تقویم شیعه: بیست و پنجم ربیع الاول

تقویم شیعه

بیست و پنجم ربیع الاول

۱- جنگ دومة الجندل

در این روز در سال پنجم هجری در زمان پیامبر صلی الله علیه و آله غزوه‌ی دومة الجندل اتفاق افتاد. در اراضی «دومة الجندل» گروهی از اشرار همدست شده و به کاروان ها حمله می‌کردند. پیامبر صلی الله علیه و آله سباع بن عرفطه غفاری را روز ۲۵ ربیع الاول در مدینه به جای خود قرار داد، و با هزار رزمجو بیرون آمدند تا به آن نواحی رسیدند. راهزنان چون متوجّه آمدن آن حضرت شدند، فرار کردند. مسلمانان اموال آنان را برداشتند و در بیستم ربیع الثانی وارد مدینه شدند. عبد الرحمن بن ابی لیلی می‌گوید: من با ابو موسی اشعری (لعنه الله) از دومة الجندل عبور می‌کردیم. ابو موسی به من گفت: زمانی که با پیامبر صلی الله علیه و آله به دومة الجندل رسیدیم آن حضرت به من فرمود: «در این مکان دو تن از بنی إسراییل حکم به جور کردند، و به زودی در میان امت من دو تن در این مکان به جور حکم می‌نمایند». راوی می‌گوید: ابو موسی و و عمرو عاص برای حکمیت در صفین به دومة الجندل رفتند و میان علی بن ابی طالب علیهما السلام و معاویه ملعون حکم کردند. بعد از ماجرای حکمین ابو موسی را ملاقات کردم و به او گفتم: «مگر تو نبودی که از پیامبر صلی الله علیه و آله چنین حدیثی را نقل کردی»؟! گفت : «و الله المستعان» !!

۲- صلح امام حسن علیه السلام

قرار داد امام حسن مجتبی علیه السلام با معاویه ملعون در ۲۵ ربیع الاول بوده، و بعضی در ۲۶ این ماه نقل کرده‌اند، که شامل موارد زیر بود:

۱- به علی علیه السلام دشنام ندهند.

۲- خون شیعیان محترم و محفوظ بماند، و حقوقشان پایمال نگردد.

۳- معاویه یک میلیون درهم بین یتیمان جنگ جمل و صفین تقسیم کند.

۴- امام علیه السلام معاویه را امیر المؤمنین نخواند.

۵- معاویه باید بر اساس کتاب خدا و سنت پیامبر صلی الله و علیه و آله عمل کند.

۶- معاویه پس از مرگ، خلافت را به دیگری واگذار نکند.

معاویه این شرایط و شرایط دیگر مربوط به حفظ اسلام به ویژه شیعیان را پذیرفت و جنگ پایان یافت، اما آن ملعون به هیچ یک از شروط این قرار داد عمل ننمود، بلکه خلاف تمام آن‌ها عمل کرد.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۲۰-۱۲۱

مدح امیر المومنین علیه السلام به ترتیب حروف الفبا

یکی از شاهکارهای استاد مرحوم صغیر اصفهانی سرودن قصیده‌ی زیر در مدح شاه ولایت امیر المومنین علیه السلام می‌باشد که به ترتیب حروف الفبا سروده شده و بر اهل فن و ذوق شگفتی آن مسلم و مبرهن است:

