جمع نشدن محبت اهل بیت علیهم السلام و دشمنانشان

جمع نشدن محبت اهل بیت علیهم السلام و دشمنانشان

علی بن ابراهیم قمی رضوان الله علیه مفسر و عالم بزرگ شیعه در تفسیر آیه چهارم سوره احزاب: «ما جعل الله لرجل من قلبين في جوفه» (خداوند در درون هیچ شخصی دو قلب قرار ننهاده است.) روایت کرده است:

وفي رواية أبي الجارود عن ابي جعفر (عليه السلام) فيقوله: " ما جعل الله لرجل من قلبين في جوفه " قال علي بن أبي طالب (عليه السلام): لا يجتمع حبنا وحب عدونا فيجوف إنسان ان الله لم يجعل لرجل من قلبين في جوفه فيحب هذا ويبغض هذا فاما محبنا فيخلص الحب لنا كما يخلص الذهب بالنار لا كدر فيه فمن أراد أن يعلم حبنا فليمتحن قلبه فان شاركه في حبنا حب عدونا فليس منا ولسنا منه والله عدوهم وجبرئيل وميكائيل والله عدو للكافرين.

امام باقر علیه السلام از جدشان امیر المومنین صلوات الله علیه نقل کرده است که در مورد این آیه فرمودند: محبت ما و دشمنان ما در قلب یک انسان جمع نمی‌شود؛ به درستی که خداوند برای یک شخص دو دل در باطن او قرار نداده که با یک دل دوست داشته باشد و با قلب دیگر دشمن داشته باشد، پس دوست ما، محبتش نسبت به ما خالص است؛ همان طور که طلا به وسیله آتش خالص و ناب می‌شود. پس اگر کسی خواست بداند [محب ما است] قلبش را امتحان کند، که اگر در محبت ما دوستی دشمنان ما نیز است؛ در این صورت ما از او نیستیم و او نیز از ما نیست و خداوند و جبرئیل و میکائیل با او دشمن هستند و خدا دشمن کافران است.

تفسیر القمی، تالیف علی بن ابراهیم قمی، جلد ۲، صفحه ۱۷۱-۱۷۲، چاپ موسسه دار الکتاب

قابل توجه آن‌هایی که می‌گویند سایر مذاهب که محبت دشمنان اهل بیت علیهم السلام را دارند، محب اهل بیتند!!!

تقویم شیعه: بیست و چهارم ماه رمضان

تقویم شیعه

بیست و چهارم ماه رمضان

مرگ ابو لهب

در این روز و به قولی در ۲۵ ماه رمضان ابو لهب به درک واصل شد.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۹۴

برتری حضرت امیر المومنین و حضرت زهرا سلام الله علیهما بر همه‌ی مردم (به روایت اهل تسنن)

برتری حضرت امیر المومنین و حضرت زهرا سلام الله علیهما بر همه‌ی مردم (به روایت اهل تسنن)

از جمله فضائل حضرت علی بن ابی طالب سلام الله علیه و حضرت زهرا سلام الله علیها، محبوبیت ایشان نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌باشد چنانچه نسائی از علمای بزرگ اهل تسنن در خصائص چنين روایت کرده است:

۱۱۰- أخبرني احمد بن شعيب ، قال : اخبرني زكريا بن يحيى ، قال : اخبرنا ابراهيم بن سعد قال : حدثنا شاذان ، عن جعفر الاحمر ، عن عبد الله ابن عطاء عن ابن بريدة ، قال : جاء رجل إلى ابي فسأله اي الناس كان احب إلى رسول الله صلى الله عليه وسلم ؟ قال : من النساء فاطمة ، ومن الرجال علي رضي الله عنه.

بريده گويد: فردی به نزد پدرم آمد و از او سوال کرد که بهترین مردم نزد رسول خدا چه کسی است؟ پدرم پاسخ داد: بهترين مردم از زنان [حضرت] فاطمه [سلام الله علیها] و از مردان [حضرت] علی [سلام الله علیه] بود.

ابو اسحاق الحوينی از علمای مشهور وهابی و محقق این کتاب به صحیح بودن سند اين روايت اعتراف می‌کند.

خصائص امیر المومنین علی بن ابی طالب کرم الله وجهه، تالیف نسائی، صفحه ۱۰۸، حدیث ۱۱۰، چاپ دار الکتاب العربی

باورم نیست که خیبرشکن از پا افتاد ...

باورم نیست که خیبرشکن از پا افتاد

حضرت واژه‌ی برخواستن از پا افتاد

کم نمکدان تو را هر که نمک خورد شکست

باز با زخم سرت کعبه ترک خورد شکست

یا علی هیچ کس از لطف تو ناکام نبود

پدری مثل تو همبازی ایتام نبود

هر شب کوفه منور ز نگاهت می‌شد

شمع بزم فقرا صورت ماهت می‌شد

چه بلایی به سرت آمده بابای همه

تیغ که سر زده بر سر زده بابای همه

نه فقط بین سرت فاصله انداخته است

بین چشمان ترت فاصله انداخته است

زخم‌های دل ایتام پی مرهم توست

مرد ویرانه نشین منتظر مقدم توست

همه بودند و امام از همه بی‌کس‌تر بود

زینب ای وای دوباره سر یک بستر بود

صابر خراسانی

دادخواهی حضرت امیر المومنین سلام الله علیه پس از رجعت در عهد ظهور نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله

دادخواهی حضرت امیر المومنین سلام الله علیه پس از رجعت در عهد ظهور نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله

علامه مجلسی رضوان الله علیه از مفضل بن عمر رضوان الله علیه روایت کرده است که امام صادق علیه السلام در مورد شکایت امیر المومنین علیه السلام نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از رجعت در عهد ظهور فرمودند: پس حضرت امیر المومنین شکایت کند که چندین شب با حسنین و زینب و ام کلثوم (علیهم السلام) به خانه‌ی مهاجر و انصار رفتم از آن‌هایی که مکرر تو بیعت خلافت مرا از ایشان گرفته بودی و از ایشان طلب یاری کردم و همه وعده‌ی یاری کردند و چون صبح شد هیچ یک به نصرت من نیامدند و بسی محنت‌ها از ایشان کشیدم و قصه‌ی من مثل قصه‌ی هارون (علیه السلام) بود در میان بنی اسرائیل که با موسی (علیه السلام) گفت که: «ای فرزند مادر! به درستی که قوم تو مرا ضعیف گردانیدند و نزدیک بود که مرا بکشند». پس صبر کردم از برای خدا و آزاری چند کشیدم که هیچ وصی پیغمبری از امت آن پیغمبر مثل آن نکشیده تا آن که مرا شهید کردند به ضربت عبد الرحمن بن ملجم (لعنت الله علیه).

کتاب رجعت، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۱۵۰-۱۵۱، چاپ انتشارات دلیل ما