسین علیه السلام با عمر سعد ملاقات و گفتگو کردند. خولی بن یزید اصبحی لعنت الله علیه چون عداوت شدیدی با امام علیه السلام داشت ماجرا را به ابن زیاد ملعون گزارش داد و آن ملعون نامه‌ای برای عمر سعد نوشت و او را از این ملاقات‌ها بر حذر داشت و دستور منع آب را صادر کرد.


۲- منع آب از امام حسین علیه السلام


در این روز آب را بر اهل بیت سید الشهداء علیه السلام بستند، چه اینکه نامه ابن زیاد ملعون بدین مضمون رسید که نگذارید حتی یک قطره آب هم به آن‌ها برسد. عمرو بن حجاج زبیدی لعنت الله علیه با چهار هزار تیر انداز مامور منع آب فرات شدند، که به هیچ وجه آبی به خیمه‌گاه پسر پیامبر صلی الله علیه و آله برده نشود.


هشتم محرم


قحط آب در خیمه‌های حسینی


در این روز آب در خیمه‌های سید الشهداء علیه السلام نایاب شد.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۱-۲۲

  • ۰ نظر
  • ۱۹ مرداد ۰۱ ، ۰۱:۴۳
  • مصطفی جمشیدی