از الف اول امام از بعد پیغمبر علی است

آمر امر الهی شاه دین پرور علی است

ب برادر با نبی بیرق فراز دین حق

بحر احسان باب لطف بی‌حد و بی‌مر علی است

ت تبارک تاج و طاها تخت و نصراله سپاه

تیغ آور خسرو مستغنی از لشگر علی است

ث ثری مقدم ثریا متکا ثابت قدم

ثانی احمد به ذات کبریا مظهر علی است

ج جاه و قدرش ار خواهی به نزد ذو الجلال

جل شانه جز نبی از جمله بالاتر علی است

ح حدوثش با قدم مقرون حدیثش حرف حق

حاکم حکم اللهی حیه در حیدر علی است

خ خداوند ظفر خیبر گشا مرحب شکار 

 خسرو ملک ولایت خلق را رهبر علی است

د داماد نبی دست خدا دارای دین

داعی ایجاد موجودات از داور علی است

ذ ذاتش ذو الجلال و ذالمنن وز ذو الفقار

ذلت افزا بر عدوی ملحد ابتر علی است

ر رفیع القدر و والا رتبه روح افزا سخن

رهنمای خلق عالم ساقی کوثر علی است

ز زبر دست و زکی و زاهد و زهد آفرین

زیب بخش مسجد و زینت ده منبر علی است

س سعید و سید و سرور سلونی انتساب

سر لا رطب و لا یا بس سر و سرور علی است

ش شفیع المذنبین شیر خدا شاه نجف

شمع ایوان هدایت شافع محشر علی است

ص صدیق و صبور و صالح و صاحب کرم

صبح صادق از درون شب پدیدآور علی است

ض ضرغام شجاعت پیشه روشن ضمیر

ضاربی کز ضربش المضروب لا یخبر علی است

ط طبیب طبع دان مطلوب ارباب طلب

طاق نه کاخ مطبق طرح را لنگر علی است

ظ ظهیر ملک و ملت ظاهر و باطن امام

ظل ممدود خدای خالق اکبر علی است

ع عین الله و علی جاه و علام الغیوب

عالم علم علی الاشیا ز خشک و تر علی است

غ غران شیر یزدان غیرت الله المبین

غالب اندر غزوه‌ها بر خصم بدگوهر علی است

ف فصیح و فاضل و فخر عرب میر عجم 

فارس میدان مردی فاتح خیبر علی است

ق قلب عالم امکان قسیم خلد و نار

قاضی روز قیامت خواجه قنبر علی است

ک کنز علم ماکان و علوم ما یکون

کاشف سر و علن از اکبر و اصغر علی است

ل لطفش شامل احوال کل ما خلق

لازم التعظیم شاه معدلت گستر علی است

م ممدوح صحف موصوف تورات و زبور

مصحف وز انجیل را مصداق و المصدر علی است

ن نظام نه فلک از نام نیکش وز جمال

نوربخش مهر و ماه و انجم و اختر علی است

و واجب منزلت ممکن نما والاگهر

واقف از ماوقع و از ما وقع یک سر علی است

ه هو الهادی المضلین فی الصراط المستقیم

هر چه بهتر خوانمش صد بار از آن بهتر علی است

ی یدالله فوق ایدیهم یکی از مدح او

یک سر از یا تا الف هر حرف را مضمر علی است

آدم و نوح سلیمان و خلیل بی‌خلل

موسی با اقتدار و عیسی با فر علی است

جان علی جانان علی ظاهر علی باطن علی

می علی مینا علی ساقی علی ساغر علی است

گویی ار مدح علی دیگر چه غم داری صغیر

یاور خلق جهانی گر ترا یاور علی است

(مرحوم استاد صغیر اصفهانی)

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۲۶)

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۲۶)

(٥٠١) الصَّمْتُ آيَةُ الحِلْمِ

خاموشی، نشانه‌ی بردباری است.

(٥٠٢) الفَهْمُ آيَةُ الحِلْمِ

فهم، نشانه‌ی دانش است.

(٥٠٣) الفَرَحُ بِالْدُّنْيٰا حُمْقٌ

خرسندی به دنیا نادانی است.

(٥٠٤) الْاغْتِرٰارُ بِالْعٰاجِلَةِ خُرْقٌ

غرور به دنیای زودگذر کم خردی است.

(٥٠٥) الْإِسْلٰامُ أَبْلَجُ المَنٰاهِجِ

اسلام، درخشان‌ترین راه است.

(٥٠٦) الْإِيمٰانُ وٰاضَحُ الوَلٰائَجِ

ایمان را تکیه‌گاه‌های روشن است.

(٥٠٧) الصِّدْقُ لِبٰاسُ الدِّيْنِ

راستی، لباس دیانت است.

(٥٠٨) الزُّهْدُ ثَمَرَةُ اليَقِينِ

پارسایی نتیجه‌ی یقین است.

(٥٠٩) الغَنيٰ يُسَّوِدُ غَيْرَ السَّيِّدِ

توانگری، كوچک را سروری بخشد.

(٥١٠) المٰالُ يُقَوِّي غَيْرَ الأَيِّدِ

دارایی، مددکار بی‌مدد است.

(٥١١) الحَيٰآءُ غَضُّ الطَّرْفِ

شرم، چشم‌پوشی است.

(٥١٢) النَّزٰاهَةُ عَيْنُ الظَّرْفِ

پاکی، چشمه‌ی خردمندی است.

(٥١٣) البَخِيلُ خٰازِنٌ لِوَرَثَتِهِ

بخیل، خزانه‌دار وارثان خویش است.

(٥١٤) المُحْتَكِرُ مَحْرُومٌ مِنْ نِعْمَتِهِ

محتکر از نعمت خود محروم است.

(٥١٥) البِشْرُ أَوَّلُ البِرِّ

خوشرویی نخستین نیکی است.

(٥١٦) الطَّلٰاقَةُ شِيمَةُ الحُرِّ

گشاده‌رویی روش آزادگان است.

(٥١٧) الشُّكْرُ حِصْنُ النِّعَمِ

سپاسگذاری دژ محکم نعمت است.

(٥١٨) الحَيٰآءُ تَمٰامُ الكَرَمِ

شرم، تمام بزرگواری است.

(٥١٩) المَعْرُوفُ زَكٰاةُ النِّعَمِ

نیکوکاری زکات نعمت‌ها است.

(٥٢٠) الحَزْمُ أَسَدُّ الْأرٰاءِ

دوراندیشی استوارترین اندیشه است.

تقویم شیعه: بیست و سوم ربیع الاول

تقویم شیعه

بیست و سوم ربیع الاول

ورود حضرت معصومه علیها السلام به قم

در این روز در سال ۲۰۱ هجری قمری کریمه‌ی اهل بیت حضرت فاطمه معصومه علیها السلام به قم تشریف فرما شدند که ۱۷ روز قبل از شهادت آن حضرت است. آن حضرت با قدوم مبارک خود این شهر را متبرک گردانیدند، و به در خواست جناب موسی بن خزرج پسر سعد اشعری که از بزرگان قم بود، منزل او را منور نموده در آنجا نزول اجلال فرمودند. در همان مکان تشریف داشتند و زن‌های قم مخصوصاً علویات به خدمت آن حضرت می‌رسیدند و از وجود آن حضرت استفاده می‌کردند تا بعد از ۱۷ روز از دنیا رحلت فرمودند. (البته به نقل صحیح به شهادت رسیدند) عبادتگاه آن حضرت معروف به «ستیه» در میدان میر قم معروف است. 

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۱۹-۱۲۰

منافق بودن دشمن امیر المومنین علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

منافق بودن دشمن امیر المومنین علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

مسلم نیشابوری در کتاب خود که از نظر اهل تسنن به همراه صحیح بخاری صحیح‌ترین کتاب پس از قرآن است روایت کرده است:

۱۳۱- (۷۸) حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِي شَيْبَةَ، حَدَّثَنَا وَكِيعٌ، وَأَبُو مُعَاوِيَةَ، عَنِ الْأَعْمَشِ، ح وَحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى، وَاللَّفْظُ لَهُ، أَخْبَرَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ، عَنِ الْأَعْمَشِ، عَنْ عَدِيِّ بْنِ ثَابِتٍ، عَنْ زِرٍّ، قَالَ: قَالَ عَلِيٌّ: وَالَّذِي فَلَقَ الْحَبَّةَ، وَبَرَأَ النَّسَمَةَ، إِنَّهُ لَعَهْدُ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِلَيَّ: «أَنْ لَايُحِبَّنِي إِلَّا مُؤْمِنٌ، وَلَا يُبْغِضَنِي إِلَّا مُنَافِقٌ».

امیر المومنین علیه السلام فرمودند: رسول الله صلی الله علیه و آله به من فرمودند که مرا جز مومن دوست نمی‌دارد و جز منافق به من بغض نمی‌ورزد.

صحیح مسلم، صفحه ۵۱، حدیث ۱۳۱، چاپ دار طیبة